Εγκαίνια ατομικών εκθέσεων, ζωγραφικής του Νίκου Μπλιάτκα και γλυπτικής της Χριστίνας Δουζένη στον «ΑΣΤΡΟΛΑΒΟ – δεξαμενή» την Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου.
Νικόλας Μπλιάτκας : “ The Promised Land
”
”
2.2.2018 –
10.3.2018
10.3.2018
Την Παρασκευή
2 Φεβρουαρίου από τις 20:00 έως τις 22.30, εγκαινιάζεται στην Αίθουσα
Τέχνης «ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ – δεξαμενή» η
ατομική έκθεση ζωγραφικής του Νικόλα Μπλιάτκα, με τίτλο: “The Promised Land”.
2 Φεβρουαρίου από τις 20:00 έως τις 22.30, εγκαινιάζεται στην Αίθουσα
Τέχνης «ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ – δεξαμενή» η
ατομική έκθεση ζωγραφικής του Νικόλα Μπλιάτκα, με τίτλο: “The Promised Land”.
Ο Νικόλας
Μπλιάτκας στη νέα του ατομική έκθεση, παραμένει πιστός στην οικεία πια
ζωγραφική του έκφραση ως πράξη και ως αποτέλεσμα, με ανανεωμένη τη θεματογραφία
των νέων του έργων. Κήποι και τοπία ή θάλασσες, ονειρικά σαν άλλοι παράδεισοι (
σύνδεση και μετεξέλιξη της προγενέστερης ενότητας δουλειάς του Dirty Paradise )
αποδοσμένα με ελαφριές τονικότητες αντιπαρατίθενται με το σκούρο μαύρο που
χαρακτηρίζει τις παλιές σιδερένιες πόρτες με τα περίτεχνα κάγκελα ή τα
συρματοπλέγματα που παρουσιάζονται στο πρώτο εικονιστικό πλάνο των έργων.
Μπλιάτκας στη νέα του ατομική έκθεση, παραμένει πιστός στην οικεία πια
ζωγραφική του έκφραση ως πράξη και ως αποτέλεσμα, με ανανεωμένη τη θεματογραφία
των νέων του έργων. Κήποι και τοπία ή θάλασσες, ονειρικά σαν άλλοι παράδεισοι (
σύνδεση και μετεξέλιξη της προγενέστερης ενότητας δουλειάς του Dirty Paradise )
αποδοσμένα με ελαφριές τονικότητες αντιπαρατίθενται με το σκούρο μαύρο που
χαρακτηρίζει τις παλιές σιδερένιες πόρτες με τα περίτεχνα κάγκελα ή τα
συρματοπλέγματα που παρουσιάζονται στο πρώτο εικονιστικό πλάνο των έργων.
Ένας ολόκληρος κόσμος, ήρεμος και
απροσδόκητος, υπαινικτικός και αμφίσημος, αναδύεται και αναπτύσσεται στην
προέκταση του ονείρου και της φαντασίας, της σιωπής, της μοναξιάς και του
χρόνου, ισορροπεί ανάμεσα σε εκείνα που φανερώνονται και σε εκείνα που
αποκρύπτονται και υπονοούνται, προτείνοντας μια άλλη εκδοχή του ορατού. Ένας
κόσμος που καλεί τον θεατή να περιηγηθεί μέσα του, να αναδιφήσει στην
αποκρυπτογράφηση των καλά φυλαγμένων μυστικών του, να στοιχειοθετήσει τον μύθο
του, να αναζητήσει τις συμβολικές αναφορές και τις νοηματικές αποχρώσεις του.
