5 Οκτωβρίου 2024

Πολιτικός Γολγοθάς… της Γιώτας Χατζηεμμανουήλ.

Να’ τα και τα ευχάριστα… Η αναμονή που οδηγεί
στον οικονομικό όλεθρο. Οι διαβουλεύσεις που καταστρατηγούν, που αφανίζουν, και
που απαγορεύουν στο εξής αξιοπρέπεια, κανονικότητα, καθημερινές ανάγκες και
υποχρεώσεις. Αφού είπαμε και μάλλιασε η γλώσσα μας, αφού συντηρήσαμε
καταστάσεις, αφού ανεχτήκαμε κακές πρακτικές, στείλαμε τα τζιμάνια μας να
διαπραγματευτούν καλύτερες συνθήκες διαβίωσης, για έναν λαό που αιμορραγεί και
που του έχουν τελειώσει τα αποθέματα σε πρακτικό αλλά και σε ψυχολογικό επίπεδο…

 Ένα πακέτο ολέθριο μας ήρθε από τας Ευρώπας,
που πραγματικά δεν ξέρουμε όχι μόνο πως θα το διαχειριστούμε, αλλά αν θα
αντέξουμε να ανταποκριθούμε ακόμη και στα βασικά. Η αρρωστημένη ιδεοληψία να
μην πειράξουμε την ιερή αγελάδα του δημοσίου, οδήγησε ακόμη μια φορά σε
υπερφορολόγηση των παραγωγικών τάξεων, προκειμένου να εξασφαλισθούν μισθοί και
συντάξεις ανθρώπων που δεν παράγουν αλλά εξυπηρετούν αυτούς που πραγματικά
προσφέρουν ή αλλιώς «τα φέρνουν» στο κράτος.
Σοκαριστική η ομολογία της κυβέρνησης η οποία
συζητά επιπλέον νέα μέτρα ύψους έως και 3,5 δισ. ευρώ, σε περίπτωση που δεν
πράξει όλα όσα έχει υποσχεθεί και έχει υπογράψει στην συμφωνία της με τους θεσμούς.
Τιμωρητικό, απαξιωτικό, ακυρωτικό παντελώς το σκηνικό σε ένα πακέτο με μέτρα
5,4 δις., ως μέτρα «ρεζέρβα» που θα παρθούν στην συνέχεια, και που όρισαν οι
δανειστές σε ακόμη μια εξευτελιστική συμφωνία στην πολιτικοοικονομική ιστορία
του τόπου. Μιλάμε πια για μια «ρήτρα μηδενικής απόκλισης» που αφορά τους
στόχους του πρωτογενούς πλεονάσματος, με ένα εκρηκτικό μείγμα μέτρων, που
εξαρχής φαίνεται πως είναι αδύνατον να εφαρμοστεί. Μια τρύπα στο νερό με
αυξήσεις στους φόρους, περικοπές, και ανύπαρκτες εισφορές. Ουκ αν λάβεις παρά
του μη έχοντος…
Ο Τσακαλώτος και ο Σταθάκης δεν απέδωσαν τα
αναμενόμενα στις διαπραγματεύσεις τους με τους Ευρωπαίους, σε ένα τραπέζι που
ξεκίνησε με τον γνωστό τσαμπουκά και τελείωσε με αυτιά κατεβασμένα, όπως
ακριβώς μας έχει συνηθίσει. Τον λογαριασμό καλούμαστε και πάλι να τον πληρώσουμε
όλοι εμείς! Ένας λογαριασμός που ανέρχεται στα 8-9 δισ. (αντί στα 5,4 που μας
είχε γνωστοποιηθεί), σε ένα οικονομικό γερμανικό μοντέλο το οποίο και
υπερίσχυσε. Το «κούρεμα» του χρέους φυσικά και δεν συζητήθηκε, η ολοκλήρωση της
αξιολόγησης δεν επετεύχθη, και εμείς πάμε για καλοκαίρι καυτό και αγωνιώδες για
άλλη μια χρονιά. Οι στόχοι άπιαστοι, ανεφάρμοστοι και ουτοπικοί, δείχνουν έναν
δρόμο δύσβατο κι ένα τοπίο πιο θολό κι απ’ το μυαλό αυτών που παίρνουν τις
αποφάσεις. Εύγε ρε παιδιά! Αν είναι να διαπραγματεύεστε έτσι, καλύτερα μην
πάτε, καθίστε στα σπίτια σας. Μπορεί απ’ τον καναπέ σας να φανείτε περισσότερο
χρήσιμοι…
Εν τω μεταξύ οι «αγανακτισμένοι», οι «αγωνιστές»
παρέα με τους «ψηφοφόρους δοκιμαστές» τους «ψεκασμένους» και τους κάθε λογής
«περιπτωσάκηδες συνδικαλιστές» έχουν χαθεί… Τους πήρε το ΕΥΡΗΚΑ ή τους πήρε και
τους σήκωσε; Σιωπή, η απόλυτη, η ύποπτη, η ενοχική… Μια σιωπή που δημιουργεί
καζάνι που βράζει, χύτρα που ετοιμάζεται να ανατιναχθεί, η αποδοχή της
τεράστιας ζημιάς για τα χιλιάδες πισωγυρίσματα χωρίς αποτέλεσμα.
Υπογράψαμε για αχρείαστα, «εικονικά» μέτρα
(αυτό είναι το επίσημο κυβερνητικό επιχείρημα), και αγνοούμε μέτρα πραγματικά
που πρέπει να εφαρμοστούν, στηλώνοντας τα πόδια, σ’ ένα παιχνίδι εκ των
προτέρων ξεπουλημένο, χωρίς ίχνος ελπίδας για ανάπτυξη (πλησιάζει και το Πάσχα
και την περιμένω την πολυπόθητη, όπως μας υποσχέθηκαν… αλλά δεν το βλέπω…).
Ποιος σώφρον νους δεν αντιλαμβάνεται πως χωρίς «κούρεμα» του χρέους, με αύξηση
του ΦΠΑ (εκεί που θα καταργούνταν…) στο τρομακτικό νούμερο του 24%, με
περικοπές, με την ανεργία στα ύψη, με επιχειρήσεις που κλείνουν μέρα με τη
μέρα, με αύξηση στο ηλεκτρικό ρεύμα και την ύδρευση, με τράπεζες ερμητικά κλειστές
και capital control, δεν θα γονατίσουν και όσα νοικοκυριά εξακολουθούν ακόμη,
ηρωικά, να την παλεύουν; Ποιος δεν αντιλαμβάνεται το ντροπιαστικό κλίμα, την
κατάσταση που θα περιέλθει η χώρα, και τους κινδύνους που καραδοκούν; Και τελικά,
ποιος δεν αντιλαμβάνεται ότι ζούμε σ’ έναν τόπο φτιαγμένο για «ώπα» και «ζήτω»,
που όταν μας ζητάται να αποδώσουμε λογαριασμό, σφυρίζουμε αδιάφορα λέγοντας
«έχει ο Θεός…».

Ενημερώνω πως ο Θεός έχει σοβαρότερα θέματα να
ασχοληθεί. Έχει να σώσει παιδιά σε πολέμους, έχει να αποκαταστήσει αδικίες, έχει
να συντρέξει φτωχαδάκια, πάντως δεν έχει χρόνο για μαμουνιές και ξελάσπωμα των
κυρίων υπευθύνων. Εξάλλου σε λίγες μέρες ανεβαίνει τον Γολγοθά του και μαζί με
Κείνον κι εμείς…