Στον απόηχο της ομαδικής εικαστικής έκθεσης ο «Ξένος». Συνάντηση με την επιμελήτρια της έκθεσης Ευτυχία Καλοχαιρέτη.
Λίγες μόλις ημέρες μετά το τέλος της ομαδικής
εικαστικής έκθεσης ο «Ξένος» που πραγματοποιήθηκε στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων συναντηθήκαμε με την επιμελήτρια της έκθεσης Ευτυχία Καλοχαιρέτη. Η
συνάντηση μας έγινε στο Μουσείο Μπενάκη ( Κτήριο Πειραιώς ) και διήρκησε αρκετή
ώρα, αφού κουβεντιάσαμε όχι μόνο σχετικά με την έκθεση ο «Ξένος», αλλά και
πολλά άλλα, που έχουν να κάνουν με την γενικότερη εικαστική κατάσταση που
επικρατεί στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό…
εικαστικής έκθεσης ο «Ξένος» που πραγματοποιήθηκε στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων συναντηθήκαμε με την επιμελήτρια της έκθεσης Ευτυχία Καλοχαιρέτη. Η
συνάντηση μας έγινε στο Μουσείο Μπενάκη ( Κτήριο Πειραιώς ) και διήρκησε αρκετή
ώρα, αφού κουβεντιάσαμε όχι μόνο σχετικά με την έκθεση ο «Ξένος», αλλά και
πολλά άλλα, που έχουν να κάνουν με την γενικότερη εικαστική κατάσταση που
επικρατεί στην Ελλάδα αλλά και το εξωτερικό…
Απόφοιτος του παιδαγωγικού τμήματος του
Ε.Κ.Π.Α. και με μεταπτυχιακό τίτλο στις Μουσειακές Σπουδές, η Ευτυχία
Καλοχαιρέτη ασχολείται τα τελευταία χρόνια όχι μόνο με την οργάνωση και την
επιμέλεια εικαστικών εκθέσεων αλλά και με τις εθελοντικές δράσεις, όντας ενεργό
μέλος του Συλλόγου «ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΗΣ και ΔΡΑΣΗΣ ( Οι άνθρωποι με τα μπαλόνια )».
Ε.Κ.Π.Α. και με μεταπτυχιακό τίτλο στις Μουσειακές Σπουδές, η Ευτυχία
Καλοχαιρέτη ασχολείται τα τελευταία χρόνια όχι μόνο με την οργάνωση και την
επιμέλεια εικαστικών εκθέσεων αλλά και με τις εθελοντικές δράσεις, όντας ενεργό
μέλος του Συλλόγου «ΔΙΚΤΥΟ ΤΕΧΝΗΣ και ΔΡΑΣΗΣ ( Οι άνθρωποι με τα μπαλόνια )».
Ο σύλλογος δημιουργήθηκε τον Σεπτέμβριο του
2015 στην Α.Σ.Κ.Τ., από εικαστικούς που συμμετείχαν στο ετήσιο πανελλήνιο
συνέδριο της Ένωσης εκπαιδευτικών εικαστικών μαθημάτων. Απευθύνεται κυρίως σε
δασκάλους και καθηγητές της Α/θμιας και της Β/θμιας εκπαίδευσης, φίλους της
Τέχνης, καλλιτέχνες αλλά και σε όσους είναι ευαισθητοποιημένοι στις
ανθρωπιστικές αξίες και στη διάχυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρόκειται για
μια πρωτοβουλία που στόχο έχει την προώθηση πρωτίστως της ιδέας του
εθελοντισμού, της ενημέρωσης αλλά και της κινητοποίησης των κοινωνικών ομάδων, με
αφορμή περιστατικά και καταστάσεις κοινωνικού αποκλεισμού, βίας ή
εκμετάλλευσης. Η Ευτυχία Καλοχαιρέτη μας εξήγησε, πως ο όρος Social
Artistry ( το πώς δηλαδή επεμβαίνει η Τέχνη στο ν΄
αλλάξουν οι κοινωνικές δομές ) είναι ίσως ο καταλληλότερος που μπορεί ν΄
αποδώσει, αυτό που στοχεύει να κάνει ο συγκεκριμένος σύλλογος μέσα από τις
εικαστικές του δράσεις.
