Ατομικές εκθέσεις της Αριάδνης Βιτάσταλη και Ελένης Σιδηροπούλου στην αίθουσα Τέχνης Αστρολάβος.
18.10.2019 – 23.11.2019
Από την Παρασκευή 18
Οκτωβρίου παρουσιάζεται
Οκτωβρίου παρουσιάζεται
στην Αίθουσα Τέχνης “ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ ” η ατομική
έκθεση γλυπτικής
και ζωγραφικής
και ζωγραφικής
της Ελένης Σιδηροπούλου, με τίτλο: «Ρεμβασμός
στους ρυθμούς της Γεωμετρίας»
Η Ελένη Σιδηροπούλου είναι μία καλλιτέχνης που
επί σειρά ετών υπηρετεί μέσα από τη ζωγραφική και γλυπτική δουλειά της την
αφαιρετική γεωμετρική Τέχνη. Η δουλειά της συγγενεύει περισσότερο με τη δουλειά
των ξένων καλλιτεχνών του Μπάουχαουζ, του Κονστρουκτιβισμού και της Οπ Αρτ,
όπως ο Βίκτωρ Βαζαρέλι και λιγότερο ίσως με αυτή των Ελλήνων καλλιτεχνών που υπηρέτησαν αυτή την
Τέχνη, όπως οι Όπυ Ζούνη, Τάκις και
Χρύσα.
επί σειρά ετών υπηρετεί μέσα από τη ζωγραφική και γλυπτική δουλειά της την
αφαιρετική γεωμετρική Τέχνη. Η δουλειά της συγγενεύει περισσότερο με τη δουλειά
των ξένων καλλιτεχνών του Μπάουχαουζ, του Κονστρουκτιβισμού και της Οπ Αρτ,
όπως ο Βίκτωρ Βαζαρέλι και λιγότερο ίσως με αυτή των Ελλήνων καλλιτεχνών που υπηρέτησαν αυτή την
Τέχνη, όπως οι Όπυ Ζούνη, Τάκις και
Χρύσα.
Στη νέα της ατομική έκθεση παρουσιάζει την
πρόσφατη ενότητα γλυπτών και ζωγραφικών της έργων στα οποία η Γεωμετρική Τέχνη παρουσιάζεται
αλλού καθαρή, αμιγής, στιβαρή και αλλού σε ένα πάντρεμα με κάποια
αναπαραστατικά μοτίβα πάντα όμως με πλαίσιο την έμφαση στη γεωμετρικοποίηση της
φόρμας.
πρόσφατη ενότητα γλυπτών και ζωγραφικών της έργων στα οποία η Γεωμετρική Τέχνη παρουσιάζεται
αλλού καθαρή, αμιγής, στιβαρή και αλλού σε ένα πάντρεμα με κάποια
αναπαραστατικά μοτίβα πάντα όμως με πλαίσιο την έμφαση στη γεωμετρικοποίηση της
φόρμας.
Ο Ιστορικός Τέχνης και σημειολόγος
Χάρης Καμπουρίδης, αναφέρει για τη νέα αυτή δουλειά της καλλιτέχνιδας :
Χάρης Καμπουρίδης, αναφέρει για τη νέα αυτή δουλειά της καλλιτέχνιδας :
«Το βλέμμα του θεατή οδηγείται διακριτικά σε μικρές
περιπέτειες πάνω στις ευθείες γραμμές, τα ορθογώνια σχήματα και τις μεταξύ τους
εσοχές είτε εξοχές, η οπτική αντίληψη ταξιδεύει διακριτικά και χαμηλόφωνα
ζώντας μικρά αφηγήματα και διανοητικές αφαιρέσεις. Μια ηρεμία αντιληπτική που
μετατρέπεται σε διανοητική και εν τέλει σε ψυχική είναι το αποτέλεσμα της
σχέσης του θεατή με τα έργα αυτά.
