«Βροχή / Rain» : Εικαστική γλυπτική εγκατάσταση του Κυριάκου Παρασκευόπουλου.
Πτυχιακές
παρουσιάσεις Α.Σ.Κ.Τ. Σεπτέμβριος 2019.
παρουσιάσεις Α.Σ.Κ.Τ. Σεπτέμβριος 2019.
Στα πλαίσια της παρουσίασης κατά την περίοδο του Σεπτεμβρίου 2019 – των πτυχιακών εργασιών τελειόφοιτων
εργαστηρίων της Α.Σ.Κ.Τ. – ο Κυριάκος Παρασκευόπουλος από το εργαστήριο γλυπτικής της Αφροδίτης Λίτη παρουσίασε την εγκατάσταση γλυπτικής με τίτλο «Βροχή / Rain», στον εκθεσιακό χώρο της σχολής «Νίκος Κεσσανλής».
εργαστηρίων της Α.Σ.Κ.Τ. – ο Κυριάκος Παρασκευόπουλος από το εργαστήριο γλυπτικής της Αφροδίτης Λίτη παρουσίασε την εγκατάσταση γλυπτικής με τίτλο «Βροχή / Rain», στον εκθεσιακό χώρο της σχολής «Νίκος Κεσσανλής».
Το έργο του
αρκετά φιλόδοξο, μια συναρμογή φυσικών υλικών, όπου κύρια ( κατά τη γνώμη μας ) αναφορά ήταν η Δημιουργία
ως έννοια, μέσα από την ένωση των γήινων στοιχείων, στη συνάντηση τους με το
νερό, το φως και τον αέρα.
αρκετά φιλόδοξο, μια συναρμογή φυσικών υλικών, όπου κύρια ( κατά τη γνώμη μας ) αναφορά ήταν η Δημιουργία
ως έννοια, μέσα από την ένωση των γήινων στοιχείων, στη συνάντηση τους με το
νερό, το φως και τον αέρα.
Άψογα σχεδιασμένο,
still in progress μέχρι και το τελικό στήσιμο αλλά ακόμα και
μετά από αυτό. Η επαφή του με τον χώρο εξαιρετικά συντονισμένη, καταφέρνοντας
ν’ απλωθεί στα τετραγωνικά ομαλά, προκειμένου να δείξει το μέγεθος και τον όγκο
που χρειαζόταν για την ανάδειξη του έργου, δίχως να χάσει την παραμικρή
συνάφειά του με την αρχική ιδέα.
still in progress μέχρι και το τελικό στήσιμο αλλά ακόμα και
μετά από αυτό. Η επαφή του με τον χώρο εξαιρετικά συντονισμένη, καταφέρνοντας
ν’ απλωθεί στα τετραγωνικά ομαλά, προκειμένου να δείξει το μέγεθος και τον όγκο
που χρειαζόταν για την ανάδειξη του έργου, δίχως να χάσει την παραμικρή
συνάφειά του με την αρχική ιδέα.
Η εγκατάσταση
ξεκινώντας κυριολεκτικά μέσα από το έδαφος, έδειχνε να «σκαρφαλώνει» στο
περιβάλλον του «Νίκος Κεσσανλής» με ιδιαίτερη άνεση, στημένη από το χαμηλότερο
σημείο της έως και το υψηλότερο γεμάτη αυτοπεποίθηση και αυταρέσκεια,
δείχνοντας πως ο δημιουργός της δε φοβάται διόλου να πειραματιστεί και να
αντιπαρέλθει οποιοδήποτε στερεότυπο, σχετικό με το σχεδιασμό και την ένταξη
μεγάλων έργων σε μεγαλύτερους ή μικρότερους χώρους.