2015 στην Α.Σ.Κ.Τ., από εικαστικούς που συμμετείχαν στο ετήσιο πανελλήνιο
συνέδριο της Ένωσης εκπαιδευτικών εικαστικών μαθημάτων. Απευθύνεται κυρίως σε
δασκάλους και καθηγητές της Α/θμιας και της Β/θμιας εκπαίδευσης, φίλους της
Τέχνης, καλλιτέχνες αλλά και σε όσους είναι ευαισθητοποιημένοι στις
ανθρωπιστικές αξίες και στη διάχυση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Πρόκειται για
μια πρωτοβουλία που στόχο έχει την προώθηση πρωτίστως της ιδέας του
εθελοντισμού, της ενημέρωσης αλλά και της κινητοποίησης των κοινωνικών ομάδων, με
αφορμή περιστατικά και καταστάσεις κοινωνικού αποκλεισμού, βίας ή
εκμετάλλευσης. Η Ευτυχία Καλοχαιρέτη μας εξήγησε, πως ο όρος Social
Artistry ( το πώς δηλαδή επεμβαίνει η Τέχνη στο ν΄
αλλάξουν οι κοινωνικές δομές ) είναι ίσως ο καταλληλότερος που μπορεί ν΄
αποδώσει, αυτό που στοχεύει να κάνει ο συγκεκριμένος σύλλογος μέσα από τις
εικαστικές του δράσεις.
Η ιδέα της οργάνωσης και εκτέλεσης του
συγκεκριμένου εγχειρήματος – της έκθεσης ο «Ξένος» – βασίστηκε στις γενικότερες
επιδιώξεις των «ανθρώπων με τα μπαλόνια». Το αρχικό κάλεσμα – για συμμετοχή
στην έκθεση – απέφερε γύρω στις 150 προτάσεις από εικαστικούς καλλιτέχνες, που
ανταποκρίθηκαν και θέλησαν να δηλώσουν την παρουσία τους και τη βούλησή τους να
συμμετάσχουν. Η τελική επιλογή βρήκε 19 από αυτούς να πληρούν τις προϋποθέσεις
και να λαμβάνουν «πράσινο φως» για τη συμμετοχή τους. Ωστόσο, η επιμελήτρια της
έκθεσης μας τόνισε πως αρκετοί από αυτούς που δε συμμετείχαν στην έκθεση ο
«Ξένος» θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε εικαστικές δράσεις που θα οργανωθούν
στο μέλλον, αφού όπως η ίδια διαπίστωσε υπήρξαν και άλλες εξαιρετικές
εικαστικές δημιουργίες εκτός αυτών που τελικώς συμμετείχαν. Η έλλειψη χώρου και
οι ανάγκες τις συγκεκριμένης έκθεσης, επέβαλλαν στους διοργανωτές τη συρρίκνωση
του αριθμού των συμμετοχών.
συγκεκριμένου εγχειρήματος – της έκθεσης ο «Ξένος» – βασίστηκε στις γενικότερες
επιδιώξεις των «ανθρώπων με τα μπαλόνια». Το αρχικό κάλεσμα – για συμμετοχή
στην έκθεση – απέφερε γύρω στις 150 προτάσεις από εικαστικούς καλλιτέχνες, που
ανταποκρίθηκαν και θέλησαν να δηλώσουν την παρουσία τους και τη βούλησή τους να
συμμετάσχουν. Η τελική επιλογή βρήκε 19 από αυτούς να πληρούν τις προϋποθέσεις
και να λαμβάνουν «πράσινο φως» για τη συμμετοχή τους. Ωστόσο, η επιμελήτρια της
έκθεσης μας τόνισε πως αρκετοί από αυτούς που δε συμμετείχαν στην έκθεση ο
«Ξένος» θα μπορούσαν να συμμετάσχουν σε εικαστικές δράσεις που θα οργανωθούν
στο μέλλον, αφού όπως η ίδια διαπίστωσε υπήρξαν και άλλες εξαιρετικές
εικαστικές δημιουργίες εκτός αυτών που τελικώς συμμετείχαν. Η έλλειψη χώρου και
οι ανάγκες τις συγκεκριμένης έκθεσης, επέβαλλαν στους διοργανωτές τη συρρίκνωση
του αριθμού των συμμετοχών.