περιπέτειες πάνω στις ευθείες γραμμές, τα ορθογώνια σχήματα και τις μεταξύ τους
εσοχές είτε εξοχές, η οπτική αντίληψη ταξιδεύει διακριτικά και χαμηλόφωνα
ζώντας μικρά αφηγήματα και διανοητικές αφαιρέσεις. Μια ηρεμία αντιληπτική που
μετατρέπεται σε διανοητική και εν τέλει σε ψυχική είναι το αποτέλεσμα της
σχέσης του θεατή με τα έργα αυτά.
Είναι
έργα Τέχνης αυτό-εξηγούμενα, έχουν άμεσο διάλογο με τον θεατή τους και τα
φαντάζεται κανείς μέσα σε χώρους ζωής, όχι μόνο σε πινακοθήκες και μουσεία.
έργα Τέχνης αυτό-εξηγούμενα, έχουν άμεσο διάλογο με τον θεατή τους και τα
φαντάζεται κανείς μέσα σε χώρους ζωής, όχι μόνο σε πινακοθήκες και μουσεία.
Ωστόσο
το υψηλό στοχαστικό και διανοητικό σκεπτικό που προηγείται της φιλοτέχνησης
τους, αρχίζει και αναδύεται αμέσως μετά απ’ αυτό, για όσους το ανιχνεύουν και
θέλουν να εμβαθύνουν. Όχι μόνο επειδή η ίδια ονομάζει αυτή την έκθεση με τις
λέξεις ‘Οργάνωση και Έλεγχος’ αλλά και επειδή είναι η φιλοσοφία τους μιλάει
μέσα από τις εικαστικές λέξεις και τις φράσεις των έργων αυτών.
το υψηλό στοχαστικό και διανοητικό σκεπτικό που προηγείται της φιλοτέχνησης
τους, αρχίζει και αναδύεται αμέσως μετά απ’ αυτό, για όσους το ανιχνεύουν και
θέλουν να εμβαθύνουν. Όχι μόνο επειδή η ίδια ονομάζει αυτή την έκθεση με τις
λέξεις ‘Οργάνωση και Έλεγχος’ αλλά και επειδή είναι η φιλοσοφία τους μιλάει
μέσα από τις εικαστικές λέξεις και τις φράσεις των έργων αυτών.
Υπάρχει
μια σημαντική ιστορία σ’ αυτό το είδος των εικαστικών τεχνών, ένα μεγάλο
δρομολόγιο από φόρμες και χρώματα που ανά τους αιώνες και ανά πολιτισμούς συναπετέλεσε
μια παρακαταθήκη από νοήματα, σκέψεις και συναισθήματα. Αυτά που ενυπάρχουν στη
λεγόμενη γεωμετρική αφαιρετική τέχνη, αυτή που χωρίς αναλογίες και αναφορές
στην εμπειρική φύση, μπορεί και μας μιλά για τη ψυχή και το μυαλό σε μια
αδιάσπαστη ένωση.
μια σημαντική ιστορία σ’ αυτό το είδος των εικαστικών τεχνών, ένα μεγάλο
δρομολόγιο από φόρμες και χρώματα που ανά τους αιώνες και ανά πολιτισμούς συναπετέλεσε
μια παρακαταθήκη από νοήματα, σκέψεις και συναισθήματα. Αυτά που ενυπάρχουν στη
λεγόμενη γεωμετρική αφαιρετική τέχνη, αυτή που χωρίς αναλογίες και αναφορές
στην εμπειρική φύση, μπορεί και μας μιλά για τη ψυχή και το μυαλό σε μια
αδιάσπαστη ένωση.
Σε
πολλούς ναούς στην Αίγυπτο, στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Ευρώπη των νεότερων
χρόνων, τα ρυθμικά γεωμετρικά σχήματα είχαν αυτόν τον ρόλο ‘οπτικής προσευχής’
καθώς συντελούσαν ώστε το θεατής τους να αποσπαστεί βαθμηδόν από τον εμπειρικό οπτικό
κόσμο και να αναχθεί στον διανοητικό-αφαιρετικό, στον ‘διανοητικό ρεμβασμό’ –
που αναφέρει χαρακτηριστικά ο κορυφαίος μελετητής Joseph Albers – τη ‘σκάλα προς την ψυχική αναγωγή και το θείο’.
