“Still Alive”: Ομαδική εικαστική έκθεση στην The Project Gallery.
The project gallery, ένας νέος χώρος στην Πλατεία Θεάτρου, στο
κέντρο της Αθήνας ξεκινάει με την έκθεση Still Alive. 52 εικαστικοί καλλιτέχνες παρουσιάζουν συνθέσεις τολμηρές και πρωτότυπες,
μας καλούν να αναστοχαστούμε πάνω σε πρωταρχικές έννοιες, μας οδηγούν σε μια
διαδρομή, σ’ ένα εικαστικό περιβάλλον υποβλητικό και πολυεπίπεδο, με αφετηρία
τη νεκροκεφαλή – ένα εμβληματικό θέμα που διατρέχει την ιστορία της τέχνης: από
τις γλυπτικές διακοσμήσεις των γοτθικών ναών και τις νεκρές φύσεις (vanitas) του 17ου αιώνα έως την καλυμμένη με
διαμάντια νεκροκεφαλή του Damien Hirst.
κέντρο της Αθήνας ξεκινάει με την έκθεση Still Alive. 52 εικαστικοί καλλιτέχνες παρουσιάζουν συνθέσεις τολμηρές και πρωτότυπες,
μας καλούν να αναστοχαστούμε πάνω σε πρωταρχικές έννοιες, μας οδηγούν σε μια
διαδρομή, σ’ ένα εικαστικό περιβάλλον υποβλητικό και πολυεπίπεδο, με αφετηρία
τη νεκροκεφαλή – ένα εμβληματικό θέμα που διατρέχει την ιστορία της τέχνης: από
τις γλυπτικές διακοσμήσεις των γοτθικών ναών και τις νεκρές φύσεις (vanitas) του 17ου αιώνα έως την καλυμμένη με
διαμάντια νεκροκεφαλή του Damien Hirst.
 |
| Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Alexandros Maganiotis, Vanitas in Rome, 2018, ακρυλικά και κρύσταλλα σε ψη |
Σύμβολο αρχετυπικό και μυστικιστικό,
παγανιστικό και χριστιανικό, το μοτίβο της νεκροκεφαλής εντοπίζεται στην τέχνη
διαφορετικών περιόδων και πολιτισμών, ως μνημονική υπόμνηση του κύκλου της ζωής
και της θνητότητας, της ματαιότητας και της φθαρτότητας, του εφήμερου των
επίγειων ηδονών και των απολαύσεων, της μελαγχολίας και της μετάνοιας, του
αρχέγονου φόβου μιας αναπόδραστης μοίρας και μιας επερχόμενης τελικής κρίσης.
Ταυτόχρονα, η νεκροκεφαλή αναδύεται στον σύγχρονο κόσμο, ως ένα ισχυρό οπτικό
σύμβολο, αποφορτισμένο, τις περισσότερες φορές, από τις αλληγορικές προεκτάσεις, τις ηθικές νοηματοδοτήσεις και
τις θρησκευτικές παραμέτρους, γίνεται μια
δημοφιλής και “ελκυστική” εικόνα που εμφανίζεται από τον κόσμο
της μόδας, της διακόσμησης και της διαφήμισης μέχρι την pop και
την κουλτούρα των νέων. Άλλοτε πάλι, έρχεται να εικονοποιήσει τη βία και τη
φρίκη, αλλά και την κατάδυση σε σκοτεινές και αχαρτογράφητες περιοχές του
άγνωστου και του μεταφυσικού.
παγανιστικό και χριστιανικό, το μοτίβο της νεκροκεφαλής εντοπίζεται στην τέχνη
διαφορετικών περιόδων και πολιτισμών, ως μνημονική υπόμνηση του κύκλου της ζωής
και της θνητότητας, της ματαιότητας και της φθαρτότητας, του εφήμερου των
επίγειων ηδονών και των απολαύσεων, της μελαγχολίας και της μετάνοιας, του
αρχέγονου φόβου μιας αναπόδραστης μοίρας και μιας επερχόμενης τελικής κρίσης.
