Χώρα σε πτώση… της Γιώτας Χατζηεμμανουήλ.
Σ΄ αυτή την χώρα που την αγαπάμε, άλλοι πολύ,
άλλοι λιγότερο, σ’ αυτή την χώρα που την νοιαζόμαστε και την πονάμε, στη χώρα
που μεγαλώνουμε, κάποιοι με άνεση και κάποιοι με στερήσεις, σ’ αυτή την χώρα
που εργαζόμαστε κάποιοι με ωράριο κανονικό, κάποιοι με μειωμένο, και κάποιοι,
πολλοί δυστυχώς, καθόλου, που κάνουμε οικογένειες, που αγωνιζόμαστε να είναι
όμορφη, δίκαιη, ανταποδοτική στον ιδρώτα και την κούραση, σ’ αυτή τη χώρα που ο
ήλιος, η θάλασσα, τα καταπράσινα βουνά και τα χρώματα δεν λείπουν, έρχονται τα
γεγονότα να μας στερήσουν την ελπίδα, το όραμα, την προσδοκία, για ένα μέλλον
βιώσιμο, αναπτυγμένο, ένα μέλλον που τραβά μπροστά, κι ένα αύριο σταθερό,
αξιόπιστο, χωρίς κατεβασμένα μάτια και ντροπή.
άλλοι λιγότερο, σ’ αυτή την χώρα που την νοιαζόμαστε και την πονάμε, στη χώρα
που μεγαλώνουμε, κάποιοι με άνεση και κάποιοι με στερήσεις, σ’ αυτή την χώρα
που εργαζόμαστε κάποιοι με ωράριο κανονικό, κάποιοι με μειωμένο, και κάποιοι,
πολλοί δυστυχώς, καθόλου, που κάνουμε οικογένειες, που αγωνιζόμαστε να είναι
όμορφη, δίκαιη, ανταποδοτική στον ιδρώτα και την κούραση, σ’ αυτή τη χώρα που ο
ήλιος, η θάλασσα, τα καταπράσινα βουνά και τα χρώματα δεν λείπουν, έρχονται τα
γεγονότα να μας στερήσουν την ελπίδα, το όραμα, την προσδοκία, για ένα μέλλον
βιώσιμο, αναπτυγμένο, ένα μέλλον που τραβά μπροστά, κι ένα αύριο σταθερό,
αξιόπιστο, χωρίς κατεβασμένα μάτια και ντροπή.
Εδώ, στον τόπο που οι πρόγονοί μας
μεγαλούργησαν κι άφησαν σημαντική κληρονομιά, σε όλους τους τομείς, της τέχνης,
του πολιτισμού, των γραμμάτων, των επιστημών αλλά και της πολιτικής, έρχεται
ένα τσουνάμι απαξίωσης και ακύρωσης, που επεκτείνεται διεθνώς, και παρασύρει
καθετί καλό έχει γεννηθεί. Κανείς πια δεν απορεί για τα δεινά που μας βρίσκουν.
Ξέρουμε, αντιλαμβανόμαστε και την γενεσιουργό αιτία τους, και την πορεία τους
και τους λόγους των αδιεξόδων, και συναινούμε μυστικά, με μια εσωτερική
αποδοχή, και μια ύποπτη ενοχή, αφήνοντας το ρεύμα να μας παρασύρει, ανήμποροι
να το αντιστρέψουμε, αποχαυνωμένοι, μηρυκάζοντας σανό, κι ό,τι άλλο κυκλοφορεί
με χαμηλά λιπαρά αυτοεκτίμησης.
μεγαλούργησαν κι άφησαν σημαντική κληρονομιά, σε όλους τους τομείς, της τέχνης,
του πολιτισμού, των γραμμάτων, των επιστημών αλλά και της πολιτικής, έρχεται
ένα τσουνάμι απαξίωσης και ακύρωσης, που επεκτείνεται διεθνώς, και παρασύρει
καθετί καλό έχει γεννηθεί. Κανείς πια δεν απορεί για τα δεινά που μας βρίσκουν.
Ξέρουμε, αντιλαμβανόμαστε και την γενεσιουργό αιτία τους, και την πορεία τους
και τους λόγους των αδιεξόδων, και συναινούμε μυστικά, με μια εσωτερική
αποδοχή, και μια ύποπτη ενοχή, αφήνοντας το ρεύμα να μας παρασύρει, ανήμποροι
να το αντιστρέψουμε, αποχαυνωμένοι, μηρυκάζοντας σανό, κι ό,τι άλλο κυκλοφορεί
με χαμηλά λιπαρά αυτοεκτίμησης.
