Στα εγκαίνια της ομαδικής έκθεσης “Tidal Flow Revisited” στη Δημοτική Πινακοθήκη Πειραιά ( Φωτορεπορτάζ ).
|
| Τζέννυ Τσουμπρή – Γεωργία Λαλέ |
Ανέκαθεν η Τέχνη είχε την επίμονη επιθυμία να
επανέρχεται στον ατελείωτο διάλογο της με την επιστήμη, την Κοινωνιολογία και
τη φιλοσοφία της ζωής. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν η Τέχνη βρίσκεται σε κρίση,
δηλαδή, όταν η δύναμη της ανάπτυξής της ή της εξέλιξής της – μέσω ενός
συγκεκριμένου κινήματος, μιας συγκεκριμένης τάσης ή ενός συγκεκριμένου ύφους –
βρίσκεται σε κίνδυνο.
επανέρχεται στον ατελείωτο διάλογο της με την επιστήμη, την Κοινωνιολογία και
τη φιλοσοφία της ζωής. Αυτό συνήθως συμβαίνει όταν η Τέχνη βρίσκεται σε κρίση,
δηλαδή, όταν η δύναμη της ανάπτυξής της ή της εξέλιξής της – μέσω ενός
συγκεκριμένου κινήματος, μιας συγκεκριμένης τάσης ή ενός συγκεκριμένου ύφους –
βρίσκεται σε κίνδυνο.
Η ομαδική έκθεση “Tidal Flow”
είναι η επίκαιρη υπενθύμιση των δυνατοτήτων της Τέχνης να παρακινήσει σε μια
πιο βαθιά περισυλλογή της ζωής και της κοινωνίας.
είναι η επίκαιρη υπενθύμιση των δυνατοτήτων της Τέχνης να παρακινήσει σε μια
πιο βαθιά περισυλλογή της ζωής και της κοινωνίας.
Οι εικαστικοί που λαμβάνουν μέρος σε αυτή την
έκθεση προσεγγίζουν εννοιολογικά την εποχή μας, επιβεβαιώνοντας κυρίως, ότι το
έργο τέχνης είναι ένα πρωτότυπο σχέσεων ανάμεσα στον άνθρωπο και τον κόσμο.
έκθεση προσεγγίζουν εννοιολογικά την εποχή μας, επιβεβαιώνοντας κυρίως, ότι το
έργο τέχνης είναι ένα πρωτότυπο σχέσεων ανάμεσα στον άνθρωπο και τον κόσμο.
Τζέννη
Τσουμπρή
Τσουμπρή
Επιμελήτρια έκθεσης
 |
| Τζέννυ Τσουμπρή – Άγγελος Αντωνόπουλος |
Εγκαίνια για την ομαδική έκθεση “Tidal
Flow Revisited” τη Δευτέρα 15 Μαΐου
2017 και ο χώρος της Δημοτικής Πινακοθήκης Πειραιά γέμισε ασφυκτικά από φίλους
της σύγχρονης Τέχνης. Εντυπωσιακό το γεγονός πως ο κόσμος κατέφθασε από πολύ
νωρίς στον χώρο της Πινακοθήκης, για να δει από κοντά τα εξαιρετικά έργα, που
εκτίθενται υπό την επιμέλεια της Τζέννυς Τσουμπρή.
Flow Revisited” τη Δευτέρα 15 Μαΐου
2017 και ο χώρος της Δημοτικής Πινακοθήκης Πειραιά γέμισε ασφυκτικά από φίλους
της σύγχρονης Τέχνης. Εντυπωσιακό το γεγονός πως ο κόσμος κατέφθασε από πολύ
νωρίς στον χώρο της Πινακοθήκης, για να δει από κοντά τα εξαιρετικά έργα, που
εκτίθενται υπό την επιμέλεια της Τζέννυς Τσουμπρή.