Κατάφυτοι κήποι ( που η απόδοσή τους παραπέμπει σε πομπηϊανές τοιχογραφίες ),
χρυσαφένια τοπία που απλώνονται, μακρινοί όγκοι νησιών που ταξιδεύουν σε
σκοτεινές θάλασσες, συνεχίζουν και επεκτείνουν τον προηγούμενο κύκλο δουλειάς
του ζωγράφου με τις αλληγορικές υπομνήσεις ενός χαμένου Παραδείσου, ενός
ουτοπικού και μυθικού κήπου της Εδέμ. Στην καινούργια ενότητα δουλειάς του, τα
τοπία παρουσιάζονται πίσω από φράχτες και πλέγματα που εμφανίζονται κυριαρχικά
στο πρώτο επίπεδο, εμποδίζουν την πρόσβαση, θέτουν σύνορα και διαχωριστικές
γραμμές. Η «γη της επαγγελίας» βρίσκεται από την άλλη πλευρά, η προσδοκία του
περάσματος, ο φαντασιακός προορισμός μοιάζει να εμποδίζεται και να αποτρέπεται.
Η «γη της επαγγελίας», ωστόσο, βρίσκεται πάντα εκεί, διατηρεί τη δύναμη του
συμβολισμού και του βαθύτερου νοήματός της, ενδυναμώνει την πίστη και την
ελπίδα της αισιόδοξης κατάληξης και της υπέρβασης, σε μια παγιδευμένη και
μεταβατική εποχή.
απροσδόκητος, υπαινικτικός και αμφίσημος, αναδύεται και αναπτύσσεται στην
προέκταση του ονείρου και της φαντασίας, της σιωπής, της μοναξιάς και του
χρόνου, ισορροπεί ανάμεσα σε εκείνα που φανερώνονται και σε εκείνα που
αποκρύπτονται και υπονοούνται, προτείνοντας μια άλλη εκδοχή του ορατού. Ένας
κόσμος που καλεί τον θεατή να περιηγηθεί μέσα του, να αναδιφήσει στην
αποκρυπτογράφηση των καλά φυλαγμένων μυστικών του, να στοιχειοθετήσει τον μύθο
του, να αναζητήσει τις συμβολικές αναφορές και τις νοηματικές αποχρώσεις του.
Κατάφυτοι κήποι ( που η απόδοσή τους παραπέμπει σε πομπηϊανές τοιχογραφίες ),
χρυσαφένια τοπία που απλώνονται, μακρινοί όγκοι νησιών που ταξιδεύουν σε
σκοτεινές θάλασσες, συνεχίζουν και επεκτείνουν τον προηγούμενο κύκλο δουλειάς
του ζωγράφου με τις αλληγορικές υπομνήσεις ενός χαμένου Παραδείσου, ενός
ουτοπικού και μυθικού κήπου της Εδέμ. Στην καινούργια ενότητα δουλειάς του, τα
τοπία παρουσιάζονται πίσω από φράχτες και πλέγματα που εμφανίζονται κυριαρχικά
στο πρώτο επίπεδο, εμποδίζουν την πρόσβαση, θέτουν σύνορα και διαχωριστικές
γραμμές. Η «γη της επαγγελίας» βρίσκεται από την άλλη πλευρά, η προσδοκία του
περάσματος, ο φαντασιακός προορισμός μοιάζει να εμποδίζεται και να αποτρέπεται.
Η «γη της επαγγελίας», ωστόσο, βρίσκεται πάντα εκεί, διατηρεί τη δύναμη του
συμβολισμού και του βαθύτερου νοήματός της, ενδυναμώνει την πίστη και την
ελπίδα της αισιόδοξης κατάληξης και της υπέρβασης, σε μια παγιδευμένη και
μεταβατική εποχή.