Οι ειδήσεις που έρχονται θλιβερές και ασήκωτες
για τους ώμους μας, αφού η ταλαιπωρία των τελευταίων ετών, στην ψυχή και την
τσέπη μας, ήδη μας έχει καταβάλει. Το τούνελ μακρύ χωρίς φως στο τέλος του,
χωρίς φίλους γείτονες, χωρίς αξιοπρέπεια. Μια Ελλάδα που πια δεν αναγνωρίζεται
(αυτό μάλλον εννοούσαν κάποια κυβερνητικά στελέχη, πως «το Πάσχα θα ζούμε σε μια
χώρα που δεν θα αναγνωρίζουμε»…), με υπεράριθμο αριθμό Προσφύγων και
λαθρομεταναστών, να κατακλύζει απ’ άκρη σ’ άκρη πόλεις μεγάλες, νησιά, λιμάνια
και στρατόπεδα, με μια δεκαεπτάχρονη νεκρή ήδη στο Ελληνικό, από συμπλοκή μεταξύ
των φιλοξενούμενων προσφύγων, κι έναν σοβαρό τραυματισμό Σύρου πρόσφυγα, που
διέμενε στο κέντρο φιλοξενίας του Πολυκάστρου, στο Κιλκίς.
για τους ώμους μας, αφού η ταλαιπωρία των τελευταίων ετών, στην ψυχή και την
τσέπη μας, ήδη μας έχει καταβάλει. Το τούνελ μακρύ χωρίς φως στο τέλος του,
χωρίς φίλους γείτονες, χωρίς αξιοπρέπεια. Μια Ελλάδα που πια δεν αναγνωρίζεται
(αυτό μάλλον εννοούσαν κάποια κυβερνητικά στελέχη, πως «το Πάσχα θα ζούμε σε μια
χώρα που δεν θα αναγνωρίζουμε»…), με υπεράριθμο αριθμό Προσφύγων και
λαθρομεταναστών, να κατακλύζει απ’ άκρη σ’ άκρη πόλεις μεγάλες, νησιά, λιμάνια
και στρατόπεδα, με μια δεκαεπτάχρονη νεκρή ήδη στο Ελληνικό, από συμπλοκή μεταξύ
των φιλοξενούμενων προσφύγων, κι έναν σοβαρό τραυματισμό Σύρου πρόσφυγα, που
διέμενε στο κέντρο φιλοξενίας του Πολυκάστρου, στο Κιλκίς.
Βράζει ο τόπος με το νέο ασφαλιστικό που θέλει
έως και 30% μείωση στις νέες συντάξεις, και έως 40% σε αναπηρικές και
επικουρικές. Με αυξήσεις εισφορών και ενιαία εισφορά στην κύρια σύνταξη στο 20%
επί των πάσης φύσεως αποδοχών για μισθωτούς, ή επί του εισοδήματος για τους
ελεύθερους επαγγελματίες (οι τελευταίοι ιδίως βιώνουν καθεστώς γενοκτονίας). Το
«μακρύ χέρι» έρχεται να απλωθεί και στους χαμηλόμισθους, με φόρο για όποιον
βγάζει πάνω από 9.100 ευρώ ( να ζει πλουσιοπάροχα δηλαδή… ), μέτρα φωτιά και
αυξήσεις στους έμμεσους φόρους που θα εξανεμίσουν το πορτοφόλι της μεσαίας, ηρωικής
τάξης. Η Ryanair εγκαταλείπει, μαζί με χιλιάδες άλλες επιχειρήσεις λόγω της
φοροκαταιγίδας, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης συνεχίζει την απεργία του εξαιτίας
του χάους στην Ειδομένη, οι ναυτιλιακές επιλέγουν, προσωρινά, να ξεφορτώνουν
στα λιμάνια του Μπουργκάς στη Βουλγαρία, και του Δυρραχίου στην Αλβανία, λόγω
του μεγάλου κόστους σε χρόνο και χρήμα, κι ο τουρισμός στα τάρταρα, με
ιλιγγιωδώς μειωμένες κρατήσεις, που καταλύουν, ίσως τα μοναδικά, υγιή έσοδα του
τόπου.