ξεκινώντας κυριολεκτικά μέσα από το έδαφος, έδειχνε να «σκαρφαλώνει» στο
περιβάλλον του «Νίκος Κεσσανλής» με ιδιαίτερη άνεση, στημένη από το χαμηλότερο
σημείο της έως και το υψηλότερο γεμάτη αυτοπεποίθηση και αυταρέσκεια,
δείχνοντας πως ο δημιουργός της δε φοβάται διόλου να πειραματιστεί και να
αντιπαρέλθει οποιοδήποτε στερεότυπο, σχετικό με το σχεδιασμό και την ένταξη
μεγάλων έργων σε μεγαλύτερους ή μικρότερους χώρους.
Η γεωμετρική
δομή της εγκατάστασης του Κυριάκου Παρασκευόπουλου μας επέτρεψε να δούμε το
έργο από πολύ κοντά, λίγο μακρύτερα αλλά και από απόσταση αναπνοής, όπου τα σχετικά
συμπεράσματα ήταν αρκούντως ευκρινή: Επρόκειτο για
μια εικαστική δουλειά με προσωπική ταυτότητα, πράγμα το οποίο σπανίως βλέπουμε
σε πτυχιακές παρουσιάσεις.
δομή της εγκατάστασης του Κυριάκου Παρασκευόπουλου μας επέτρεψε να δούμε το
έργο από πολύ κοντά, λίγο μακρύτερα αλλά και από απόσταση αναπνοής, όπου τα σχετικά
συμπεράσματα ήταν αρκούντως ευκρινή: Επρόκειτο για
μια εικαστική δουλειά με προσωπική ταυτότητα, πράγμα το οποίο σπανίως βλέπουμε
σε πτυχιακές παρουσιάσεις.
Η δουλειά που
προηγήθηκε προκειμένου να γίνει το έργο πράξη ήταν οπωσδήποτε σοβαρή κι
επιμελής, καθ’ όσον γλυπτικές εγκαταστάσεις αυτού του τύπου απαιτούν μεγάλο
αριθμό εργατοωρών, ιδιαίτερη εξοικείωση με τα υλικά και τελικά πολύ καλό
σχεδιασμό, κάτι το οποίο τα τελευταία χρόνια τείνει να εκλείψει.
προηγήθηκε προκειμένου να γίνει το έργο πράξη ήταν οπωσδήποτε σοβαρή κι
επιμελής, καθ’ όσον γλυπτικές εγκαταστάσεις αυτού του τύπου απαιτούν μεγάλο
αριθμό εργατοωρών, ιδιαίτερη εξοικείωση με τα υλικά και τελικά πολύ καλό
σχεδιασμό, κάτι το οποίο τα τελευταία χρόνια τείνει να εκλείψει.
Η κυριαρχία
της φόρμας μέσα στον φυσικό χώρο, όπου ο κύκλος είναι πάντα στοιχείο πρωτεύον,
εξοβέλισε τη δύναμη του χρώματος, που σε άλλες περιπτώσεις κρίνεται απαραίτητη
προϋπόθεση για την εγρήγορση του θεατή και κατέστησε σε θέση ισχύος το σχήμα,
τον όγκο και τη θέση του αντικειμένου που ο Κυριάκος Παρασκευόπουλος «έχτισε»
εικαστικά.
της φόρμας μέσα στον φυσικό χώρο, όπου ο κύκλος είναι πάντα στοιχείο πρωτεύον,
εξοβέλισε τη δύναμη του χρώματος, που σε άλλες περιπτώσεις κρίνεται απαραίτητη
προϋπόθεση για την εγρήγορση του θεατή και κατέστησε σε θέση ισχύος το σχήμα,
τον όγκο και τη θέση του αντικειμένου που ο Κυριάκος Παρασκευόπουλος «έχτισε»
εικαστικά.
Όλα αυτά σε
συνδυασμό με την καθημερινή μετεξέλιξη του έργου από τον ίδιο τον δημιουργό
του, περνώντας από το ένα στάδιο στο επόμενο απέδωσαν μια στιβαρότητα στο όλο
εγχείρημα.