Το υλικό, ο χειρισμός και η επεξεργασία του
διεκδικεί πρωταρχική θέση στη δημιουργική διαδικασία και στην ολοκληρωμένη
εικόνα. Τα χρώματα δουλεύονται και χρησιμοποιούνται με επιμέλεια και
επιδεξιότητα, οι πλούσιες σε ποιότητες τονικές διαβαθμίσεις κυριαρχούν με τη
λάμψη και τη ρευστότητα, την πυκνότητα και τη διαφάνειά τους, η πλαστικότητα
των σχημάτων, η λειτουργία του φωτός, η ενέργεια και η δύναμη της χειρονομίας
συντείνουν στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Οι συνθέσεις του, λιτές και διαυγείς,
αποπνέουν ευαισθησία, ρομαντισμό και ποιητική διάθεση, αναδεικνύουν τα
διαφορετικά επίπεδα των σχέσεων του τόσο με την εξωτερική πραγματικότητα όσο
και με την υποκειμενική θεώρησή της σε ευθεία αντιστοιχίες με ψυχικές και
συναισθηματικές καταστάσεις · συνθέσεις που προσφέρουν συγκίνηση και οπτική
απόλαυση, αποκαλύπτουν την πολυμορφία του φυσικού χώρου, οδηγούν την εικόνα,
πέρα από κάθε αφήγηση, στα όρια ενός πηγαίου συναισθήματος, μιας εντύπωσης
άμεσης, ζωντανής και αυθόρμητης.
διεκδικεί πρωταρχική θέση στη δημιουργική διαδικασία και στην ολοκληρωμένη
εικόνα. Τα χρώματα δουλεύονται και χρησιμοποιούνται με επιμέλεια και
επιδεξιότητα, οι πλούσιες σε ποιότητες τονικές διαβαθμίσεις κυριαρχούν με τη
λάμψη και τη ρευστότητα, την πυκνότητα και τη διαφάνειά τους, η πλαστικότητα
των σχημάτων, η λειτουργία του φωτός, η ενέργεια και η δύναμη της χειρονομίας
συντείνουν στην ιδιαίτερη ατμόσφαιρα. Οι συνθέσεις του, λιτές και διαυγείς,
αποπνέουν ευαισθησία, ρομαντισμό και ποιητική διάθεση, αναδεικνύουν τα
διαφορετικά επίπεδα των σχέσεων του τόσο με την εξωτερική πραγματικότητα όσο
και με την υποκειμενική θεώρησή της σε ευθεία αντιστοιχίες με ψυχικές και
συναισθηματικές καταστάσεις · συνθέσεις που προσφέρουν συγκίνηση και οπτική
απόλαυση, αποκαλύπτουν την πολυμορφία του φυσικού χώρου, οδηγούν την εικόνα,
πέρα από κάθε αφήγηση, στα όρια ενός πηγαίου συναισθήματος, μιας εντύπωσης
άμεσης, ζωντανής και αυθόρμητης.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως το Σάββατο 3 Mαρτίου 2018.
( Για περισσότερες πληροφορίες: Γκαλερί «
ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ – δεξαμενή», Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, τηλ. 210 7294342, 3, www.astrolavos.gr , Fb: astrolavos art
galleries )
ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ – δεξαμενή», Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, τηλ. 210 7294342, 3, www.astrolavos.gr , Fb: astrolavos art
galleries )
Ο Νικόλας Μπλιάτκας γεννήθηκε στη Νάουσα το
1962.
1962.
Σπούδασε ζωγραφική στο Τμήμα Εικαστικών και Εφαρμοσμένων
Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
(1986-1991). Από το 2002 -2014 είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής των Εικαστικών Εργαστηρίων
του Δήμου Νάουσας ενώ το διάστημα 2008 – 2010 είναι συνεργάτης στο Ε΄ Εργαστήριο
Ζωγραφικής και στο Εργαστήριο Χαρακτικής της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ
Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
(1986-1991). Από το 2002 -2014 είναι Καλλιτεχνικός Διευθυντής των Εικαστικών Εργαστηρίων
του Δήμου Νάουσας ενώ το διάστημα 2008 – 2010 είναι συνεργάτης στο Ε΄ Εργαστήριο
Ζωγραφικής και στο Εργαστήριο Χαρακτικής της Σχολής Καλών Τεχνών του Α.Π.Θ
Έχει πραγματοποιήσει 18 ατομικές εκθέσεις (Στοκχόλμη,
Αθήνα Θεσσαλονίκη), συμμετείχε σε πολλά καλλιτεχνικά συμπόσια και σε πάνω από
70 ομαδικές εκθέσεις, ενώ έργα του βρίσκονται σε Δημόσιες και Ιδιωτικές συλλογές
στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Αθήνα Θεσσαλονίκη), συμμετείχε σε πολλά καλλιτεχνικά συμπόσια και σε πάνω από
70 ομαδικές εκθέσεις, ενώ έργα του βρίσκονται σε Δημόσιες και Ιδιωτικές συλλογές
στην Ελλάδα και το εξωτερικό.
