«Ανασκαφή στην Αθήνα». Μία ομαδική έκθεση βασισμένη στα αθηναϊκά κείμενα του Νίκου Βατόπουλου. Γράφει η Έλενα Ντάκουλα.
Μία ομαδική έκθεση με θέμα την Αθήνα, μία πόλη
γοητευτική, πολύπλευρη και αντιφατική,
γεμάτη θησαυρούς και πανέμορφες γωνιές, αγαπησιάρα και ερωτεύσιμη, παρά
τα προβλήματα και την κακοποίηση που έχει υποστεί από τους κατοίκους της,
φιλοξενείται αυτές στις μέρες στην αίθουσα τέχνης ena contemporary.
γοητευτική, πολύπλευρη και αντιφατική,
γεμάτη θησαυρούς και πανέμορφες γωνιές, αγαπησιάρα και ερωτεύσιμη, παρά
τα προβλήματα και την κακοποίηση που έχει υποστεί από τους κατοίκους της,
φιλοξενείται αυτές στις μέρες στην αίθουσα τέχνης ena contemporary.
Η έκθεση αυτή είναι βασισμένη στα αθηναϊκά
κείμενα του δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Βατόπουλου, ο οποίος μέσα από
καθημερινές διαδρομές ανακαλύπτει άγνωστες πλευρές της πόλης με τον τεράστιο αστικό πλούτο και
τα πολλά απομεινάρια ενός παρελθόντος με αίγλη και μεγαλοπρέπεια που έχει
περάσει ανεπιστρεπτί.
κείμενα του δημοσιογράφου και συγγραφέα Νίκου Βατόπουλου, ο οποίος μέσα από
καθημερινές διαδρομές ανακαλύπτει άγνωστες πλευρές της πόλης με τον τεράστιο αστικό πλούτο και
τα πολλά απομεινάρια ενός παρελθόντος με αίγλη και μεγαλοπρέπεια που έχει
περάσει ανεπιστρεπτί.
Μέσα από το γλαφυρό ύφος των κειμένων
αναβιώνει η αισθητική μίας εποχής και ο αναγνώστης, κλείνοντας τα μάτια, μπορεί
να φανταστεί τα κτίρια και τις γειτονιές γεμάτα κόσμο, βοή και ζωντάνια, και να
ζήσει νοερά τις καθημερινές ιστορίες των ανθρώπων τους. Άλλα βρίσκονται στην εμπορική καρδιά της
πόλης, άλλα σε πιο αστικές περιοχές, άλλα είναι παλιά αρχοντικά, άλλα απλά
σπίτια με κεραμίδια, άλλα κλειστά και ερειπωμένα, άλλα αντιστέκονται με πείσμα
στη φθορά του χρόνου δηλώνοντας επίμονα τη παρουσία τους, διεκδικώντας μία θέση
και στην Αθήνα του 2018.
αναβιώνει η αισθητική μίας εποχής και ο αναγνώστης, κλείνοντας τα μάτια, μπορεί
να φανταστεί τα κτίρια και τις γειτονιές γεμάτα κόσμο, βοή και ζωντάνια, και να
ζήσει νοερά τις καθημερινές ιστορίες των ανθρώπων τους. Άλλα βρίσκονται στην εμπορική καρδιά της
πόλης, άλλα σε πιο αστικές περιοχές, άλλα είναι παλιά αρχοντικά, άλλα απλά
σπίτια με κεραμίδια, άλλα κλειστά και ερειπωμένα, άλλα αντιστέκονται με πείσμα
στη φθορά του χρόνου δηλώνοντας επίμονα τη παρουσία τους, διεκδικώντας μία θέση
και στην Αθήνα του 2018.
Τα κείμενα παίρνουν σάρκα και οστά με 32
γνωστούς ζωγράφους να εμπνέονται και να «γράφουν» για αυτά με τον δικό τους,
μοναδικό τρόπο πάνω στον δικό τους
καμβά. Αρκετά σημεία, άγνωστα ακόμη και
για τους μόνιμους και ψαγμένους κατοίκους της πόλης, αποκτούν ξανά ταυτότητα,
ζωντανεύουν μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του καλλιτέχνη και αφηγούνται την
ιστορία τους ανοίγοντας έναν διάλογο με τον θεατή. Όλα τα έργα αποπνέουν τη
γνώση, τα προσωπικά βιώματα και τα δυνατά αισθήματα του καλλιτέχνη για την
αγαπημένη πόλη.
