Βούλα Γουνελά, Βέρα Σιατερλή, Δήμητρα Σιατερλή, Μάγδα Ταμμάμ και Βίκυ Τσαλαματά « + άπτω » στο Σπίτι της Κύπρου.
Το
Σπίτι της Κύπρου ξεκινά το εικαστικό πρόγραμμά του για την περίοδο 2017-2018 με
την έκθεση «+ άπτω», σε ιδέα και επιμέλεια πέντε γυναικών καλλιτεχνών…
Σπίτι της Κύπρου ξεκινά το εικαστικό πρόγραμμά του για την περίοδο 2017-2018 με
την έκθεση «+ άπτω», σε ιδέα και επιμέλεια πέντε γυναικών καλλιτεχνών…
Οι
καταξιωμένες εικαστικοί Βούλα Γουνελά,
Βέρα Σιατερλή, Δήμητρα Σιατερλή, Μάγδα
Ταμμάμ και Βίκυ Τσαλαματά
συναντιούνται στον ίδιο χώρο, συνομιλούν και παρουσιάζουν το έργο τους με τίτλο
«+ άπτω».
καταξιωμένες εικαστικοί Βούλα Γουνελά,
Βέρα Σιατερλή, Δήμητρα Σιατερλή, Μάγδα
Ταμμάμ και Βίκυ Τσαλαματά
συναντιούνται στον ίδιο χώρο, συνομιλούν και παρουσιάζουν το έργο τους με τίτλο
«+ άπτω».
Τα
εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017 και ώρα 20:00 στο Σπίτι της Κύπρου,
Ξενοφώντος 2Α στο Σύνταγμα και θα
παραμείνει ανοικτή για το κοινό έως τις
27 Οκτωβρίου 2017.
εγκαίνια της έκθεσης θα πραγματοποιηθούν την Πέμπτη 21 Σεπτεμβρίου 2017 και ώρα 20:00 στο Σπίτι της Κύπρου,
Ξενοφώντος 2Α στο Σύνταγμα και θα
παραμείνει ανοικτή για το κοινό έως τις
27 Οκτωβρίου 2017.
Όπως
οι ίδιες σημειώνουν:
οι ίδιες σημειώνουν:
Μετά
από μακρόχρονη γνωριμία και παράλληλη επαγγελματική πορεία ως μέλη της
καλλιτεχνικής κοινότητας, το 2013 –σε μια δύσκολη εποχή για την καλλιτεχνική
παραγωγή- συναντηθήκαμε και συνδεθήκαμε πιο στενά με αφορμή μια κοινή
δράση/έκθεση.
από μακρόχρονη γνωριμία και παράλληλη επαγγελματική πορεία ως μέλη της
καλλιτεχνικής κοινότητας, το 2013 –σε μια δύσκολη εποχή για την καλλιτεχνική
παραγωγή- συναντηθήκαμε και συνδεθήκαμε πιο στενά με αφορμή μια κοινή
δράση/έκθεση.
Η
ανάγκη κατανόησης της ρευστής και επισφαλούς σύγχρονης συνθήκης και των
παρεπόμενων συνεπειών της, η ανάγκη να δοθεί ένα νέο νόημα στην πραγματικότητα
καθώς και στον όρο «καλλιτέχνης» και τον ρόλο του στην υπάρχουσα συγκυρία,
αποτέλεσαν την αφορμή και το κίνητρο για συναντήσεις και ζυμώσεις.
ανάγκη κατανόησης της ρευστής και επισφαλούς σύγχρονης συνθήκης και των
παρεπόμενων συνεπειών της, η ανάγκη να δοθεί ένα νέο νόημα στην πραγματικότητα
καθώς και στον όρο «καλλιτέχνης» και τον ρόλο του στην υπάρχουσα συγκυρία,
αποτέλεσαν την αφορμή και το κίνητρο για συναντήσεις και ζυμώσεις.
Μέσα
σε αυτήν την διαδικασία κληθήκαμε να αναθεωρήσουμε και να αξιολογήσουμε εκ νέου
τους όρους παραγωγής της τέχνης, να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση τέχνης –
υποκειμενικού-συλλογικού και τον ρόλο που επιτελεί η τέχνη στον σύγχρονο
κοινωνικό ιστό. Προσπαθήσαμε να απαντήσουμε στα καίρια αυτά ζητήματα –που
τίθενται ρητά ή υπόρρητα– και να θέσουμε διαφορετικούς όρους σε αυτές τις
σχέσεις. Σε όλες τις εποχές, ο στοχασμός της τέχνης ετίθετο με όρους
αναμέτρησης του ατόμου με τις κυρίαρχες αξίες και τους ισχύοντες κοινωνικούς
κανόνες.