Ζει και εργάζεται στη Θεσσαλονίκη.
Χριστίνα
Δουζένη : «Σαββατοκύριακο».
Δουζένη : «Σαββατοκύριακο».
2.2.2018 –
10.3.2018
10.3.2018
Την Παρασκευή
2 Φεβρουαρίου από τις 20:00 έως τις 22.30, εγκαινιάζεται στην Αίθουσα
Τέχνης «ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ – δεξαμενή» η νέα ατομική έκθεση γλυπτικής της Χριστίνας
Δουζένη, με τίτλο: «Σαββατοκύριακο».
2 Φεβρουαρίου από τις 20:00 έως τις 22.30, εγκαινιάζεται στην Αίθουσα
Τέχνης «ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ – δεξαμενή» η νέα ατομική έκθεση γλυπτικής της Χριστίνας
Δουζένη, με τίτλο: «Σαββατοκύριακο».
«Σαββατοκύριακο» της Χριστίνας Δουζένη
Τι είναι τα Σαββατοκύριακα για τον καθένα μας;
μια ευκαιρία για ξεκούραση, για απόδραση από την καθημερινότητα, ένα διάλειμμα
από τη δουλειά και τις συνθήκες του στρες, ο ελεύθερος χρόνος για βόλτες, οι
δραστηριότητες που μας ανανεώνουν και μας γεμίζουν θετική ενέργεια, η αύρα της
εξοχής, οι συναντήσεις με φίλους.. όλ’ αυτά που μας γεμίζουν θετικά
συναισθήματα, μας ανανεώνουν δίνοντας μας δύναμη να πορευόμαστε στη ζωή και που
όλοι τα περιμένουμε πως και πώς να έρθουν, θέλει να καταγράψει η καλλιτέχνης
Χριστίνα Δουζένη στη νέα της ατομική έκθεση γλυπτικής, με τίτλο:
«Σαββατοκύριακο».
μια ευκαιρία για ξεκούραση, για απόδραση από την καθημερινότητα, ένα διάλειμμα
από τη δουλειά και τις συνθήκες του στρες, ο ελεύθερος χρόνος για βόλτες, οι
δραστηριότητες που μας ανανεώνουν και μας γεμίζουν θετική ενέργεια, η αύρα της
εξοχής, οι συναντήσεις με φίλους.. όλ’ αυτά που μας γεμίζουν θετικά
συναισθήματα, μας ανανεώνουν δίνοντας μας δύναμη να πορευόμαστε στη ζωή και που
όλοι τα περιμένουμε πως και πώς να έρθουν, θέλει να καταγράψει η καλλιτέχνης
Χριστίνα Δουζένη στη νέα της ατομική έκθεση γλυπτικής, με τίτλο:
«Σαββατοκύριακο».
Γλυπτά από ανοξείδωτο χάλυβα, άνθρωποι από
ατσάλι καθισμένοι χαλαρά ή παρέες στο καφενείο, παιδιά σε παιδική χαρά, δέντρα
που στη σκιά τους σκυλάκια βγαίνουν βόλτα και μαζί άνθρωποι που αφήνουν την
ανθρώπινη πνοή, το αποτύπωμα τους στο σκληρό αδιαπέραστο υλικό που χρησιμοποιεί
η καλλιτέχνης για να τα αποδώσει γλυπτικά. Δεν γίνεται να μη μας φέρουν στο νου
σπουδαίους καλλιτέχνες του Μοντερνισμού ( όπως ο Πικάσσο ) που με τη γλυπτική
τους ανέδειξαν τις απλές καθημερινές σκηνές της ζωής με πρωταγωνιστή τον
άνθρωπο ή τα ζώα.