Ταυτόχρονα, η νεκροκεφαλή αναδύεται στον σύγχρονο κόσμο, ως ένα ισχυρό οπτικό
σύμβολο, αποφορτισμένο, τις περισσότερες φορές, από τις αλληγορικές προεκτάσεις, τις ηθικές νοηματοδοτήσεις και
τις θρησκευτικές παραμέτρους, γίνεται μια
δημοφιλής και “ελκυστική” εικόνα που εμφανίζεται από τον κόσμο
της μόδας, της διακόσμησης και της διαφήμισης μέχρι την pop και
την κουλτούρα των νέων. Άλλοτε πάλι, έρχεται να εικονοποιήσει τη βία και τη
φρίκη, αλλά και την κατάδυση σε σκοτεινές και αχαρτογράφητες περιοχές του
άγνωστου και του μεταφυσικού.
 |
Αντιγόνη Καββαθά, Antigoni Kavvatha, Destruction, 2019,
ακρυλικά σε mylar, 43×60 εκ.
Για τους περισσότερους από τους συμμετέχοντες
εικαστικούς στην έκθεση Still Alive, η νεκροκεφαλή συνιστά αγαπητό θέμα, σε συνθέσεις όπου τα συμβολικά
στοιχεία συνδυάζονται με τις αισθητικές αξίες, η κριτική ματιά με την
ανατρεπτική προσέγγιση, τις αναφορές στην ιστορία της τέχνης και τη σύγχρονη
πραγματικότητα, σε συνθέσεις, εξαιρετικά ποικίλες ως προς το ύφος, την
τεχνοτροπία, τη διαφορετική ευαισθησία και την αισθητική που προκρίνουν.
 |
|
Μάριος Φούρναρης, MariosFournaris, Χωρίς τίτλο, 2018,
χρωματιστά μολύβια, μολύβι και μελάνι σε χαρτί, 35x50 εκ.
|
Εγκαίνια έκθεσης: Σάββατο 16 Φεβρουαρίου 2019, ώρα 19:00 – 23:30
Διάρκεια έκθεσης: 16-2-2019 έως 30-3-2019
Τρίτη – Παρασκευή 11:00 – 18:00
Σάββατο 12:00 – 16:00
Επιμελητές: Γιάννης Μπόλης, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης
Συμμετέχοντες καλλιτέχνες: Γιώργος
Αλεξανδρίδης, Άγγελος Αντωνόπουλος, Αννίτα Αργυροηλιοπούλου, Μιχάλης Αρφαράς,
Ανδρέας Βούσουρας, Νίκος Γιαβρόπουλος, Λεωνίδας Γιαννακόπουλος, Κορνήλιος
Γραμμένος, Capten (Χρήστος Κωτσούλας), Λυδία Δαμπασίνα, Χαράλαμπος Δερμάτης, Αλέξανδρος
Δημητριάδης, Αστέρης Δημητρίου, Χριστόφορος Δουλγέρης, Δήμητρα Εξάρχοu, Στέφανος
Επιτρόπου, Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος, Βασίλης Ζωγράφος, Willem Harbers, Σταμάτης Θεοχάρης, Μάριον Ιγγλέση, Αντιγόνη Καββαθά,
Ιορδάνης Καλημεράκης, Δημήτρης Καρλαφτόπουλος, Άρης Κατσιλάκης, Χρήστος
Κούντουρας, Αντώνης Κωνσταντινίδης, Θοδωρής Λάλος, Χρήστος Λάσκαρης, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Δημήτρης
Μεράντζας, Μανώλης Μπαμπούσης, Σπύρος Μπάνος, Νικόλας Μπλιάτκας, Μαρία
Παναγιώτου, Νίκος Παπαδημητρίου,
Αντώνης Παπαδόπουλος, Αλίκη Παππά, Κωνσταντίνος Πάτσιος, Νατάσσα Πουλαντζά,
Ιφιγένεια Σδούκου, Βασίλης Σελιμάς, Νίκος Σεπετζόγλου, Μίλτος Σκούρας, Δημήτρης Τάταρης, Νίκος Τρανός,
Θεοδώρα Τσιάτσιου, Γιώργος Τσεριώνης, Κώστας Τσώλης, Μάριος Φούρναρης, Διονύσης Χριστοφιλογιάννης, Έλλη
Χρυσίδου.