Η έκθεση όντως εντυπωσιάζει με την ποιότητα
αλλά και το στήσιμό της, αφού οι συντελεστές κατάφεραν να παρουσιάσουν
επιλεγμένες δημιουργίες, μέσα από ευφυείς και εμπνευσμένους τρόπους προβολής.
Εγκαταστάσεις, γλυπτά, βίντεο προβολές και video art
projects, Performances καθώς και έργα μικτών
τεχνικών ενσωματώθηκαν αρμονικά σε όλους τους χώρους του μεγάλου κτηρίου και οι
επισκέπτες έδειξαν πως απόλαυσαν κάθε τι που είδαν.
αλλά και το στήσιμό της, αφού οι συντελεστές κατάφεραν να παρουσιάσουν
επιλεγμένες δημιουργίες, μέσα από ευφυείς και εμπνευσμένους τρόπους προβολής.
Εγκαταστάσεις, γλυπτά, βίντεο προβολές και video art
projects, Performances καθώς και έργα μικτών
τεχνικών ενσωματώθηκαν αρμονικά σε όλους τους χώρους του μεγάλου κτηρίου και οι
επισκέπτες έδειξαν πως απόλαυσαν κάθε τι που είδαν.
Ο εικαστικός περίπατος στην “Tidal
Flow Revisited” μοιάζει μ’ ένα
συναρπαστικό μικρό ταξίδι, όπου κάθε του σταθμός έχει κάτι διαφορετικό να πει,
να ιστορήσει. Η εποχή το επιβάλλει και τα έργα μεταφέρουν το μήνυμα των
δημιουργών τους μ’ έναν τρόπο εξαιρετικά προσιτό και εύληπτο, όπου καθένας
μπορεί ν’ αντιληφθεί αυτό που προσπαθεί να ειπωθεί. Ο «Οίκος» του Άγγελου
Αντωνόπουλου, το “In Crisis”
της Γεωργίας Λαλέ, η «Βύθιση» της Μαρίας Σχινά, ένα άδειο δωμάτιο από την
Αμαλία Αντωνιάδου – που όμως δεν είναι άδειο – είναι αρκετά για να πάρεις μια
πρόγευση από το τι συμβαίνει όταν ετερόκλητοι εικαστικοί ενώνουν τις δυνάμεις
τους αποσκοπώντας να δώσουν ένταση στις φωνές τους, κάνοντας έργα που μπορούν
από μόνα τους ν’ αποτελέσουν σημεία αναφοράς.
Flow Revisited” μοιάζει μ’ ένα
συναρπαστικό μικρό ταξίδι, όπου κάθε του σταθμός έχει κάτι διαφορετικό να πει,
να ιστορήσει. Η εποχή το επιβάλλει και τα έργα μεταφέρουν το μήνυμα των
δημιουργών τους μ’ έναν τρόπο εξαιρετικά προσιτό και εύληπτο, όπου καθένας
μπορεί ν’ αντιληφθεί αυτό που προσπαθεί να ειπωθεί. Ο «Οίκος» του Άγγελου
Αντωνόπουλου, το “In Crisis”
της Γεωργίας Λαλέ, η «Βύθιση» της Μαρίας Σχινά, ένα άδειο δωμάτιο από την
Αμαλία Αντωνιάδου – που όμως δεν είναι άδειο – είναι αρκετά για να πάρεις μια
πρόγευση από το τι συμβαίνει όταν ετερόκλητοι εικαστικοί ενώνουν τις δυνάμεις
τους αποσκοπώντας να δώσουν ένταση στις φωνές τους, κάνοντας έργα που μπορούν
από μόνα τους ν’ αποτελέσουν σημεία αναφοράς.
Γεγονός είναι πως στη συγκεκριμένη έκθεση δεν
υστερεί κανείς και αυτό είναι κάτι ιδιαίτερα σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα.
Όλα φαίνεται πως έγιναν με τρόπο απόλυτης συνεργασίας και αφοσίωσης στον στόχο.