ατσάλι καθισμένοι χαλαρά ή παρέες στο καφενείο, παιδιά σε παιδική χαρά, δέντρα
που στη σκιά τους σκυλάκια βγαίνουν βόλτα και μαζί άνθρωποι που αφήνουν την
ανθρώπινη πνοή, το αποτύπωμα τους στο σκληρό αδιαπέραστο υλικό που χρησιμοποιεί
η καλλιτέχνης για να τα αποδώσει γλυπτικά. Δεν γίνεται να μη μας φέρουν στο νου
σπουδαίους καλλιτέχνες του Μοντερνισμού ( όπως ο Πικάσσο ) που με τη γλυπτική
τους ανέδειξαν τις απλές καθημερινές σκηνές της ζωής με πρωταγωνιστή τον
άνθρωπο ή τα ζώα.
Όπως έχει γράψει η ποιήτρια Κατερίνα Τρακάκη:
«Η Δουζένη σταματάει τον χρόνο μετουσιώνοντας τα σχέδια της σε γλυπτά και
ανάγλυφα ….το μήνυμα της θετικό: η παραδοχή μιας ξέγνοιαστης καθημερινότητας
για τους πρωταγωνιστές της».
«Η Δουζένη σταματάει τον χρόνο μετουσιώνοντας τα σχέδια της σε γλυπτά και
ανάγλυφα ….το μήνυμα της θετικό: η παραδοχή μιας ξέγνοιαστης καθημερινότητας
για τους πρωταγωνιστές της».
Η Δουζένη σχεδιάζει στα φύλλα της ανοξείδωτης
λαμαρίνας τα μοντέλα της και
λαμαρίνας τα μοντέλα της και
μετά τα κόβει με το πλάσμα, τα
καμπυλώνει, τα ισιώνει , τα μεταβάλλει
και τα συγκολλά με το T.I.G ώσπου να χτίσει και να στήσει στον χώρο την μορφή
τους. Το υλικό της είναι κάτι σχετικά νέο στη γλυπτική, χρησιμοποιήθηκε για
πρώτη φορά στη δεκαετία 1980, ο τρόπος όμως που το επεξεργάζεται και το τελικό
αποτέλεσμα είναι απόλυτα καινοτόμος και προσωπικός. Κλασικά και μοντέρνα μαζί
τα έργα της ξεχωρίζουν από την χαρακτηριστική προσωπική της γραφή. Το
τρισδιάστατο αποτέλεσμα που δημιουργούν στο μάτι του θεατή τα επίπεδα και οι
όγκοι τους, είναι ένας συνδυασμός της εξέλιξης των δικών της τεχνικών στην
επεξεργασία του χάλυβα, με ένα μοναδικό ταλέντο να «βλέπει τρισδιάστατα»
αποδομώντας την εικόνα και επαναπροσδιορίζοντας την με καλλιτεχνική πλέον ματιά
στις τρεις διαστάσεις.