σε αυτήν την διαδικασία κληθήκαμε να αναθεωρήσουμε και να αξιολογήσουμε εκ νέου
τους όρους παραγωγής της τέχνης, να επαναπροσδιορίσουμε τη σχέση τέχνης –
υποκειμενικού-συλλογικού και τον ρόλο που επιτελεί η τέχνη στον σύγχρονο
κοινωνικό ιστό. Προσπαθήσαμε να απαντήσουμε στα καίρια αυτά ζητήματα –που
τίθενται ρητά ή υπόρρητα– και να θέσουμε διαφορετικούς όρους σε αυτές τις
σχέσεις. Σε όλες τις εποχές, ο στοχασμός της τέχνης ετίθετο με όρους
αναμέτρησης του ατόμου με τις κυρίαρχες αξίες και τους ισχύοντες κοινωνικούς
κανόνες.
Πιστεύουμε
ότι στο σημερινό πνεύμα της εποχής η συνέργεια είναι αναγκαία και σημαντική.
Ιστορικά και καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα –και πάντα σε εποχές δυσμενών
συνθηκών– η σύμπραξη καλλιτεχνών δεν είναι καθόλου ασυνήθης. Σημαίνει τη ρήξη
με τους παραδοσιακούς μηχανισμούς και την ατομικότητα της καλλιτεχνικής
παραγωγής, η οποία τοποθετεί το μεμονωμένο υποκείμενο στο επίκεντρο της
δημιουργικής πράξης.
ότι στο σημερινό πνεύμα της εποχής η συνέργεια είναι αναγκαία και σημαντική.
Ιστορικά και καθ’ όλη τη διάρκεια του 20ού αιώνα –και πάντα σε εποχές δυσμενών
συνθηκών– η σύμπραξη καλλιτεχνών δεν είναι καθόλου ασυνήθης. Σημαίνει τη ρήξη
με τους παραδοσιακούς μηχανισμούς και την ατομικότητα της καλλιτεχνικής
παραγωγής, η οποία τοποθετεί το μεμονωμένο υποκείμενο στο επίκεντρο της
δημιουργικής πράξης.
Για
το πρότζεκτ «+άπτω» δημιουργήσαμε έναν τόπο συνυφασμένο με πολλές γέφυρες όπου
μέσα από την συνύπαρξη και την «ανταλλαγή» εργαστηρίων –κατά την οποία ανοίξαμε
τα εργαστήρια μας η μια στην άλλη– μοιραστήκαμε βιώματα, εμπειρίες και ιδέες. Ο
στόχος μας είναι η δημιουργία μιας γλώσσας επικοινωνίας, με σύγχρονους κώδικες,
που θα συνδέσει το ατομικό με το κοινωνικό, το προσωπικό με το πολιτικό. Αυτός
ο δημιουργικός κύκλος θα γεννήσει ένα πεδίο διαλόγου –μια αλυσίδα πολιτισμικής
επικοινωνίας.
το πρότζεκτ «+άπτω» δημιουργήσαμε έναν τόπο συνυφασμένο με πολλές γέφυρες όπου
μέσα από την συνύπαρξη και την «ανταλλαγή» εργαστηρίων –κατά την οποία ανοίξαμε
τα εργαστήρια μας η μια στην άλλη– μοιραστήκαμε βιώματα, εμπειρίες και ιδέες. Ο
στόχος μας είναι η δημιουργία μιας γλώσσας επικοινωνίας, με σύγχρονους κώδικες,
που θα συνδέσει το ατομικό με το κοινωνικό, το προσωπικό με το πολιτικό. Αυτός
ο δημιουργικός κύκλος θα γεννήσει ένα πεδίο διαλόγου –μια αλυσίδα πολιτισμικής
επικοινωνίας.
«+ άπτω»
Η
κεντρική ιδέα του «+ άπτω» είναι αυτή των δορυφόρων που συμπράττουν σε ένα
ευρύτερο πλέγμα/δίκτυο σχέσεων μέσα στο οποίο το έργο, ο καλλιτέχνης και ο
θεατής τροφοδοτούν ο ένας τον άλλον και συνομιλούν μεταξύ τους.
κεντρική ιδέα του «+ άπτω» είναι αυτή των δορυφόρων που συμπράττουν σε ένα
ευρύτερο πλέγμα/δίκτυο σχέσεων μέσα στο οποίο το έργο, ο καλλιτέχνης και ο
θεατής τροφοδοτούν ο ένας τον άλλον και συνομιλούν μεταξύ τους.
