Art Athina 2017. Συνέντευξη με τον Παναγιώτη Σιάγκρη: «Το παρόν είναι ο μόνος χρόνος».

Η Art Athina
2017 ξεκινά σήμερα ( τα επίσημα εγκαίνια ) Πέμπτη 25 Μαΐου 2017 και η συνάντηση
με τον εικαστικό Παναγιώτη Σιάγκρη έγινε στον χώρο του κλειστού γυμναστηρίου Tae
Kwon Do στο Παλαιό Φάληρο, κατά
τη διάρκεια του «στησίματος» του περιπτέρου της γκαλερί Εικαστικός Κύκλος Sianti,
με την οποία συμμετέχει στην έκθεση. Μαζί του οι Κωνσταντίνος Τόλης και Θανάσης
Λάλας συνθέτουν μια ομάδα εικαστικών δημιουργών που πράγματι εντυπωσιάζουν με
τα έργα αλλά και την ιδιοσυγκρασία τους.

Θανάσης Λάλας, Παναγιώτης Σιάγκρης, Κωνσταντίνος Τόλης

Ζ.Κ. Συμμετέχεις
στην Art Athina 2017 με πέντε έργα
πολύ ξεχωριστά και «φρέσκα». Ποιο είναι το εικαστικό τους στίγμα;

Π.Σ. Τα συγκεκριμένα έργα
αποτυπώνουν ουσιαστικά το παρόν, μια στιγμή στην οποία γίνεται κάτι και μέχρι
να το σκεφτείς δεν υπάρχει πλέον, ανήκει στο παρελθόν. Στη δουλειά αυτή ο μόνος
χρόνος που υπάρχει είναι το παρόν. Αυτό αν θέλεις να το εξηγήσεις βάσει όσων
βλέπεις νομίζω πως θα χάσει τη συγγραφική του αισθητική. Ουσιαστικά πρόκειται
για ένα «πάγωμα» του χρόνου, που συνήθως εμπεριέχει μια έκρηξη, η οποία σταματά
όσα συμβαίνουν και μπορεί να είναι έκρηξη μιας αγάπης, μια έκρηξη τρυφερότητας
ή αγκαλιάς, αλλά ακόμα και ένα σπάσιμο βάζου, το οποίο θα φέρει στη συνέχεια
κάτι άλλο.

Όλοι μας έχουμε την αίσθηση πως το μόνο που
βιώνουμε είναι το τώρα, αυτό που τρέχει, το συνεχές παρόν. Το παρόν για μένα –
κυρίως κατά την εξέλιξη ενός έργου – βιώνεται καθ’ όλη τη διαδικασία
δημιουργίας του, η οποία συμπυκνώνεται και υπάρχει ουσιαστικά κατά τη στιγμή
του τελειώματος, του κλεισίματος, της τελευταίας πινελιάς ή σβησίματος. Τότε
αισθάνομαι πως δίνεται το στίγμα του και το τι θέλω ν’ αποτυπώσω στον καμβά.

Ζ.Κ. Είσαι
εδώ με τον Εικαστικό Κύκλο Sianti και συνεκθέτεις με
δύο ακόμα εξαιρετικούς εικαστικούς δημιουργούς, τον Θανάση Λάλα και τον
Κωνσταντίνο Τόλη. Δυο λόγια για τη συνεργασία σας.

Π.Σ. Ο Εικαστικός Κύκλος Sianti
είναι ένας ιστορικός χώρος όπου έχουν εκθέσει όλοι οι μεγάλοι του παρελθόντος.
Έχει κάνει πολύ σημαντικές δουλειές, με ανθρώπους που αποτελούν σημεία αναφοράς
και έμπνευσης για όλους εμάς τους νεότερους. Κουβαλά λοιπόν όλο αυτό το βάρος
της ιστορίας του αλλά συγχρόνως δεν απεμπολεί τον ρόλο της εμπορικής
επιχείρησης. Αυτό εξάλλου δε μπορεί σε καμία περίπτωση να συμβεί, ειδικά στη
δύσκολη εποχή που ζούμε και όλοι προσπαθούν να επιβιώσουν. Στόχος δικός μας –
των εικαστικών δηλαδή που συμμετέχουμε σ’ αυτήν την προσπάθεια – είναι να
προχωρήσουμε παραπέρα και να βάλουμε ένα παραπάνω λιθαράκι στην εξέλιξη του
πράγματος. Αυτό δεν είναι διόλου εύκολο, αφού, θα πρέπει να προσελκύσουμε νέες
δουλειές εικαστικών, νέους αξιόλογους δημιουργούς, που θα πλαισιώσουν το ήδη
υπάρχον υλικό και θ’ αποτελούν πλέον μαζί μια νέα δυνατή ομάδα. Ταυτόχρονα θα
πρέπει ν’ αυξηθούν οι πωλήσεις, έτσι ώστε όλο αυτό να μπορεί να συντηρηθεί με
τον καλύτερο δυνατό τρόπο.