γνωστούς ζωγράφους να εμπνέονται και να «γράφουν» για αυτά με τον δικό τους,
μοναδικό τρόπο πάνω στον δικό τους
καμβά. Αρκετά σημεία, άγνωστα ακόμη και
για τους μόνιμους και ψαγμένους κατοίκους της πόλης, αποκτούν ξανά ταυτότητα,
ζωντανεύουν μέσα από την ιδιαίτερη ματιά του καλλιτέχνη και αφηγούνται την
ιστορία τους ανοίγοντας έναν διάλογο με τον θεατή. Όλα τα έργα αποπνέουν τη
γνώση, τα προσωπικά βιώματα και τα δυνατά αισθήματα του καλλιτέχνη για την
αγαπημένη πόλη.
Περιτριγυρίζοντας μέσα στις αίθουσες της
γκαλερί το βλέμμα σταματάει πάνω σε έναν πίνακα με λουλακί σκαλάκια που οδηγούν
σε μία «ακρόπολη», την ακρόπολη της οδού Λυκαβηττού, όπως αναφέρεται στον
τίτλο, και η περιέργεια εξάπτεται για το πού είναι αυτό το σημείο που έχει αποτυπωθεί τόσο
όμορφα. Ο πίνακας με «τα πλατάνια της οδού Μιλτιάδου», με τα ωραία χρώματα είναι άλλη μία έκπληξη για το τι
υπάρχει ακόμη και μέσα στο εμπορικό κέντρο της πόλης. Η μισάνοικτη
μπαλκονόπορτα ενός δωματίου με παρκέ, ταπετσαρία στους τοίχους και θέα στον
ακάλυπτο φέρνει στο μυαλό ένα τυπικό αθηναϊκό διαμέρισμα, όπως ίσως μερικοί το
έχουμε ζήσει. Το πορτραίτο μίας όμορφης νεαρής γυναίκας, αντιγραφή από
φωτογραφία τραβηγμένη το 1929 σε συνοικιακό φωτογραφείο του Πειραιά, κουβαλάει
τη δική του ιστορία και θυμίζει παλιές φωτογραφίες που μπορεί να έχουν ξεμείνει
σε κάποιο συρτάρι των γονιών ή των παππούδων μας και στο πίσω μέρος με μολύβι ή
στυλό να φαίνεται έστω και μισοσβησμένη μία ημερομηνία μετά το «Αθήναι».
γκαλερί το βλέμμα σταματάει πάνω σε έναν πίνακα με λουλακί σκαλάκια που οδηγούν
σε μία «ακρόπολη», την ακρόπολη της οδού Λυκαβηττού, όπως αναφέρεται στον
τίτλο, και η περιέργεια εξάπτεται για το πού είναι αυτό το σημείο που έχει αποτυπωθεί τόσο
όμορφα. Ο πίνακας με «τα πλατάνια της οδού Μιλτιάδου», με τα ωραία χρώματα είναι άλλη μία έκπληξη για το τι
υπάρχει ακόμη και μέσα στο εμπορικό κέντρο της πόλης. Η μισάνοικτη
μπαλκονόπορτα ενός δωματίου με παρκέ, ταπετσαρία στους τοίχους και θέα στον
ακάλυπτο φέρνει στο μυαλό ένα τυπικό αθηναϊκό διαμέρισμα, όπως ίσως μερικοί το
έχουμε ζήσει. Το πορτραίτο μίας όμορφης νεαρής γυναίκας, αντιγραφή από
φωτογραφία τραβηγμένη το 1929 σε συνοικιακό φωτογραφείο του Πειραιά, κουβαλάει
τη δική του ιστορία και θυμίζει παλιές φωτογραφίες που μπορεί να έχουν ξεμείνει
σε κάποιο συρτάρι των γονιών ή των παππούδων μας και στο πίσω μέρος με μολύβι ή
στυλό να φαίνεται έστω και μισοσβησμένη μία ημερομηνία μετά το «Αθήναι».