Κάθε
μεμονωμένο έργο μοιάζει με ένα γνωστικό θραύσμα – αυτά τα μικρά σκόρπια
κομμάτια πρέπει να συνδεθούν μέσα από διεργασία και σκέψη η οποία πραγματώνεται
σε έναν ενδιάμεσο τόπο. Ή, ακόμα, κάθε έργο αποτελεί ένα στρώμα/επίπεδο και ο
συνδυασμός των διαστρωματώσεων αναδεικνύει το βάθος, τον φυσικό χώρο και τη
διάσταση του έργου στο σύνολο του. Τα έργα υπάγονται σε εννοιολογικές
εξαρτήσεις, συμπληρωματικά το ένα προς το άλλο, αλλά και συνθετικά μεταξύ τους.
Έχουν διαφορετική αφετηρία, αλλά συμπορεύονται, συνδιαλέγονται ποικιλοτρόπως
μεταξύ τους και δημιουργούν ένα περιβάλλον. Ενίοτε υπονομεύουν το ένα το άλλο
ή/και αυτοϋπονομεύονται – δημιουργούνται εσωτερικές εντάσεις και το περιβάλλον
καθίσταται επισφαλές. Καλούνται να επαναπροσδιορίσουν την ταυτότητα τους και το
στοίχημα έγκειται στο πώς θα ερμηνευθούν αλλά και πώς θα συντεθούν μεταξύ τους.
Το έργο εστιάζει στην πολλαπλότητα και στη μεταβατικότητα και αναδεικνύει μια
ζωντανή και πολυεπίπεδη σύμπραξη που αποτελεί βασική προϋπόθεση ολοκλήρωσης του
συνόλου του.
μεμονωμένο έργο μοιάζει με ένα γνωστικό θραύσμα – αυτά τα μικρά σκόρπια
κομμάτια πρέπει να συνδεθούν μέσα από διεργασία και σκέψη η οποία πραγματώνεται
σε έναν ενδιάμεσο τόπο. Ή, ακόμα, κάθε έργο αποτελεί ένα στρώμα/επίπεδο και ο
συνδυασμός των διαστρωματώσεων αναδεικνύει το βάθος, τον φυσικό χώρο και τη
διάσταση του έργου στο σύνολο του. Τα έργα υπάγονται σε εννοιολογικές
εξαρτήσεις, συμπληρωματικά το ένα προς το άλλο, αλλά και συνθετικά μεταξύ τους.
Έχουν διαφορετική αφετηρία, αλλά συμπορεύονται, συνδιαλέγονται ποικιλοτρόπως
μεταξύ τους και δημιουργούν ένα περιβάλλον. Ενίοτε υπονομεύουν το ένα το άλλο
ή/και αυτοϋπονομεύονται – δημιουργούνται εσωτερικές εντάσεις και το περιβάλλον
καθίσταται επισφαλές. Καλούνται να επαναπροσδιορίσουν την ταυτότητα τους και το
στοίχημα έγκειται στο πώς θα ερμηνευθούν αλλά και πώς θα συντεθούν μεταξύ τους.
Το έργο εστιάζει στην πολλαπλότητα και στη μεταβατικότητα και αναδεικνύει μια
ζωντανή και πολυεπίπεδη σύμπραξη που αποτελεί βασική προϋπόθεση ολοκλήρωσης του
συνόλου του.
Εγκαίνια έκθεσης: 21 Σεπτεμβρίου 2017
Διάρκεια έκθεσης: 22 Σεπτεμβρίου – 27 Οκτωβρίου 2017
Ώρες λειτουργίας:
Δευτέρα και Τετάρτη: 10:00 – 18:00 ,
Τρίτη,
Πέμπτη και Παρασκευή: 10:00 – 15:00
Πέμπτη και Παρασκευή: 10:00 – 15:00
Συντονισμός: Μαρία Ραγιά
Φωτογραφικό
υλικό για την έκθεση θα βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.spititiskyprou.gr
υλικό για την έκθεση θα βρείτε στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.spititiskyprou.gr
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
«8 Διαστάσεις». Ομαδική έκθεση σύγχρονης κεραμικής στο T.A.F. / the art foundation.
Αλέξανδρος Σπαθούλας «Everywhere at the same time». Ατομική έκθεση ζωγραφικής.
K. ή ο συλλογικός τρόμος του ατομικού. Ομαδική έκθεση από τη συλλογή Σωτήρη Φέλιου.
Χαμπής: Η χαρακτική υφή της μνημονικής εμπειρίας από το κέντρο χαρακτικής Αθηνών - Pandolfini & Σιατ...
«Μετατοπίσεις». Ατομική Έκθεση Ζωγραφικής του Παναγιώτη Σιάγκρη στην Sianti Gallery
Το T.A.F./ the art foundation παρουσιάζει την έκθεση με τίτλο ‘’What We Carry Through the Night’’