Όσον αφορά τους φίλους και συνεργάτες
Κωνσταντίνο Τόλη και Θανάση Λάλα η άποψή μου είναι μόνο θετική και τίποτα
λιγότερο. Ο Κωνσταντίνος είναι ένας εξαιρετικός δημιουργός, ο οποίος ανήκει στη
γενιά των πενηντάρηδων και δουλεύει ακατάπαυστα, παρουσιάζοντας πραγματική
εκπληκτική δουλειά. Τον εκτιμώ απεριόριστα, στηρίζω την κάθε του επιλογή και σε
κάθε ευκαιρία που μου δίνεται δημιουργώ τις κατάλληλες συνθήκες προκειμένου να
δουλεύουμε παρέα και να παρουσιάζουμε τις δουλειές μας ως ομάδα, αφού αυτό μας
είναι ιδιαίτερα ευχάριστο. Ο Θανάσης Λάλας απ΄ την άλλη δεν οικειοποιείται σε
καμία περίπτωση τον τίτλο του εικαστικού, παρά – όπως συνηθίζει να λέει και ο
ίδιος – παίζει με χρώματα, καμβάδες και διάφορα άλλα υλικά, δημιουργώντας αυτό
που τον εκφράζει. Τα έργα του είναι ιδιαίτερα εμπορικά και συγκινούν πάρα πολύ
κόσμο. Έχει τεράστια αγάπη γι’ αυτό που κάνει και κατά τη γνώμη μου το κάνει
σωστά. Προέρχεται από έναν άλλο χώρο, αλλά η παρουσία του ως εικαστικός πλέον
νιώθω πως κοσμεί τον χώρο μας και χαίρομαι που είναι μαζί μας, στην παρέα μας.
Η άποψή μου για τον Θανάση Λάλα και τη δουλειά του καθημερινά γίνεται όλο και
καλύτερη.

Οι τρεις εικαστικοί με τον Φάνη Σιαντή

Ζ.Κ. Τι
ελπίζεις πως θ’ αποκομίσεις από τη συμμετοχή σου στην Art Athina 2017;

Π.Σ. Το περίπτερό μας στην
Art Athina 2017 είναι πολύ
«καθαρό». Υπάρχει μια ξεκάθαρη άποψη με συμμετοχές όπου τα έργα δεν
αλληλοσυγκρούονται μεταξύ τους, και σαφέστατα η εμπορική επιτυχία είναι από τα
κυρίως ζητούμενα. Προσωπικά γνωρίζω πως κι εξαιτίας της πολύχρονης πορείας μου
στον χώρο υπάρχει ένα συγκεκριμένο κοινό που περιμένει να δει νέα μου δουλειά
και τη συμμετοχή μου στην έκθεση. Αυτό μου δίνει ιδιαίτερη ώθηση, με «ανεβάζει»
ψυχολογικά κι ελπίζω και το αποτέλεσμα να είναι εν γένει θετικό.

Ζ.Κ. Πιστεύεις
πως η Art Athina 2017 είναι μια διεθνής
έκθεση; Είναι όντως μια καλή ευκαιρία να δούμε και να μας δουν παραέξω;

Π.Σ. Για την Ελλάδα και
την Αθήνα η έκθεση είναι ένα απ’ τα σημαντικότερα εικαστικά γεγονότα και
αναμφισβήτητα αλλάζει το νόημα της καθημερινότητας όσων ασχολούνται με αυτό. Δε
θεωρώ πως είναι μια διεθνής έκθεση που θ’ αλλάξει τα πάντα, καθώς το εξωτερικό
θέλει να βρίσκεσαι εκεί κι όχι εδώ. Οι Έλληνες καλλιτέχνες που θέλουν να
δουλέψουν εκτός Ελλάδας θα πρέπει να δημιουργήσουν άλλες βάσεις εργασίας, σε
διαφορετικές συνθήκες και προγράμματα.

Σαφέστατα ο θεσμός της Art
Athina βοηθά την εγχώρια αγορά ν’ αναπτυχθεί, όμως
αυτό είναι πολυσχιδές με πολλές παραμέτρους. Νομίζω πως η εσωτερική αγορά
κερδίζει από αυτήν την έκθεση αλλά μέχρι εκεί. Το ουσιαστικό όφελος είναι
περιορισμένο μεν αλλά υπαρκτό και θα μου ήταν πολύ δύσκολο να σκεφτώ μια χρονιά
δίχως το γεγονός αυτό.

Ζ.Κ. Κατά
τη γνώμη σου αλλά και την εμπειρία που έχεις αποκομίσει μέσα από τις εκθέσεις
γενικότερα αλλά και τις προηγούμενες διοργανώσεις της Art Athina, θα μπορούσε κάτι ν’ αλλάξει
προς το καλύτερο;

Π.Σ. Μέχρι πέρυσι είχαμε
στον πάνω όροφο τις πλατφόρμες, οι οποίες φέτος δεν υπάρχουν. Έχω την αίσθηση
πως αυτό θα λειτουργήσει θετικά, ως προς το εμπορικό κομμάτι και αρνητικά ως
προς την γενικότερη «αξία» και δυναμική της έκθεσης Αυτό πάντως θα φανεί τις
αμέσως επόμενες ημέρες.

Η έκθεση χρειάζεται να λειτουργήσει ως
σπόνσορας ανάπτυξης της αγορά, γιατί αυτό βοηθά και τους εικαστικούς και τους
χώρους Τέχνης, αλλά περισσότερο απ’ όλα νοηματοδοτεί την ύπαρξή τους. Κάθε
αλλαγή, προσθήκη ή αφαίρεση θα πρέπει να γίνεται με γνώμονα το όφελος όλων μας,
και πολύ περισσότερο αυτού που όλοι υπηρετούμε κι αγαπάμε πιο πολύ: την Τέχνη.