έως και 30% μείωση στις νέες συντάξεις, και έως 40% σε αναπηρικές και
επικουρικές. Με αυξήσεις εισφορών και ενιαία εισφορά στην κύρια σύνταξη στο 20%
επί των πάσης φύσεως αποδοχών για μισθωτούς, ή επί του εισοδήματος για τους
ελεύθερους επαγγελματίες (οι τελευταίοι ιδίως βιώνουν καθεστώς γενοκτονίας). Το
«μακρύ χέρι» έρχεται να απλωθεί και στους χαμηλόμισθους, με φόρο για όποιον
βγάζει πάνω από 9.100 ευρώ ( να ζει πλουσιοπάροχα δηλαδή… ), μέτρα φωτιά και
αυξήσεις στους έμμεσους φόρους που θα εξανεμίσουν το πορτοφόλι της μεσαίας, ηρωικής
τάξης. Η Ryanair εγκαταλείπει, μαζί με χιλιάδες άλλες επιχειρήσεις λόγω της
φοροκαταιγίδας, το λιμάνι της Θεσσαλονίκης συνεχίζει την απεργία του εξαιτίας
του χάους στην Ειδομένη, οι ναυτιλιακές επιλέγουν, προσωρινά, να ξεφορτώνουν
στα λιμάνια του Μπουργκάς στη Βουλγαρία, και του Δυρραχίου στην Αλβανία, λόγω
του μεγάλου κόστους σε χρόνο και χρήμα, κι ο τουρισμός στα τάρταρα, με
ιλιγγιωδώς μειωμένες κρατήσεις, που καταλύουν, ίσως τα μοναδικά, υγιή έσοδα του
τόπου.
Το Πάσχα πλησιάζει, κι εμείς αναβιώνουμε τον
Γολγοθά, μεταφορικά και ουσιαστικά. Σκέφτομαι κάποιους στίχους του Λειβαδίτη
που βοηθούν στην εσωτερική ψυχραιμία και κατευνάζουν, που μου τους θύμισε η
φίλη Μαρία, σε ένα ποστάρισμά της στο διαδίκτυο. «Μέσα στον ύπνο μας κοιμούνται
τα πιο ωραία ταξίδια. Κι εγώ δεν έχω άλλο όπλο απ’ το να διηγούμαι ψεύτικες
ιστορίες και να τις πιστεύω». Αυτό μας έχει μείνει αδέλφια. Εκτός από τον ήλιο
και το τσίπουρο, που κόπτεται ο Πρωθυπουργός μας πως δεν θα μας στερήσουν, είναι
και οι ψεύτικες ιστορίες που γεννά το μυαλό και μας κρατούν όρθιους.
Γολγοθά, μεταφορικά και ουσιαστικά. Σκέφτομαι κάποιους στίχους του Λειβαδίτη
που βοηθούν στην εσωτερική ψυχραιμία και κατευνάζουν, που μου τους θύμισε η
φίλη Μαρία, σε ένα ποστάρισμά της στο διαδίκτυο. «Μέσα στον ύπνο μας κοιμούνται
τα πιο ωραία ταξίδια. Κι εγώ δεν έχω άλλο όπλο απ’ το να διηγούμαι ψεύτικες
ιστορίες και να τις πιστεύω». Αυτό μας έχει μείνει αδέλφια. Εκτός από τον ήλιο
και το τσίπουρο, που κόπτεται ο Πρωθυπουργός μας πως δεν θα μας στερήσουν, είναι
και οι ψεύτικες ιστορίες που γεννά το μυαλό και μας κρατούν όρθιους.
Με αυτή την ευχή ας κοινωνήσουμε τα Πάθη του
Κυρίου, κι ας ελπίσουμε πως ο Γολγοθάς μας θα βγάλει σε ξέφωτο. Ας αναστηθούμε,
κι ας αναστήσουμε ό,τι έχει νεκρώσει. Την ανθρωπιά μας, την αλληλεγγύη μας, την
ελπίδα μας για την Άνοιξη όλων μας. Τα ξαναλέμε πια μετά τις Άγιες Μέρες, από
αυτή την σελίδα που έχετε αγκαλιάσει, καλύτεροι, ωριμότεροι, σοφότεροι, και με
φτερά στις πλάτες.
Κυρίου, κι ας ελπίσουμε πως ο Γολγοθάς μας θα βγάλει σε ξέφωτο. Ας αναστηθούμε,
κι ας αναστήσουμε ό,τι έχει νεκρώσει. Την ανθρωπιά μας, την αλληλεγγύη μας, την
ελπίδα μας για την Άνοιξη όλων μας. Τα ξαναλέμε πια μετά τις Άγιες Μέρες, από
αυτή την σελίδα που έχετε αγκαλιάσει, καλύτεροι, ωριμότεροι, σοφότεροι, και με
φτερά στις πλάτες.
Χρόνια Πολλά με υγεία
για όλους!!!
για όλους!!!
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Η Τέχνη θέλει Εγχείρηση
«Το σχέδιο». Το δεύτερο μέρος του ντοκιμαντέρ για το πώς, ποιοι και γιατί έκαψαν τη Βόρεια Εύβοια.
Η ηλιθιότητα βασική αρχή του φασισμού.
«Το σχέδιο». Το πρώτο μέρος του ντοκιμαντέρ για το πώς, ποιοι και γιατί έκαψαν τη Βόρεια Εύβοια.
Η Ελληνική ψυχή του John Craxton στο μουσείο Μπενάκη.
Γελοία αλλά κι επικίνδυνη
