“IndeX 2” : Ατομική έκθεση του Παναγιώτη Δαραμάρα στη FokiaNou Art Space.

Εγκαίνια έκθεσης: Σάββατο 26 και Κυριακή 27 Σεπτεμβρίου 2020 στις 18.00

Διάρκεια έκθεσης: 26 Σεπτεμβρίου έως 17 Οκτωβρίου 2020.

Μέρος μιας εν τω γίγνεσθαι τριλογίας, η νέα ατομική έκθεση του Παναγιώτη Δαραμάρα με τίτλο indeX 2, συνεχίζει τη διερεύνηση πάνω στη συμβολική και επιστημονική διάσταση της ύλης. Σε αυτό το δεύτερο “ευρετήριο” στοιχειοθετείται ένα αυτοτελές σύμπαν γλυπτικών συνθέσεων, εγκαταστάσεων και performance, με πρωταγωνιστές το ξύλο και το βιβλίο. Σύμφωνα με την επιμελήτρια ‘Ηρα Παπαδοπούλου, στο indeΧ 2 ο Δαραμάρας δεν αφηγείται μόνο τη δική του σχέση με την άφατη γλώσσα των πραγμάτων, αλλά επιχειρεί να μας μεταφέρει τον εσωτερικό ήχο από το ατόφιο σώμα της ύλης, να μιλήσει για τις σχέσεις και το “ξεφλούδισμα” των επιφανειών της, να αποδώσει την αρχέγονη ιστορία της, πριν το παλίμψηστο εγγραφών την μετατρέψει για πάντα στα μάτια μας.

Η performance θα παρουσιαστεί στην ταράτσα της FokiaNou Art Space από τη Σάνια Στριμπάκου.

Σχεδιασμός κίνησης: Σάνια Στριμπάκου

Σύλληψη ιδέας: Παναγιώτης Δαραμάρας

Κείμενο: ‘Ηρα Παπαδοπούλου

Ο Παναγιώτης Δαραμάρας είναι εικαστικός που ζει και εργάζεται στην Αθήνα. Σπούδασε στην Κιν/φική Σχολή Σταυράκου, παρακολούθησε μαθήματα Σύγχρονου Χορού και Υποκριτικής και στη συνέχεια αποφοίτησε από την Ανώτατη Σχολή Καλών Τεχνών Αθήνας. Εργάστηκε σε κινηματογραφικές ταινίες και στο θέατρο ως σκηνογράφος. Έχει χορογραφήσει και ερμηνεύσει το έργο “Traces” σε συνεργασία με την Αγγελική Παπαδάτου το 2013. Το index1 παρουσιάστηκε στη FokiaNou Art Space το 2018. Επιμελήθηκε την έκθεση Remembering Remembered με τη Λία Πέτρου το 2019. Έχει συμμετάσχει σε ομαδικές εικαστικές εκθέσεις στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, με πιο πρόσφατες την Stockholm Independent Art Fair Supermarket, 2019 και την Ammophila Vol.1 Birth in Elafonisos, 2020.

https://panajotisdaramaras.wordpress.com/

Η χρήση μάσκας είναι υποχρεωτική για τους επισκέπτες της έκθεσης, σε όλους τους χώρους της FokiaNou Art Space, συμπεριλαμβανομένης της ταράτσας, του ασανσέρ και του κλιμακοστασίου του κτηρίου. Παρακαλούμε να κρατάτε τις απαραίτητες αποστάσεις.

Ο χώρος σύγχρονης τέχνης FokiaNou Art Space είναι ένας δραστήριος καλλιτεχνικός πυρήνας που ενθαρρύνει τη συνεργασία Ελλήνων και ξένων καλλιτεχνών, συνεισφέροντας στην εγχώρια καλλιτεχνική κοινότητα. Ένα διαμέρισμα σε μια παλιά πολυκατοικία του κέντρου της Αθήνας έχει μετατραπεί σε ένα ανοιχτό χώρο έκφρασης και δημιουργίας που φιλοξενεί ανάμεσα σε άλλα, εκθέσεις, εργαστήρια και διαλέξεις υπό την διεύθυνση και την επιμέλεια δυο εικαστικών, της Mary Cox και του Παναγιώτη Βούλγαρη.