Η έκθεση σε καλεί ν’ αγγίξεις τα έργα, όχι με τα χέρια, αλλά με τον νου και τη
σκέψη όταν αυτή είναι διαθέσιμη, και αυτό είναι το δύσκολο. Αυτή τη δυσκολία
πραγματεύεται η πλειονότητα των έργων, προσπαθώντας να ξορκίσει το διάχυτο κακό
που έχει κατακλύσει τις σκέψεις όλων αυτήν την εποχή. Εποχή δύσκολη, δυσνόητη
και μισάνθρωπη, που ευτελίζει ήθη και αξίες, αφήνοντας στο περιθώριο τον
άνθρωπο, εγκλωβίζοντας τη δημιουργικότητα του σ’ ένα νοσηρό περιβάλλον, γεμάτο
τοξικότητα και φθορά.
υστερεί κανείς και αυτό είναι κάτι ιδιαίτερα σπάνιο για τα ελληνικά δεδομένα.
Όλα φαίνεται πως έγιναν με τρόπο απόλυτης συνεργασίας και αφοσίωσης στον στόχο.
Η έκθεση σε καλεί ν’ αγγίξεις τα έργα, όχι με τα χέρια, αλλά με τον νου και τη
σκέψη όταν αυτή είναι διαθέσιμη, και αυτό είναι το δύσκολο. Αυτή τη δυσκολία
πραγματεύεται η πλειονότητα των έργων, προσπαθώντας να ξορκίσει το διάχυτο κακό
που έχει κατακλύσει τις σκέψεις όλων αυτήν την εποχή. Εποχή δύσκολη, δυσνόητη
και μισάνθρωπη, που ευτελίζει ήθη και αξίες, αφήνοντας στο περιθώριο τον
άνθρωπο, εγκλωβίζοντας τη δημιουργικότητα του σ’ ένα νοσηρό περιβάλλον, γεμάτο
τοξικότητα και φθορά.
Είναι οι σκέψεις αυτές που φταίνε τελικά ή η
αίσθηση πως όλα διορθώνονται δίχως κόπο και εργασία σκληρή; Η απάντηση μπορεί
να δοθεί εύκολα, συζητώντας απλά με όσα παρουσιάζονται στη συγκεκριμένη έκθεση.
Ο μονόλογος είναι απαγορευτικός για να δοθούν απαντήσεις. Οι διάλογοι που
εντοπίζονται στο εγχείρημα αυτό είναι εκ των ουκ άνευ δεδομένο, για να
ξεκινήσει μια συζήτηση που στην πορεία πιθανότατα θα δημιουργήσει μανιφέστο. Η
έκθεση αυτή – ως συνέχεια – της “Tidal Flow”
είναι ο επόμενος σταθμός στο ταξίδι που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2016. Το
ταξίδι αυτό θα διαρκέσει έως και τις 31 Μαΐου
και πολύ – πολύ σύντομα θα γνωρίζουμε την επόμενη στάση. Το σίγουρο είναι
πως 8 – 24 Σεπτεμβρίου θα δούμε την “Tidal Flow
Relocated” στη Δημοτική Πινακοθήκη της Σύρου, στην οποία
θα συμμετέχουν και πάλι εξαιρετικοί εικαστικοί καλλιτέχνες με σύγχρονες
δημιουργίες που θα μας προβληματίσουν και πάλι θετικά για πάρα πολύ καιρό.
αίσθηση πως όλα διορθώνονται δίχως κόπο και εργασία σκληρή; Η απάντηση μπορεί
να δοθεί εύκολα, συζητώντας απλά με όσα παρουσιάζονται στη συγκεκριμένη έκθεση.