πολλούς ναούς στην Αίγυπτο, στη Μέση Ανατολή, στη Βόρεια Ευρώπη των νεότερων
χρόνων, τα ρυθμικά γεωμετρικά σχήματα είχαν αυτόν τον ρόλο ‘οπτικής προσευχής’
καθώς συντελούσαν ώστε το θεατής τους να αποσπαστεί βαθμηδόν από τον εμπειρικό οπτικό
κόσμο και να αναχθεί στον διανοητικό-αφαιρετικό, στον ‘διανοητικό ρεμβασμό’ –
που αναφέρει χαρακτηριστικά ο κορυφαίος μελετητής Joseph Albers – τη ‘σκάλα προς την ψυχική αναγωγή και το θείο’.
Είναι ο
λόγος αυτός που εντοπίζουν οι μελετητές φιλοσοφικό στοχασμό και θρησκευτικότητα
στη ζωγραφική του Π. Μοντριάν ή του Κ. Μάλεβιτς ή και του Βαζαρέλι της Οπ-Αρτ.
Στο βάθος-βάθος και οι ιδέες των Πυθαγόρειων προσωκρατικών φιλοσόφων για την
αισθητική των Μαθηματικών και της Γεωμετρίας, αλλά και οι πρόσφατες μελέτες του
Ε. Γκόμπριχ για την αφαιρετική διακοσμητικότητα που μετατρέπεται σε δοκίμιο
στοχασμού και ποιητικής.
λόγος αυτός που εντοπίζουν οι μελετητές φιλοσοφικό στοχασμό και θρησκευτικότητα
στη ζωγραφική του Π. Μοντριάν ή του Κ. Μάλεβιτς ή και του Βαζαρέλι της Οπ-Αρτ.
Στο βάθος-βάθος και οι ιδέες των Πυθαγόρειων προσωκρατικών φιλοσόφων για την
αισθητική των Μαθηματικών και της Γεωμετρίας, αλλά και οι πρόσφατες μελέτες του
Ε. Γκόμπριχ για την αφαιρετική διακοσμητικότητα που μετατρέπεται σε δοκίμιο
στοχασμού και ποιητικής.
Στα
έργα της Σιδηροπούλου αναδεικνύεται συχνά και ο τοτεμικός, ο μαγικός,
χαρακτήρας των σχημάτων και των χρωμάτων. Σαν εμβλήματα πολιτισμών, οικείων αλλά
και φουτουριστικών, μοιάζουν οι κορυφώσεις πολλών έργων, μυστικοί γρίφοι που
ελκύουν το βλέμμα και το συναίσθημα.
έργα της Σιδηροπούλου αναδεικνύεται συχνά και ο τοτεμικός, ο μαγικός,
χαρακτήρας των σχημάτων και των χρωμάτων. Σαν εμβλήματα πολιτισμών, οικείων αλλά
και φουτουριστικών, μοιάζουν οι κορυφώσεις πολλών έργων, μυστικοί γρίφοι που
ελκύουν το βλέμμα και το συναίσθημα.
Αλλά
και στην πιο χαμηλόφωνη κλίμακα σημασιών, απλώς ο φιλότεχνος ταξιδεύει νοερά στο
υπόστρωμα από ρυθμικές σειρές που ενεργοποιούν την περιφερειακή όραση, σαν
κομματισμοί συχνά από κάποια ‘αδιόρατη σεισμική δόνηση’ στον πυρήνα του κάθε
έργου, που κάνει τις φάρμες να πάλλονται, καθώς έρχονται στο μάτι σαν γκροπλαν
είτε απομακρύνονται και χάνονται σαν σε αντίστιξη που φεύγει προς το άπειρο, μακριά.
Παιχνίδια δηλαδή ‘έντεχνης οφθαλμαπάτης’ (trompe l’oeil), οπτικής αντίληψης υψηλών απαιτήσεων και
λεπτεπίλεπτης απόδοσης, για εστέτ της όρασης και της αισθητικής.»