Μέρες και ώρες λειτουργίας: Πέμπτη με Σάββατο, 17.00 – 20.00

Performances: 26 και 27 Σεπτεμβρίου, 3 και 10 Οκτωβρίου 2020 στις 19:15

Διεύθυνση: Φωκιανού 24, 7ος όροφος, Παγκράτι.

Μετρό: Ευαγγελισμός.

www.fokianou247.gr info@fokianou247.gr

Διεισδύοντας στη μνήμη της ύλης

«…η γραφή είναι η επιθυμία διείσδυσης στην επιφάνεια».

Vilém Flusser, Οι χειρονομίες[1]

Δεύτερο μέρος μιας εν τω γίγνεσθαι τριλογίας, το indeX 2 του Παναγιώτη Δαραμάρα συνεχίζει τη διερεύνηση γύρω από τη συμβολική και επιστημονική διάσταση της ύλης.

Σε αυτό το δεύτερο “ευρετήριο”, στοιχειοθετείται ένα αυτοτελές σύμπαν γλυπτικών συνθέσεων, εγκαταστάσεων και performance με πρωταγωνιστές το ξύλο και το βιβλίο. Πρώτη ύλη και παράγωγο σε μία ιδιότυπη δυναμική σύζευξης και μνήμης.

Αυτόνομα ή σε διάλογο, τα έργα του indeX 2 μας υποβάλλουν με την λιτότητά τους σε έναν αναστοχασμό των βασικών μας αρχών. Ο καλλιτέχνης υπερβαίνει την οριοθέτηση υλικού και συμβολικού και μας απευθύνεται με την αλήθεια στωικού τεχνίτη που σέβεται και ανακαλύπτει στο πιο απλό κομμάτι κάθε υλικού, έναν θησαυρό γνώσης. Πολύτιμο απόκτημα που βρέθηκε στα χέρια του για να πει μια ιστορία, να ξανα-αρχίσει έναν καινούργιο κύκλο ζωής.

“Οι άνθρωποι είμαστε κατ’ εξοχήν αφηγηματικά όντα” λέει ο Maclntyre[2], και στο indeΧ 2 ο Δαραμάρας δεν αφηγείται μόνο τη δική του σχέση με την άφατη γλώσσα των πραγμάτων αλλά επιχειρεί να μας μεταφέρει τον εσωτερικό ήχο από το ατόφιο σώμα της ύλης, να μιλήσει για τις σχέσεις και το “ξεφλούδισμα” των επιφανειών της, να αποδώσει την αρχέγονη ιστορία της πριν το παλίμψηστο εγγραφών την μετατρέψει για πάντα στα μάτια μας.

Άλλοτε υφαίνει, άλλοτε καρφώνει και διατρυπά, άλλοτε κερώνει και άλλοτε ξαίνει τις λέξεις από την επιφάνεια προέλευσής τους: τη συμπαγή ύλη. Στη νέα “λίστα” του ο συντάκτης δεν αφήνει τίποτα να πάει χαμένο, ούτε τη στάχτη, ούτε τη σκόνη, ούτε τα απομεινάρια. Ταξινομούνται και αυτά στην απεραντοσύνη του σύμπαντος που τα περιβάλλει.

Ως άλλος συλλέκτης “σημείων” ο Δαραμάρας φτιάχνει τη δική του προσωπική παράταξη γλυπτικών αφηγήσεων, ενδεικτικών σε αυτόν το δεύτερο κύκλο καταγραφής, του συνυπάρχοντος κόσμου επιστήμης και ηθικής.

Το index 2 είναι ένα εγχείρημα προσωπικής εγγραφής και επανεγγραφής που δεν εκβιάζει ένα νέο νόημα πάνω στην -ακατέργαστη ή κατεργασμένη- ύλη αλλά διεισδύει και αναδεικνύει τη μοναδικότητα της μνήμης της. Είναι άλλωστε με τόσα πολλά νοήματα ήδη μπολιασμένη.

Ήρα Παπαδοπούλου