Ο μονόλογος είναι απαγορευτικός για να δοθούν απαντήσεις. Οι διάλογοι που
εντοπίζονται στο εγχείρημα αυτό είναι εκ των ουκ άνευ δεδομένο, για να
ξεκινήσει μια συζήτηση που στην πορεία πιθανότατα θα δημιουργήσει μανιφέστο. Η
έκθεση αυτή – ως συνέχεια – της “Tidal Flow”
είναι ο επόμενος σταθμός στο ταξίδι που ξεκίνησε τον Οκτώβριο του 2016. Το
ταξίδι αυτό θα διαρκέσει έως και τις 31 Μαΐου
και πολύ – πολύ σύντομα θα γνωρίζουμε την επόμενη στάση. Το σίγουρο είναι
πως 8 – 24 Σεπτεμβρίου θα δούμε την “Tidal Flow
Relocated” στη Δημοτική Πινακοθήκη της Σύρου, στην οποία
θα συμμετέχουν και πάλι εξαιρετικοί εικαστικοί καλλιτέχνες με σύγχρονες
δημιουργίες που θα μας προβληματίσουν και πάλι θετικά για πάρα πολύ καιρό.
Κείμενο/Επιμέλεια/Φωτογραφίες: Ζώης Σπ. Κουτρούλης για το www.itsonlyarts.com
Δείτε επίσης:
 |
| Γεωργία Λαλέ |
 |
| Άρτεμις Αλκαλάη |
 |
| Περικλής Πραβήτας |
 |
| Γιάννης Παλαμάρης |
 |
| Άγης Ζήτα |
 |
| Γιάννης Ζιώγας |
 |
| Ανθή Ζάχου |
 |
| Μπροστά στο έργο του Βαγγέλη Χατζή |
 |
| Έργα του Περικλή Πραβήτα |
 |
| Χριστίνα – Σύλβια Σημαντήρα |
 |
| Ηλίας Σιψάς |
 |
| Μαίρη Ρουσιώτη |
 |
| Μαίρη Ρουσιώτη |
 |
| Αμαλία Αντωνιάδου |
 |
| “Ο Οίκος”, έργο του Άγγελου Αντωνόπουλου |
 |
| Μανώλης Μεραμπελιώτης |
 |
| Γεωργία Λαλέ |
 |
| Γεωργία Λαλέ |
 |
| Laura Dodson |
 |
| Χρήστος Μπληγιάνος |
 |
| Η εικαστικός Σταυρούλα Μιχαλοπούλου μπροστά στο έργο του Μανώλη Μεραμπελιώτη |
 |
| Πηνελόπη Κουβαρά |
 |
| Οι εικαστικοί Σταυρούλα Μιχαλοπούλου και Γεωργία Λαλέ |
 |
| Μαρία Σχινά |
 |
| Άγγελος Αντωνόπουλος – Γεωργία Λαλέ |
 |
| Χριστίνα – Σύλβια Σημαντήρα |
 |
| Μπροστά στο έργο της Μαίρης Ρουσιώτη |
 |
| Άρτεμις Αλκαλάη |
 |
| Μαρία Σχινά |
 |
| Η εικαστικός Ελισάβετ Κεχαγιά μπροστά στο έργο του Βαγγέλη Χατζή |
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Ομαδική Έκθεση στη Sianti Gallery «Μικρά Ζωγραφικά Έργα 2024 - 2025»
«8 Διαστάσεις». Ομαδική έκθεση σύγχρονης κεραμικής στο T.A.F. / the art foundation.
Αλέξανδρος Σπαθούλας «Everywhere at the same time». Ατομική έκθεση ζωγραφικής.
Χαμπής: Η χαρακτική υφή της μνημονικής εμπειρίας από το κέντρο χαρακτικής Αθηνών - Pandolfini & Σιατ...
«Μετατοπίσεις». Ατομική Έκθεση Ζωγραφικής του Παναγιώτη Σιάγκρη στην Sianti Gallery
Το T.A.F./ the art foundation παρουσιάζει την έκθεση με τίτλο ‘’What We Carry Through the Night’’