και στην πιο χαμηλόφωνη κλίμακα σημασιών, απλώς ο φιλότεχνος ταξιδεύει νοερά στο
υπόστρωμα από ρυθμικές σειρές που ενεργοποιούν την περιφερειακή όραση, σαν
κομματισμοί συχνά από κάποια ‘αδιόρατη σεισμική δόνηση’ στον πυρήνα του κάθε
έργου, που κάνει τις φάρμες να πάλλονται, καθώς έρχονται στο μάτι σαν γκροπλαν
είτε απομακρύνονται και χάνονται σαν σε αντίστιξη που φεύγει προς το άπειρο, μακριά.
Παιχνίδια δηλαδή ‘έντεχνης οφθαλμαπάτης’ (trompe l’oeil), οπτικής αντίληψης υψηλών απαιτήσεων και
λεπτεπίλεπτης απόδοσης, για εστέτ της όρασης και της αισθητικής.»
Η έκθεση θα διαρκέσει έως
το
το
Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2019
(
Για περισσότερες πληροφορίες: Γκαλερί « ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ », Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, πλατ.Δεξαμενής,
τηλ. 210 7294342, 3, www.astrolavos.gr, Fb: astrolavos
art galleries )
Για περισσότερες πληροφορίες: Γκαλερί « ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ », Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, πλατ.Δεξαμενής,
τηλ. 210 7294342, 3, www.astrolavos.gr, Fb: astrolavos
art galleries )
18.10.2019 – 23.11.2019
Την Παρασκευή 18
Οκτωβρίου εγκαινιάζεται στην
Οκτωβρίου εγκαινιάζεται στην
Αίθουσα Τέχνης “ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ ” η νέα ατομική
έκθεση ζωγραφικής της Αριάδνης Βιτάσταλη, με
τίτλο: «Ευτυχισμένες Μέρες»
Στην τρίτη ατομική της έκθεση στην Αθήνα, η
καλλιτέχνης Αριάδνη Βιτάσταλη παρουσιάζει σειρά ζωγραφικών έργων με αναφορές στην
αμερικάνικη Ποπ κουλτούρα των 60’s – ’70’s, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και τη μουσική της εποχής
αυτής, αλλά και πιο σύγχρονων καλλιτεχνικών έργων και δημιουργών που άφησαν το
στίγμα τους στην ιστορία των τεχνών αυτών.
καλλιτέχνης Αριάδνη Βιτάσταλη παρουσιάζει σειρά ζωγραφικών έργων με αναφορές στην
αμερικάνικη Ποπ κουλτούρα των 60’s – ’70’s, τον κινηματογράφο, τη λογοτεχνία και τη μουσική της εποχής
αυτής, αλλά και πιο σύγχρονων καλλιτεχνικών έργων και δημιουργών που άφησαν το
στίγμα τους στην ιστορία των τεχνών αυτών.
Έργα έντονα εξπρεσσιονιστικά, ροκ θα τα αποκαλούσε
κανείς, με την έννοια ενός σύγχρονου εξπρεσσιονισμού, οι συνθέσεις της
χαρακτηρίζονται από τις δυναμικές πινελιές, σε μια αδρή αλλά και περιεκτική συγχρόνως
αναπαράσταση. Αναπαράσταση προσώπων πρωταγωνιστικών σε ταινίες, μαζί με
γράμματα, κείμενα, εικόνες, που όλα μαζί συντεθειμένα δημιουργούν συνθέσεις
μιας αποσπασματικής ζωγραφικής αφήγησης και δημιουργούν τις δικές τους νέες
ιστορίες βασισμένες σε αυτές των παλιότερων ταινιών ή έργων στα οποία έχουν
βασιστεί. Οι πρωταγωνιστές και οι ιστορίες παραλλάσσονται άλλοτε σκωπτικά,
άλλοτε με χιούμορ ή δέος, αποκτώντας νέα υπόσταση μεσ’ απ’ το βλέμμα και
πνεύμα, την ιδιαίτερη προσέγγιση της καλλιτέχνιδας. Ο θεατής καλείται να μπει
στον κόσμο του κάθε έργου, της κάθε ιστορίας, να το αναγνώσει αλλά και να δώσει
τη δική του συνειρμική εκδοχή.