Αλεξανδρίδης, Άγγελος Αντωνόπουλος, Αννίτα Αργυροηλιοπούλου, Μιχάλης Αρφαράς,
Ανδρέας Βούσουρας, Νίκος Γιαβρόπουλος, Λεωνίδας Γιαννακόπουλος, Κορνήλιος
Γραμμένος, Capten (Χρήστος Κωτσούλας), Λυδία Δαμπασίνα, Χαράλαμπος Δερμάτης, Αλέξανδρος
Δημητριάδης, Αστέρης Δημητρίου, Χριστόφορος Δουλγέρης, Δήμητρα Εξάρχοu, Στέφανος
Επιτρόπου, Θεόδωρος Ζαφειρόπουλος, Βασίλης Ζωγράφος, Willem Harbers, Σταμάτης Θεοχάρης, Μάριον Ιγγλέση, Αντιγόνη Καββαθά,
Ιορδάνης Καλημεράκης, Δημήτρης Καρλαφτόπουλος, Άρης Κατσιλάκης, Χρήστος
Κούντουρας, Αντώνης Κωνσταντινίδης, Θοδωρής Λάλος, Χρήστος Λάσκαρης, Αλέξανδρος Μαγκανιώτης, Δημήτρης
Μεράντζας, Μανώλης Μπαμπούσης, Σπύρος Μπάνος, Νικόλας Μπλιάτκας, Μαρία
Παναγιώτου, Νίκος Παπαδημητρίου,
Αντώνης Παπαδόπουλος, Αλίκη Παππά, Κωνσταντίνος Πάτσιος, Νατάσσα Πουλαντζά,
Ιφιγένεια Σδούκου, Βασίλης Σελιμάς, Νίκος Σεπετζόγλου, Μίλτος Σκούρας, Δημήτρης Τάταρης, Νίκος Τρανός,
Θεοδώρα Τσιάτσιου, Γιώργος Τσεριώνης, Κώστας Τσώλης, Μάριος Φούρναρης, Διονύσης Χριστοφιλογιάννης, Έλλη
Χρυσίδου.
 |
Δημήτρης Καρλαφτόπουλος, Dimitris Karlaftopoulos, Κάτσε λίγο…, 2018,
πενάκι σε χαρτί, 115×80 εκ.
 |
|
Κωνσταντίνος Πάτσιος, KonstantinosPatsios, Οι γάμοι του Ουρανού και της Γης, 2018,
μικτή τεχνική σε καμβά, 150x150 εκ.
|
 |
|
Δημήτρης Τάταρης, Dimitris Tataris
Ο διαμερισμός των ιματίων, 2014, μολύβι σε χαρτί, 70 x 50 εκ.
Εl Espolio, 2014, pencil on paper, 70 x 50 cm
Η
νεκροκεφαλή είναι ένα εμβληματικό θέμα που διατρέχει την ιστορία της τέχνης. Ένα θέμα που εντοπίζεται στις γλυπτικές διακοσμήσεις των γοτθικών ναών του Μεσαίωνα και τις, αριστοτεχνικής απόδοσης και νατουραλιστικής ακρίβειας, νεκρές φύσεις (vanitas) της ζωγραφικής του Μπαρόκ, αλλά και τη δημιουργία καλλιτεχνών του 19ου και του 20ού αιώνα, όπως ο Vincent van Gogh και ο Paul Cézanne – ο οποίος τόνιζε το «πόσο όμορφο είναι να ζωγραφίζει κανείς ένα ανθρώπινο κρανίο», εμμένοντας στις καθαρά πλαστικές δυνατότητες του συγκεκριμένου θέματος–, ο Pablo Picasso και ο George Braque, ο Otto Dix και ο Max Beckmann, ο René Magritte, ο Paul Delvaux, ο Salvador Dali και ο Diego Rivera, ο Andy Warhol και ο Damien Hirst – με την υπερβολή της καλυμμένης με διαμάντια νεκροκεφαλής.