«Με βάση
τα όσα έγιναν από την ημέρα των εγκαινίων ( 30 Οκτωβρίου ) έως και το τέλος της έκθεσης ( 8 Νοεμβρίου ) μπορούμε να αναφερθούμε σε μία όντως επιτυχημένη
διοργάνωση. Η επισκεψιμότητα ήταν ιδιαίτερα μεγάλη όλες τις ημέρες και τα
γενικότερα σχόλια θετικά. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης οι επισκέπτες είχαν τη
δυνατότητα να συνομιλήσουν με τους συμμετέχοντες εικαστικούς, να κατανοήσουν
τον δημιουργικό τρόπο σκέψης αλλά και να εμβαθύνουν στην διαδικασία της
δημιουργίας ενός καλλιτεχνικού έργου. Έτσι δεν έλειψαν και οι παρεμβάσεις στα
ήδη υπάρχοντα έργα, που φάνηκε να εξελίσσονται καθ’ όλη τη διάρκεια της
έκθεσης, κάτι το οποίο είναι από μόνο του πολύ θετικό και παραγωγικό. Και αυτό
διότι η συστηματικότητα, ο επαγγελματισμός, η ομαδικότητα, η τυπικότητα πολλές
φορές αλλά και η συνέπεια, είναι χαρακτηριστικά που θα πρέπει να προϋπάρχουν
αλλά και να εξωτερικεύονται μέσα από τη δουλειά των εικαστικών. Όταν όλα αυτά
συμβαίνουν το αποτέλεσμα είναι πάντα καλό.».
τα όσα έγιναν από την ημέρα των εγκαινίων ( 30 Οκτωβρίου ) έως και το τέλος της έκθεσης ( 8 Νοεμβρίου ) μπορούμε να αναφερθούμε σε μία όντως επιτυχημένη
διοργάνωση. Η επισκεψιμότητα ήταν ιδιαίτερα μεγάλη όλες τις ημέρες και τα
γενικότερα σχόλια θετικά. Κατά τη διάρκεια της έκθεσης οι επισκέπτες είχαν τη
δυνατότητα να συνομιλήσουν με τους συμμετέχοντες εικαστικούς, να κατανοήσουν
τον δημιουργικό τρόπο σκέψης αλλά και να εμβαθύνουν στην διαδικασία της
δημιουργίας ενός καλλιτεχνικού έργου. Έτσι δεν έλειψαν και οι παρεμβάσεις στα
ήδη υπάρχοντα έργα, που φάνηκε να εξελίσσονται καθ’ όλη τη διάρκεια της
έκθεσης, κάτι το οποίο είναι από μόνο του πολύ θετικό και παραγωγικό. Και αυτό
διότι η συστηματικότητα, ο επαγγελματισμός, η ομαδικότητα, η τυπικότητα πολλές
φορές αλλά και η συνέπεια, είναι χαρακτηριστικά που θα πρέπει να προϋπάρχουν
αλλά και να εξωτερικεύονται μέσα από τη δουλειά των εικαστικών. Όταν όλα αυτά
συμβαίνουν το αποτέλεσμα είναι πάντα καλό.».
Η Ευτυχία Καλοχαιρέτη έχοντας την εμπειρία της αγοράς του Λονδίνου, όπου βρέθηκε κατά τη διάρκεια υποτροφίας της, μας εξήγησε τον τρόπο κατά τον οποίον λειτουργούν οι μεγάλες
Γκαλερί αλλά και τα Μουσεία.
Γκαλερί αλλά και τα Μουσεία.