κανείς, με την έννοια ενός σύγχρονου εξπρεσσιονισμού, οι συνθέσεις της
χαρακτηρίζονται από τις δυναμικές πινελιές, σε μια αδρή αλλά και περιεκτική συγχρόνως
αναπαράσταση. Αναπαράσταση προσώπων πρωταγωνιστικών σε ταινίες, μαζί με
γράμματα, κείμενα, εικόνες, που όλα μαζί συντεθειμένα δημιουργούν συνθέσεις
μιας αποσπασματικής ζωγραφικής αφήγησης και δημιουργούν τις δικές τους νέες
ιστορίες βασισμένες σε αυτές των παλιότερων ταινιών ή έργων στα οποία έχουν
βασιστεί. Οι πρωταγωνιστές και οι ιστορίες παραλλάσσονται άλλοτε σκωπτικά,
άλλοτε με χιούμορ ή δέος, αποκτώντας νέα υπόσταση μεσ’ απ’ το βλέμμα και
πνεύμα, την ιδιαίτερη προσέγγιση της καλλιτέχνιδας. Ο θεατής καλείται να μπει
στον κόσμο του κάθε έργου, της κάθε ιστορίας, να το αναγνώσει αλλά και να δώσει
τη δική του συνειρμική εκδοχή.
Ο Ιστορικός της Τέχνης Γιάννης Μπόλης αναφέρει
για τη δουλειά αυτή της καλλιτέχνιδας:
για τη δουλειά αυτή της καλλιτέχνιδας:
«Στις ζωγραφικές συνθέσεις και τα σχέδια
της Αριάδνης Βιτάσταλη, η σκληρότητα και η ευαισθησία, η μελαγχολία και η
εσωτερικότητα της αποξένωσης, η ζωτικότητα και η ένταση, η ειρωνική ματιά και
το χιούμορ συμβιώνουν και συνδιαλέγονται άμεσα μεταξύ τους. Η δημιουργός
διαχειρίζεται τις εμμονές της, οι επιρροές της είναι εύκολα αναγνωρίσιμες και
καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα εκτεινόμενες από την pop art
και το trash έως την bad painting, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της θεματικής
της προέρχεται από τον κινηματογράφο, τηλεοπτικές σειρές ή ήρωες των κόμικς.
Στη δουλειά της ο Sid
και η Nancy (από την ταινία του Alex Cox) συναντούν τον Clint Eastwood των σπαγγέτι γουέστερν, ο αείποτε
χαμογελαστός Βούδας την Isabella
Rossellini του Μπλε Βελούδου του David Lynch, η Elizabeth
Taylor τον πληγωμένο King Kong στην κορυφή του Empire State Building,
η υπερηρωίδα Jessica
Jones του σύμπαντος της Marvel την αφρο-αμερικανίδα
ολυμπιονίκη Gabby
Douglas στην Barbie εκδοχή της…
της Αριάδνης Βιτάσταλη, η σκληρότητα και η ευαισθησία, η μελαγχολία και η
εσωτερικότητα της αποξένωσης, η ζωτικότητα και η ένταση, η ειρωνική ματιά και
το χιούμορ συμβιώνουν και συνδιαλέγονται άμεσα μεταξύ τους. Η δημιουργός
διαχειρίζεται τις εμμονές της, οι επιρροές της είναι εύκολα αναγνωρίσιμες και
καλύπτουν ένα ευρύ φάσμα εκτεινόμενες από την pop art
και το trash έως την bad painting, ενώ το μεγαλύτερο μέρος της θεματικής
της προέρχεται από τον κινηματογράφο, τηλεοπτικές σειρές ή ήρωες των κόμικς.