Σύμβολο
αρχετυπικό και μυστικιστικό, παγανιστικό και χριστιανικό, το μοτίβο της νεκροκεφαλής εντοπίζεται στην τέχνη διαφορετικών περιόδων και πολιτισμών, ως μνημονική υπόμνηση του κύκλου της ζωής και της θνητότητας, της ματαιότητας και της φθαρτότητας, του εφήμερου των επίγειων ηδονών και απολαύσεων, της μελαγχολίας και της μετάνοιας, του αρχέγονου φόβου μιας αναπόδραστης μοίρας και μιας επερχόμενης τελικής κρίσης. Οι χιλιάδες νεκροκεφαλές και οστά της Κρύπτης των Καπουτσίνων μοναχών στη Ρώμη, συνθέτουν ένα μοναδικό αρχιτεκτονικό-γλυπτικό σύνολο που υπενθυμίζει και, εμφαντικά, προειδοποιεί ότι «Ήμασταν ότι είστε, και ό,τι είμαστε, θα γίνετε». Οι μάσκες με τις νεκροκεφαλές (calacas) πρωταγωνιστούν στο τελετουργικό της μεξικάνικης Ημέρας των Νεκρών που φέρει τις αρχέγονες μνήμες των προ-κολομβιανών πολιτισμών και αποζητά τη συναισθηματική σύνδεση και την πνευματική επαφή με όλους εκείνους που έχουν «φύγει».
Άλλοτε
πάλι, η νεκροκεφαλή έρχεται να εικονοποιήσει την ισχύ και την επιβολή της εξουσίας, τη βία, τον τρόμο και τη φρίκη, αλλά και την κατάδυση και την περιπλάνηση σε σκοτεινές και αχαρτογράφητες περιοχές του άγνωστου και του μεταφυσικού. Ταυτόχρονα, στον σύγχρονο κόσμο, αναδύεται και επιβάλλεται ως ένα ισχυρό οπτικό σύμβολο, αποφορτισμένο και αποκαθαρμένο, τις περισσότερες φορές, από τις αλληγορικές προεκτάσεις και τις ηθικές νοηματοδοτήσεις του, τις θρησκευτικές παραμέτρους και τη συναισθηματική του δύναμη – μια διαδεδομένη, δημοφιλής και «ελκυστική» εικόνα που εμφανίζεται από τον κόσμο της μόδας, της διακόσμησης και της διαφήμισης μέχρι την pop κουλτούρα.
Για
τους περισσότερους από τους συμμετέχοντες εικαστικούς στην έκθεση Still Alive, η νεκροκεφαλή συνιστά αγαπητό θέμα, σε συνθέσεις όπου τα συμβολικά στοιχεία συνδυάζονται με τις αισθητικές αξίες, η κριτική ματιά με την ανατρεπτική προσέγγιση και τις αναφορές στην ιστορία της τέχνης και τη σύγχρονη πραγματικότητα, σε συνθέσεις, εξαιρετικά ποικίλες ως προς το ύφος, την τεχνοτροπία, τη διαφορετική ευαισθησία και την αισθητική που προκρίνουν. Συνθέσεις τολμηρές και ευφάνταστες, μας καλούν να αναστοχαστούμε πάνω σε πρωταρχικές έννοιες, μας οδηγούν σε μια απροσδόκητη διαδρομή, σ’ ένα εικαστικό «περιβάλλον», πρωτότυπο και πολυεπίπεδο.
Γιάννης Μπόλης
Ιστορικός
της τέχνης |
The Project Gallery
Πλατεία
Θεάτρου 14 – Αθήνα
Θεάτρου 14 – Αθήνα
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Έκθεση 1ου Φωτομαραθώνιου Ελπίδας Click for Life. Στον χώρο πολιτισμού TAF - The Art Foundation από ...
ECOPHILIA NOW Festival 2024 στον πολυχώρο της ΠΛΥΦΑ
«My Pietà». Ομαδική έκθεση από την αίθουσα τέχνης Τεχνοχώρος.
Υλικότητες και Βλέμματα. Ομαδική έκθεση από το Potential Project.
Έκθεση Σύγχρονης Τέχνης «Δημοκρατία και Συγκρούσεις / Democracy and Conflicts»
Νίκος Μπασιάς «Φλογισμένα Τάματα, Μνήμης και Θυσίας».