Βλέποντας αυτή την έκθεση και διαβάζοντας τα
κείμενα που συνοδεύουν το κάθε έργο,
δύσκολα μετά θα περπατήσει κάποιος αδιάφορα στους δρόμους της
Αθήνας χωρίς να ψάχνει να ανακαλύψει ένα
ακόμη καλά κρυμμένο μυστικό της. Και σίγουρα θα θελήσει να επισκεφθεί ξανά αυτή
την τόσο ιδιαίτερη έκθεση.
κείμενα που συνοδεύουν το κάθε έργο,
δύσκολα μετά θα περπατήσει κάποιος αδιάφορα στους δρόμους της
Αθήνας χωρίς να ψάχνει να ανακαλύψει ένα
ακόμη καλά κρυμμένο μυστικό της. Και σίγουρα θα θελήσει να επισκεφθεί ξανά αυτή
την τόσο ιδιαίτερη έκθεση.
Κλείνοντας το εισαγωγικό του σημείωμα για τον
έκθεση, ο Νίκος Βατόπουλος γράφει: «Η Αθήνα του 2018 θα είναι ιδιαίτερη,
νοσταλγική, περιέργως πάντα οικεία και θελκτικά αντιφατική, για τους
μελλοντικούς Αθηναίους, σε 50 και 100 χρόνια. Σε αυτούς, τους επόμενους
αφιερώνω την έκθεση αυτή ως ένα αποτύπωμα του δικού μας ψυχικού τοπίου».
έκθεση, ο Νίκος Βατόπουλος γράφει: «Η Αθήνα του 2018 θα είναι ιδιαίτερη,
νοσταλγική, περιέργως πάντα οικεία και θελκτικά αντιφατική, για τους
μελλοντικούς Αθηναίους, σε 50 και 100 χρόνια. Σε αυτούς, τους επόμενους
αφιερώνω την έκθεση αυτή ως ένα αποτύπωμα του δικού μας ψυχικού τοπίου».
Η έκθεση είναι μία παραγωγή της kaplanon
Galleries/ ena contemporary σε συνεργασία με τον δημοσιογράφο Νίκο Βατόπουλο.
Galleries/ ena contemporary σε συνεργασία με τον δημοσιογράφο Νίκο Βατόπουλο.
Στο πλαίσιο της έκθεσης εκδίδεται
Βιβλίο/Κατάλογος με τα κείμενα και τα αντίστοιχα έργα. Ακόμη, θα γίνουν
παράλληλες εκδηλώσεις, παρουσιάσεις και συζητήσεις για την Αθήνα, με αφορμή τα
άρθρα και τα έργα που δημιουργήθηκαν.
Βιβλίο/Κατάλογος με τα κείμενα και τα αντίστοιχα έργα. Ακόμη, θα γίνουν
παράλληλες εκδηλώσεις, παρουσιάσεις και συζητήσεις για την Αθήνα, με αφορμή τα
άρθρα και τα έργα που δημιουργήθηκαν.
Συμμετέχουν οι εικαστικοί: Δημήτρης Αγγελόπουλος, Γιάννης Αδαμάκης, Δημήτρης Αναστασίου, Καλλιόπη
Ασαργιωτάκη, Ειρήνη Βογιατζή, Μαρία Γιαννακάκη, Στέφανος Δασκαλάκης, Μαρία
Διακοδημητρίου, Ειρήνη Ηλιοπούλου, Μηνάς Καμπιτάκης, Νίκος Κρανάκης, Δημήτρης
Κρέτσης, Νίκος Λεοντόπουλος, Βασίλης Λιαούρης, Καλλιρρόη Μαρούδα, Τίμος
Μπατινάκης, Γεύσω Παπαδάκη, Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος, Βασίλης
Παπανικολάου, Φάνης Παρασκευουδάκης, Βασίλης Πέρρος, Αχιλλέας Πιστώνης,
Αχιλλέας Ραζής, Γιώργος Σαλταφέρος, Βασίλης Σούλης, Αντώνης Στάβερης, Αντώνης
Τσακίρης, Βιργινία Φιλιππούση, Βασιλική Φίλου, Κατερίνα Χαδουλού, Αθηνά Χατζή,
Τάσος Χώνιας.