Στη δουλειά της ο Sid
και η Nancy (από την ταινία του Alex Cox) συναντούν τον Clint Eastwood των σπαγγέτι γουέστερν, ο αείποτε
χαμογελαστός Βούδας την Isabella
Rossellini του Μπλε Βελούδου του David Lynch, η Elizabeth
Taylor τον πληγωμένο King Kong στην κορυφή του Empire State Building,
η υπερηρωίδα Jessica
Jones του σύμπαντος της Marvel την αφρο-αμερικανίδα
ολυμπιονίκη Gabby
Douglas στην Barbie εκδοχή της…
Σημείο
εκκίνησης για κάθε έργο της είναι μια λέξη ή μια φράση, προερχόμενη από ένα
λογοτεχνικό έργο, το σενάριο μιας κινηματογραφικής ταινίας ή τους στίχους ενός
τραγουδιού, μια λέξη ή μια φράση η οποία λειτουργεί συνειρμικά, οδηγώντας στη
δημιουργία της εικόνας και τις περισσότερες φορές (με την ολοκλήρωση της
εικόνας) ενσωματώνεται σ’ αυτήν ως γραφή-σπάραγμα ενός προσωπικού ημερολογίου,
υπόμνηση και σχολιασμός. Με αντισυμβατικό, ανατρεπτικό πνεύμα και εξομολογητική
διάθεση, αποκαλύπτει τη ζωτική της σχέση με τον κόσμο, οικειοποιούμενη, πολλές
φορές, ρόλους, και ταυτιζόμενη, άλλες φορές, με τους ήρωες των εικόνων της.
Ένας ολόκληρος κόσμος, οικείος και ταυτόχρονα αμφίσημος και απροσδόκητος,
αναδύεται στην προέκταση της πραγματικότητας, των εμπειριών και της μνήμης,
ένας κόσμος ανοιχτός σε προσεγγίσεις και ερμηνείες, ένα απρόβλεπτο, πρωτότυπο
και ευρηματικό σκηνικό.
εκκίνησης για κάθε έργο της είναι μια λέξη ή μια φράση, προερχόμενη από ένα
λογοτεχνικό έργο, το σενάριο μιας κινηματογραφικής ταινίας ή τους στίχους ενός
τραγουδιού, μια λέξη ή μια φράση η οποία λειτουργεί συνειρμικά, οδηγώντας στη
δημιουργία της εικόνας και τις περισσότερες φορές (με την ολοκλήρωση της
εικόνας) ενσωματώνεται σ’ αυτήν ως γραφή-σπάραγμα ενός προσωπικού ημερολογίου,
υπόμνηση και σχολιασμός. Με αντισυμβατικό, ανατρεπτικό πνεύμα και εξομολογητική
διάθεση, αποκαλύπτει τη ζωτική της σχέση με τον κόσμο, οικειοποιούμενη, πολλές
φορές, ρόλους, και ταυτιζόμενη, άλλες φορές, με τους ήρωες των εικόνων της.
Ένας ολόκληρος κόσμος, οικείος και ταυτόχρονα αμφίσημος και απροσδόκητος,
αναδύεται στην προέκταση της πραγματικότητας, των εμπειριών και της μνήμης,
ένας κόσμος ανοιχτός σε προσεγγίσεις και ερμηνείες, ένα απρόβλεπτο, πρωτότυπο
και ευρηματικό σκηνικό.