συνδυασμό με την καθημερινή μετεξέλιξη του έργου από τον ίδιο τον δημιουργό
του, περνώντας από το ένα στάδιο στο επόμενο απέδωσαν μια στιβαρότητα στο όλο
εγχείρημα.
Ως τελικό
συμπέρασμα η «Βροχή / Rain» του Κυριάκου Παρασκευόπουλου μας εντυπωσίασε θετικά,
δίχως να μας πνίξει, αφήνοντας τις σταγόνες της να πέσουν ομαλά επάνω μας,
δείχνοντάς το δρόμο για να εξερευνήσουμε περαιτέρω το υπόλοιπο έργο του νέου
αυτού εικαστικού, που αν μη τι άλλο ξεκινά την πορεία του με τους καλύτερους
οιωνούς._
συμπέρασμα η «Βροχή / Rain» του Κυριάκου Παρασκευόπουλου μας εντυπωσίασε θετικά,
δίχως να μας πνίξει, αφήνοντας τις σταγόνες της να πέσουν ομαλά επάνω μας,
δείχνοντάς το δρόμο για να εξερευνήσουμε περαιτέρω το υπόλοιπο έργο του νέου
αυτού εικαστικού, που αν μη τι άλλο ξεκινά την πορεία του με τους καλύτερους
οιωνούς._
Ζώης Σπ. Κουτρούλης
Απαρχή της επιθυμίας μου να αποδώσω γλυπτικά το φυσικό φαινόμενο της βροχής υπήρξε η απόπειρα μου να καταπιαστώ ξανά με ένα γλυπτό φιγούρα, την οποία έφτιαξα πριν μερικά χρόνια και που προς μεγάλη μου έκπληξη και ικανοποίηση την στιγμή της ολοκλήρωσης της συνειδητοποίησα πως είχε την λειτουργία ή τον ρόλο θεραπευτή .
Ακολουθώντας την περιέργεια μου γύρω από το παράδοξο αυτό ξεκίνησα μια μεθοδική σχεδιαστική προσέγγιση πολλαπλασιασμού της φιγούρας και παράλληλης γραμμικής σημείωσης των παραγώγων της. Πολύ σύντομα η προσέγγιση αυτή άρχισε να αποκλίνει και να ταλαντεύεται με αποτέλεσμα να καταλήξει σε μία κυκλική διεύρυνση του σχεδίου μου, η οποία με επανάφερε κατά κάποιον τρόπο, στην στιγμή ολοκλήρωσης της φιγούρας-θεραπευτή και μου εμφάνισε τις δύο στιγμές ως δύο παλλόμενους σχεδόν ομόκεντρους κύκλους.
Ο συντονισμός αυτός μου έκανε ξεκάθαρη την πολυδιάστατη διττή φύση της θεραπείας που προσπαθούσα να αποκωδικοποιήσω καθώς και τη συγγένεια της με το φαινόμενο της βροχής .
Προκειμένου να αποτυπώσω την ατέρμονη φύση αλλά και την αίσθηση συγχρονικότητας που αντιλήφθηκα στο φαινόμενο της βροχής δούλεψα το έργο με πυρήνα του σκοπού της πρακτικής μου τον συνεχή επαναπροσδιορισμό της έννοιας του σχεδίου. Ενός σχεδίου -εργαλείο επανεφεύρεσης των διόδων που ακολουθούν οι αισθήσεις και κατ’ επέκταση ως δομικού εργαλείου κάθε δημιουργικής πράξης αλλά και ανάγνωσης του κόσμου. Έτσι χρησιμοποίησα τα δύο βασικά συνθετικά στοιχεία που προσφέρει, τη γραμμή και την καμπύλη καθώς και την πολυγλωσσία που παράγουν.