καμπυλώνει, τα ισιώνει , τα μεταβάλλει
και τα συγκολλά με το T.I.G ώσπου να χτίσει και να στήσει στον χώρο την μορφή
τους. Το υλικό της είναι κάτι σχετικά νέο στη γλυπτική, χρησιμοποιήθηκε για
πρώτη φορά στη δεκαετία 1980, ο τρόπος όμως που το επεξεργάζεται και το τελικό
αποτέλεσμα είναι απόλυτα καινοτόμος και προσωπικός. Κλασικά και μοντέρνα μαζί
τα έργα της ξεχωρίζουν από την χαρακτηριστική προσωπική της γραφή. Το
τρισδιάστατο αποτέλεσμα που δημιουργούν στο μάτι του θεατή τα επίπεδα και οι
όγκοι τους, είναι ένας συνδυασμός της εξέλιξης των δικών της τεχνικών στην
επεξεργασία του χάλυβα, με ένα μοναδικό ταλέντο να «βλέπει τρισδιάστατα»
αποδομώντας την εικόνα και επαναπροσδιορίζοντας την με καλλιτεχνική πλέον ματιά
στις τρεις διαστάσεις.
Τα γλυπτά και ανάγλυφα της είναι αναγνωρίσιμα
από τη λιτότητα του σχεδίου της, την
καθαρή μορφή και την ” ψυχή” που αυτά όπως και τα ζωντανά
μοντέλα της αναδύουν. Είναι ο δικός της κόσμος, οι δικοί της άνθρωποι, οι
φίλοι, η δικιά της φύση, το δικό της δέντρο, η ηλιοθεραπεία, τα ζώα, ο κόσμος
όπως τον βιώνει δίπλα και γύρω της, που ανάγονται πλέον σε έργα Τέχνης, με το
σκληρό άκαμπτο υλικό το οποίο μαζί με τη δύναμη του, αποκτά γλυκύτητα και
ζεστασιά καθώς μετουσιώνεται σε μορφή.
από τη λιτότητα του σχεδίου της, την
καθαρή μορφή και την ” ψυχή” που αυτά όπως και τα ζωντανά
μοντέλα της αναδύουν. Είναι ο δικός της κόσμος, οι δικοί της άνθρωποι, οι
φίλοι, η δικιά της φύση, το δικό της δέντρο, η ηλιοθεραπεία, τα ζώα, ο κόσμος
όπως τον βιώνει δίπλα και γύρω της, που ανάγονται πλέον σε έργα Τέχνης, με το
σκληρό άκαμπτο υλικό το οποίο μαζί με τη δύναμη του, αποκτά γλυκύτητα και
ζεστασιά καθώς μετουσιώνεται σε μορφή.
Έργα ανοξείδωτα σε μεγάλες, μνημειακές ή
μικρότερες διαστάσεις, επιτοίχια ή άλλα που στέκουν στο χώρο, μοιράζονται μαζί
μας την αύρα και την παρουσία τους.
μικρότερες διαστάσεις, επιτοίχια ή άλλα που στέκουν στο χώρο, μοιράζονται μαζί
μας την αύρα και την παρουσία τους.
Η έκθεση θα διαρκέσει έως το Σάββατο 10 Μαρτίου 2018.
( Για περισσότερες πληροφορίες: Γκαλερί «
ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ – δεξαμενή», Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, τηλ. 210 7294342, 3, www.astrolavos.gr , Fb: astrolavos art
galleries )
ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ – δεξαμενή», Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, τηλ. 210 7294342, 3, www.astrolavos.gr , Fb: astrolavos art
galleries )
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
14ο Συμπόσιο Γλυπτικής στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης «Θεόδωρος Παπαγιάννης»
«Κεραμικής Μονοπάτια» στη γκαλερί Luminous Eye.
Ελένη Θεοφυλάκτου Relocation: Μικρές περιστροφικές μετακινήσεις κατόπιν αγωγής για την άγνοια
Η genesis gallery παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Νίκου Κόνιαρη «Γιατί κλαις, μαμά;».
Αναφορά στον Hayao Miyazaki. Ατομική έκθεση της Ράνιας Χατζοπούλου στον Φωταγωγό.
«Η ΤΕΧΝΗ ως ΒΙΩΜΑ: Εξερευνώντας τις ΙΣΤΟΡΙΕΣ πίσω από τα ΕΡΓΑ». Ομαδική έκθεση στη γκαλερί ArteVisio...