«Στις
Γκαλερί τα οικονομικά μεγέθη είναι αυτά που ουσιαστικά κάνουν τη διαφορά και όχι
τόσο το επίπεδο των εικαστικών καλλιτεχνών, ενώ όσον αφορά τον χώρο των
Μουσείων η οργάνωση και οι επενδύσεις
είναι πολύ μεγαλύτερες, αφού όσα περισσότερα επενδύονται τόσα περισσότερα
κερδίζονται. Οι πελάτες των Γκαλερί έχουν τη δυνατότητα να κάνουν αγορές
μεγάλων οικονομικών μεγεθών, και οι ίδιες οι Γκαλερί δεν είναι αυτόνομοι και
αυτόφωτοι χώροι αλλά εμπορικές επιχειρήσεις τεράστιας εμβέλειας. Παρ’ όλα αυτά,
τα τελευταία χρόνια και οι εικαστικοί χώροι του εξωτερικού προσπαθούν να
υιοθετήσουν την ελληνική αντίληψη του «χαμηλού κόστους οργάνωσης/low badget», με σκοπό να
μειώσουν τα κόστη αφού η οικονομική ύφεση είναι κοινή για όλη την Ευρώπη και
όχι μόνο. Αν είχα να επιλέξω ανάμεσα στις δύο αγορές, αυτήν της Ελλάδας και
αυτήν του Λονδίνου, ίσως τελικά να επέλεγα τη δεύτερη, αυτήν του Λονδίνου,
έχοντας πάντα τη δυνατότητα εύκολης μετακίνησης και στην Ελλάδα.».
Γκαλερί τα οικονομικά μεγέθη είναι αυτά που ουσιαστικά κάνουν τη διαφορά και όχι
τόσο το επίπεδο των εικαστικών καλλιτεχνών, ενώ όσον αφορά τον χώρο των
Μουσείων η οργάνωση και οι επενδύσεις
είναι πολύ μεγαλύτερες, αφού όσα περισσότερα επενδύονται τόσα περισσότερα
κερδίζονται. Οι πελάτες των Γκαλερί έχουν τη δυνατότητα να κάνουν αγορές
μεγάλων οικονομικών μεγεθών, και οι ίδιες οι Γκαλερί δεν είναι αυτόνομοι και
αυτόφωτοι χώροι αλλά εμπορικές επιχειρήσεις τεράστιας εμβέλειας. Παρ’ όλα αυτά,
τα τελευταία χρόνια και οι εικαστικοί χώροι του εξωτερικού προσπαθούν να
υιοθετήσουν την ελληνική αντίληψη του «χαμηλού κόστους οργάνωσης/low badget», με σκοπό να
μειώσουν τα κόστη αφού η οικονομική ύφεση είναι κοινή για όλη την Ευρώπη και
όχι μόνο. Αν είχα να επιλέξω ανάμεσα στις δύο αγορές, αυτήν της Ελλάδας και
αυτήν του Λονδίνου, ίσως τελικά να επέλεγα τη δεύτερη, αυτήν του Λονδίνου,
έχοντας πάντα τη δυνατότητα εύκολης μετακίνησης και στην Ελλάδα.».
Κλείνοντας τη ρωτήσαμε, ποιο είναι το προφίλ
καλλιτεχνών που η ίδια προτιμά κι επιλέγει να συνεργάζεται, αλλά επίσης και, για
το ποια είναι τα μελλοντικά της σχέδια μετά τον «Ξένο».
καλλιτεχνών που η ίδια προτιμά κι επιλέγει να συνεργάζεται, αλλά επίσης και, για
το ποια είναι τα μελλοντικά της σχέδια μετά τον «Ξένο».
«Θέλω
πάντα να συνεργάζομαι με ανθρώπους που αγαπούν την ομαδική δουλειά. Ανθρώπους
φιλότιμους κι εργατικούς, που σέβονται τη δουλειά των άλλων και βοηθούν να
περατωθεί η όποια εργασία αφορά τη διοργάνωση στην οποία παίρνουν μέρος. Δεν
είναι διόλου κακό να βοηθάς στο «στήσιμο» των έργων του συναδέρφου ή να λες την
άποψή σου για το πώς πρέπει να γίνει κάτι. Σε όλες τις διοργανώσεις – είτε
ομαδικές είτε ατομικές – δε δουλεύει κανείς μόνος, όλα δημιουργούνται από
κάποια ομάδα. Γι’ αυτόν τον λόγο ο επαγγελματισμός πρέπει να διακρίνει τον
καθένα από μας, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Χωρίς αυτό δε γίνεται
τίποτα. Σε κάποια πράγματα είμαι αρκετά αυστηρή, κυρίως με τον εαυτό μου και
θέλω οι επιλογές μου να είναι σωστές για να δίνουν πάντα το θεμιτό αποτέλεσμα.