Ασαργιωτάκη, Ειρήνη Βογιατζή, Μαρία Γιαννακάκη, Στέφανος Δασκαλάκης, Μαρία
Διακοδημητρίου, Ειρήνη Ηλιοπούλου, Μηνάς Καμπιτάκης, Νίκος Κρανάκης, Δημήτρης
Κρέτσης, Νίκος Λεοντόπουλος, Βασίλης Λιαούρης, Καλλιρρόη Μαρούδα, Τίμος
Μπατινάκης, Γεύσω Παπαδάκη, Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος, Βασίλης
Παπανικολάου, Φάνης Παρασκευουδάκης, Βασίλης Πέρρος, Αχιλλέας Πιστώνης,
Αχιλλέας Ραζής, Γιώργος Σαλταφέρος, Βασίλης Σούλης, Αντώνης Στάβερης, Αντώνης
Τσακίρης, Βιργινία Φιλιππούση, Βασιλική Φίλου, Κατερίνα Χαδουλού, Αθηνά Χατζή,
Τάσος Χώνιας.
ΕΛΕΝΑ
ΝΤΑΚΟΥΛΑ
ΝΤΑΚΟΥΛΑ
Σπούδασε Διαφήμιση και Δημόσιες Σχέσεις και
εργάστηκε στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων της “AVINOIL S.A.” του Ομίλου
Βαρδινογιάννη και της ημερήσιας εφημερίδας «Μεσημβρινή» του ιδίου Ομίλου καθώς
και στο τμήμα Διεθνών Συναλλαγών της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας, στο
υποκατάστημα της Βοστώνης.
εργάστηκε στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων της “AVINOIL S.A.” του Ομίλου
Βαρδινογιάννη και της ημερήσιας εφημερίδας «Μεσημβρινή» του ιδίου Ομίλου καθώς
και στο τμήμα Διεθνών Συναλλαγών της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας, στο
υποκατάστημα της Βοστώνης.
Σταμάτησε να εργάζεται όταν γεννήθηκε το πρώτο
της παιδί και επέστρεψαν στην Ελλάδα. Όταν ο χρόνος της το επέτρεψε έμαθε
ισπανικά, κληρώθηκε στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και ολοκλήρωσε επιτυχώς
το πρόγραμμα «Ισπανική Γλώσσα και Πολιτισμός».
της παιδί και επέστρεψαν στην Ελλάδα. Όταν ο χρόνος της το επέτρεψε έμαθε
ισπανικά, κληρώθηκε στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και ολοκλήρωσε επιτυχώς
το πρόγραμμα «Ισπανική Γλώσσα και Πολιτισμός».
Πιστεύοντας στη δια βίου μάθηση παρακολούθησε
κύκλους σεμιναρίων για φιλοσοφία, τέχνη και πολιτισμό, τα οποία εκπονήθηκαν από
την «Ακαδημία Πλάτωνα» και τον «Κωστή Παλαμά», υπό την αιγίδα του
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
κύκλους σεμιναρίων για φιλοσοφία, τέχνη και πολιτισμό, τα οποία εκπονήθηκαν από
την «Ακαδημία Πλάτωνα» και τον «Κωστή Παλαμά», υπό την αιγίδα του
Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.
Λάτρης της Αθήνας, δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον
σε ό,τι αφορά τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης με ενεργό συμμετοχή και
εθελοντική εργασία σε αντίστοιχες ομάδες, συλλόγους και σωματεία.
σε ό,τι αφορά τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης με ενεργό συμμετοχή και
εθελοντική εργασία σε αντίστοιχες ομάδες, συλλόγους και σωματεία.
Εκτός από τα ταξίδια και τη Σίφνο αγαπάει πολύ
τα ζώα έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία στις 7 οικόσιτες γάτες της. Αρθρογραφεί στην http://www.athensvoice.gr/ .
τα ζώα έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία στις 7 οικόσιτες γάτες της. Αρθρογραφεί στην http://www.athensvoice.gr/ .
Είναι παντρεμένη και έχει δύο κόρες.
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
«My Pietà». Ομαδική έκθεση από την αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος.
Υλικότητες και Βλέμματα. Ομαδική έκθεση από το Potential Project.
Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης «Δημοκρατία και Συγκρούσεις / Democracy and Conflicts»
Νίκος Μπασιάς «Φλογισμένα Τάματα, Μνήμης και Θυσίας».
Pino Pandolfini “FLORA EFFIMERA”. Ατομική έκθεση χαρακτικής στον χώρο τέχνης ETCH INK.
Sleep with angels. Ομαδική έκθεση σύγχρονης Τέχνης.