Η προσέγγιση αυτή καθιστά το έργο-γλυπτό-σχέδιο, ενώ παρουσιάζεται ως πτυχιακή εργασία, εν δυνάμει ατελείωτο. Ο θεατής καλείται να διερωτηθεί επ’ αυτού, καθώς και να δοκιμάσει να δει δίχως να κοιτάζει ή ακόμη και να δει με το στομάχι.
Κυριάκος Παρασκευόπουλος
Α.Σ.Κ.Τ. Σεπτέμβριος 2019
“Rain”
My
eagerness to sculpturally construe the natural phenomena of rain originates
from my attempt to work with a sculpture figure I made sometime in the past few
years, which to my great surprise and satisfaction, had the function of a
healer as I realized at the moment of its completion.
eagerness to sculpturally construe the natural phenomena of rain originates
from my attempt to work with a sculpture figure I made sometime in the past few
years, which to my great surprise and satisfaction, had the function of a
healer as I realized at the moment of its completion.
My inquisitiveness, triggered by this
paradox, led me to a methodical sketching approach consisting of the
multiplication of the figure and a parallel linear recording of its
derivatives. Soon enough this approach began to deviate and oscillate resulting
in the circular amplification of my sketch(ing), which in a way prodded me back
to the moment of the completion of the healer figure and indicated those two
moments as two vibrating almost concentric circles.
paradox, led me to a methodical sketching approach consisting of the
multiplication of the figure and a parallel linear recording of its
derivatives. Soon enough this approach began to deviate and oscillate resulting
in the circular amplification of my sketch(ing), which in a way prodded me back
to the moment of the completion of the healer figure and indicated those two
moments as two vibrating almost concentric circles.
This attunement clarified the
multidimensional dual/binary nature of healing that I have been trying to
decipher together with its relevance to the phenomenon of rain.
multidimensional dual/binary nature of healing that I have been trying to
decipher together with its relevance to the phenomenon of rain.
In order to render the timeless nature
as well as the sense of synchronicity which I felt in the phenomenon of rain, I
processed the artwork while keeping as the core of my practice the constant
redefinition of the concept the of the act of sketching; a sketch- implement to
reinvent the thoroughfares our senses follow and by extension a structural tool
for every creative act and interpretation of the world. That way, I used the
two basic component elements offered, the line and the curve as well as the
multilingualism they generate.
as well as the sense of synchronicity which I felt in the phenomenon of rain, I
processed the artwork while keeping as the core of my practice the constant
redefinition of the concept the of the act of sketching; a sketch- implement to
reinvent the thoroughfares our senses follow and by extension a structural tool
for every creative act and interpretation of the world. That way, I used the
two basic component elements offered, the line and the curve as well as the
multilingualism they generate.
This approach makes the
artwork-sculpture-sketch whilst presented as a degree show, potentially
unending -unended. The observer is called to speculate on that and try to see
without looking or even see through his stomach.
artwork-sculpture-sketch whilst presented as a degree show, potentially
unending -unended. The observer is called to speculate on that and try to see
without looking or even see through his stomach.
Kyriakos Paraskevopoulos
A.S.F.A. September 2019
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
«Κεραμικής Μονοπάτια» στη γκαλερί Luminous Eye.
Ελένη Θεοφυλάκτου Relocation: Μικρές περιστροφικές μετακινήσεις κατόπιν αγωγής για την άγνοια
Η genesis gallery παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Νίκου Κόνιαρη «Γιατί κλαις, μαμά;».
Αναφορά στον Hayao Miyazaki. Ατομική έκθεση της Ράνιας Χατζοπούλου στον Φωταγωγό.
«Η ΤΕΧΝΗ ως ΒΙΩΜΑ: Εξερευνώντας τις ΙΣΤΟΡΙΕΣ πίσω από τα ΕΡΓΑ». Ομαδική έκθεση στη γκαλερί ArteVisio...
“Wandering in Athens” έκθεση φωτογραφίας του Πάνου Ζουλάκη στο «σχεδία home»