Οι συνθέσεις της Αριάδνης Βιτάσταλη έρχονται να
αναμετρηθούν με τις προσωπικές της αλήθειες, να εγείρουν υπαρξιακά ερωτήματα
για τη ζωή –τους διχασμούς, τα αδιέξοδα και τις πληγές, τις αυταπάτες και τις
παγιδεύσεις της–, να αναφερθούν, με κριτικό και υπαινικτικό τρόπο, σε κρίσιμα
πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, να σχολιάσουν τον «λαμπερό» κόσμο του θεάματος
ή τις έμφυλες ταυτότητες, τους αντρικούς και τους γυναικείους ρόλους, τις
βεβαιότητες και τις στερεοτυπικές αντιλήψεις γι’ αυτούς· και παράλληλα,
πρόκειται για συνθέσεις που μιλούν για ακυρωμένους έρωτες, χαμένες και
διαψευσμένες προσδοκίες, για ξεχασμένες υποσχέσεις, για επιστροφές σε
ευτυχισμένες ημέρες (που ενδεχομένως δεν υπήρξαν ποτέ), για στιγμές μιας επίπλαστης
ευδαιμονίας, συνθέσεις που υπερβαίνουν το προφανές των παραπομπών τους,
αναπτυσσόμενες σε ευθεία αντιστοιχία με ψυχικές-συναισθηματικές εκδηλώσεις και
βιωματικές καταστάσεις, αποκαλύπτοντας έναν εσωτερικό τρόπο προσέγγισης και
ερμηνείας της ανθρώπινης κατάστασης.»
αναμετρηθούν με τις προσωπικές της αλήθειες, να εγείρουν υπαρξιακά ερωτήματα
για τη ζωή –τους διχασμούς, τα αδιέξοδα και τις πληγές, τις αυταπάτες και τις
παγιδεύσεις της–, να αναφερθούν, με κριτικό και υπαινικτικό τρόπο, σε κρίσιμα
πολιτικά και κοινωνικά ζητήματα, να σχολιάσουν τον «λαμπερό» κόσμο του θεάματος
ή τις έμφυλες ταυτότητες, τους αντρικούς και τους γυναικείους ρόλους, τις
βεβαιότητες και τις στερεοτυπικές αντιλήψεις γι’ αυτούς· και παράλληλα,
πρόκειται για συνθέσεις που μιλούν για ακυρωμένους έρωτες, χαμένες και
διαψευσμένες προσδοκίες, για ξεχασμένες υποσχέσεις, για επιστροφές σε
ευτυχισμένες ημέρες (που ενδεχομένως δεν υπήρξαν ποτέ), για στιγμές μιας επίπλαστης
ευδαιμονίας, συνθέσεις που υπερβαίνουν το προφανές των παραπομπών τους,
αναπτυσσόμενες σε ευθεία αντιστοιχία με ψυχικές-συναισθηματικές εκδηλώσεις και
βιωματικές καταστάσεις, αποκαλύπτοντας έναν εσωτερικό τρόπο προσέγγισης και
ερμηνείας της ανθρώπινης κατάστασης.»
Η έκθεση θα διαρκέσει έως
το
το
Σάββατο 23 Νοεμβρίου 2019
(
Για περισσότερες πληροφορίες: Γκαλερί « ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ », Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, πλατ.Δεξαμενής,
τηλ. 210 7294342, 3, www.astrolavos.gr, Fb: astrolavos
art galleries )
Για περισσότερες πληροφορίες: Γκαλερί « ΑΣΤΡΟΛΑΒΟΣ », Ξανθίππου 11, Κολωνάκι, πλατ.Δεξαμενής,
τηλ. 210 7294342, 3, www.astrolavos.gr, Fb: astrolavos
art galleries )
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
«Κεραμικής Μονοπάτια» στη γκαλερί Luminous Eye.
Ελένη Θεοφυλάκτου Relocation: Μικρές περιστροφικές μετακινήσεις κατόπιν αγωγής για την άγνοια
Η genesis gallery παρουσιάζει την ατομική έκθεση του Νίκου Κόνιαρη «Γιατί κλαις, μαμά;».
Αναφορά στον Hayao Miyazaki. Ατομική έκθεση της Ράνιας Χατζοπούλου στον Φωταγωγό.
«Η ΤΕΧΝΗ ως ΒΙΩΜΑ: Εξερευνώντας τις ΙΣΤΟΡΙΕΣ πίσω από τα ΕΡΓΑ». Ομαδική έκθεση στη γκαλερί ArteVisio...
“Wandering in Athens” έκθεση φωτογραφίας του Πάνου Ζουλάκη στο «σχεδία home»