Το μέλλον έχει ήδη ξεκινήσει και βρίσκονται στα σκαριά διάφορες ιδέες και
προτάσεις. Πολύ σύντομα όλα αυτά θα γίνουν συγκεκριμένα έργα.».
πάντα να συνεργάζομαι με ανθρώπους που αγαπούν την ομαδική δουλειά. Ανθρώπους
φιλότιμους κι εργατικούς, που σέβονται τη δουλειά των άλλων και βοηθούν να
περατωθεί η όποια εργασία αφορά τη διοργάνωση στην οποία παίρνουν μέρος. Δεν
είναι διόλου κακό να βοηθάς στο «στήσιμο» των έργων του συναδέρφου ή να λες την
άποψή σου για το πώς πρέπει να γίνει κάτι. Σε όλες τις διοργανώσεις – είτε
ομαδικές είτε ατομικές – δε δουλεύει κανείς μόνος, όλα δημιουργούνται από
κάποια ομάδα. Γι’ αυτόν τον λόγο ο επαγγελματισμός πρέπει να διακρίνει τον
καθένα από μας, σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μας. Χωρίς αυτό δε γίνεται
τίποτα. Σε κάποια πράγματα είμαι αρκετά αυστηρή, κυρίως με τον εαυτό μου και
θέλω οι επιλογές μου να είναι σωστές για να δίνουν πάντα το θεμιτό αποτέλεσμα.
Το μέλλον έχει ήδη ξεκινήσει και βρίσκονται στα σκαριά διάφορες ιδέες και
προτάσεις. Πολύ σύντομα όλα αυτά θα γίνουν συγκεκριμένα έργα.».
Κάπως έτσι, σε αυτό το σημείο, κλείσαμε την
κουβέντα μας με την Ευτυχία Καλοχαιρέτη και ανανεώσαμε το ραντεβού μας,
περιμένοντας με ανυπομονησία το επόμενο πόνημά της. Είναι σίγουρο πως η όποια
επιτυχία θα έρθει, αφού γνωρίζουμε πως οι συντελεστές θα είναι οπωσδήποτε καλοί,
αναμένοντας όχι απλά κάποια διοργάνωση εφάμιλλη του «Ξένου» αλλά κάτι ακόμα πιο
δυνατό. Οι προσδοκίες είναι μεγάλες, με βάση τις εντυπώσεις από την πρόσφατη
έκθεση αλλά και τα όσα μάθαμε από την ίδια την επιμελήτρια.
κουβέντα μας με την Ευτυχία Καλοχαιρέτη και ανανεώσαμε το ραντεβού μας,
περιμένοντας με ανυπομονησία το επόμενο πόνημά της. Είναι σίγουρο πως η όποια
επιτυχία θα έρθει, αφού γνωρίζουμε πως οι συντελεστές θα είναι οπωσδήποτε καλοί,
αναμένοντας όχι απλά κάποια διοργάνωση εφάμιλλη του «Ξένου» αλλά κάτι ακόμα πιο
δυνατό. Οι προσδοκίες είναι μεγάλες, με βάση τις εντυπώσεις από την πρόσφατη
έκθεση αλλά και τα όσα μάθαμε από την ίδια την επιμελήτρια.
Κείμενο/Φωτογραφίες: Ζώης Σπ. Κουτρούλης
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Η genesis gallery παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Νίκου Κόνιαρη «Γιατί κλαις, μαμά;».
Αναφορά στον Hayao Miyazaki. Ατομική έκθεση της Ράνιας Χατζοπούλου στον Φωταγωγό.
«Η ΤΕΧΝΗ ως ΒΙΩΜΑ: Εξερευνώντας τις ΙΣΤΟΡΙΕΣ πίσω από τα ΕΡΓΑ». Ομαδική έκθεση στη γκαλερί ArteVisio...
“Wandering in Athens” έκθεση φωτογραφίας του Πάνου Ζουλάκη στο «σχεδία home»
«Χαίρε Ξένε Στη Χώρα των Ονείρων». Το Μουσείο Ακρόπολης παρουσιάζει την έκθεση φωτογραφιών του Rober...
Wow Pow! Bam! Κόμικ και Ζωγραφική. Μια συνάντηση στα τέλη του 20ου Αιώνα. Ομαδική έκθεση στη Γκαλερί...
