Η συμμετοχή της Gallery Art πρίσμα στην ART ATHINA 2017.

H Gallery Art πρίσμα η οποία βρίσκεται στο Πειραιά, συμμετέχει στην ART ATHINA 2017, με τρεις διαφορετικές γενιές
ζωγράφων ΑΔΡΙΑΝΟΣ – ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΜΙΧΑΛΟΣ – ΜΑΡΙΑ ΚΤΙΣΤΟΠΟΥΛΟΥ.

Η Μαρία Κτιστοπούλου με την ενέργεια και την
έμπνευση της «αφρόεσσας» θάλασσας εξελίσσει την δουλεία της σε νέα μονοπάτια που
την οδηγούν σε μια σύγχρονη οικουμενική εικαστική πορεία.

Η ιστορικός τέχνης Αθηνά Σχινά αναφέρει:

«Όσον
αφορά στην λειτουργία της συνείδησης, η Μαρία Κτιστοπούλου χρησιμοποιεί χωροδυναμικά
ορισμένα στοιχεία, τόσο της pop – art, όσο και της op (optical) art, με βάση
κάποιους γεωμετρικά άτυπους ή προσδόκιμους σχηματισμούς, με διαγραμμισμένες
επίσης ταινίες, με ρυθμικές αναπτύξεις όπως και ανάλογες μορφικές διατάξεις των
μοτίβων που εικαστικά διαπραγματεύεται. Εγγύτερο και βαθύτερο επίπεδο,
επιφάνεια και βάθος, δημιουργούν διαλεκτικά απροσδόκητες σχέσεις ( μέσα από τον
ρεαλισμό, την εξπρεσιονιστικά αφαιρετική πινελιά και την pop ή την op – art ),
όπως περάσματα κι αδιέξοδα, εντάσεις και υφέσεις, αναδύσεις και αναβυθίσεις από
την τάξη στην αταξία ή και στο χάος, από την συνείδηση στο ασυνείδητο κι
αντίστροφα, όπως επίσης από τις κοντινές στις μακρινές αποστάσεις σε χώρο και
χρόνο, αλλά και από το ορατό στο αθέατο.»

Ο
Κωνσταντίνος Μίχαλος επικεντρώνεται στον εγκλωβισμό του σύγχρονου ανθρώπου
ψυχολογικά, κοινωνικά, πολιτιστικά και διεισδύει στην ανθρώπινη φύση. Ο
Κωνσταντίνος Μίχαλος ισορροπεί ανάμεσα στον εξπρεσιονισμό και την εννοιολογική
τέχνη και δημιουργεί ένα δικό του εικαστικό λεξιλόγιο.

Για
τον Αδριανό σημειώνει ο Μάνος Στεφανίδης.

Προσέξτε τον πίνακα με τη γυναίκα που αντανακλά ισόποσα τη γύμνια της
στο είδωλό της. Ποτέ οι ιλλουζιονιστές μέτρ των 19ου αι., π.χ. ο Bouguereau,
δεν θα τη ζωγράφιζαν έτσι. Παρά την διαβολεμένη τους τεχνική δεν ήταν ποτέ τους
τόσο υποψιασμένοι.

Παρ’
όλα όμως τα ρομαντικά στοιχεία, ο υψηλός κλασικισμός του Αδριανού και η
νευτώνεια οργάνωση των ζωγραφικών του κόσμων συχνά τον προφυλάσσουν από τα λάθη
που καιροφυλακτούν στην υπερβολή. Ενώ η παραφορά παραμένει σταθερά η πιο
σταθερή αρετή του.