Μιχάλης Κευγάς: Τα αρχαιοελληνικά αγάλματα δεν ήταν έργα ανθρώπων αλλά Θεών!

Πάνω στην πέτρα, που φαίνεται άψυχη και ψυχρή,
πάνω στο μάρμαρο ή το ξύλο διαμορφώνει και δημιουργεί μορφές τρομαγμένες,
δραματικές…

Είναι λατρεία αυτό το πράγμα και αισθάνεσαι
δέος όταν αναλογιστείς το πόσο τέλεια είναι όσα μας άφησαν κληρονομιά οι Θεοί
και όχι οι άνθρωποι. Όλα αυτά που βλέπεις σήμερα τα έφτιαξαν κάποτε Θεοί και
όχι ανθρώπινο χέρι…

Ίσως γι’ αυτούς τους λόγους οι σύγχρονοι
Έλληνες γλύπτες δε ξεπέρασαν ποτέ την καταγωγή τους, δεν άγγιξαν την τελειότητα
των αρχαίων προγόνων τους…

Ο Μιχάλης Κευγάς απλά σκάβει τα υλικά και ποτέ δε φτάνει στο τέλος, τα πάντα γι’ αυτόν είναι ημιτελή. Μια κολόνα, ένα κουφάρι, ένα κομμάτι μέταλλο, όπως το βρήκε αφημένο, γυαλισμένο ή όχι απ΄ τον χρόνο, το δουλεύει για να δει αυτό που
φαντάστηκε στην αρχή. Και πάντα, όταν νομίζει πως έφτασε στο τέλος, πάντα,
υπάρχει και συνέχεια…

Ο Μιχάλης Κευγάς είναι Μικρασιάτης,
μεγαλωμένος στις γειτονιές της Καλλιθέας. Από πολύ μικρός μαστόρευε όσα έβρισκε
στην οικογενειακή επιχείρηση, εκεί όπου ο πατέρας του δούλευε σκληρά, για να μη
λείψει σ’ αυτόν και τα δύο του αδέρφια. Στη βιοτεχνία επίπλων υπήρχαν τα πάντα:
χρώματα, ξύλα, εργαλεία, βερνίκια… Καταπιανόταν με όλα και δημιουργούσε
οτιδήποτε μπορεί να φανταστεί ο ανθρώπινος νους.

Το σημερινό του σπίτι είναι ένα μικρό Μουσείο,
μέσα στο οποίο ξυπνάνε μνήμες και εικόνες από το παρελθόν. Φωτογραφίες,
ζωγραφιές, παλιά αντικείμενα, έντυπο υλικό, ένας κόσμος μοναδικός και συγχρόνως
συναρπαστικός, που χάνεσαι όταν τον κοιτάς και νομίζεις πως βρίσκεσαι σε
διαφορετικό χώρο και χρόνο. Η μικρογλυπτική είναι η μεγάλη του αγάπη αφού
μπορεί να δουλεύει παντού και όχι απαραίτητα στο εργαστήριο του. Ένα εργαστήριο
εξαιρετικά τακτοποιημένο και καθαρό ( πράγμα σπάνιο για εργαστήριο γλυπτικής )
όπου περνά τις περισσότερες ώρες της ημέρας του. Εκεί, γίνονται και τα
περισσότερα έργα. Μέσα σε όλα μπορείς ν’ ανακαλύψεις και πολλά ζωγραφικά,
φτιαγμένα με σκόνες ( χρώματα του βαρελιού ), νεροχρώματα πάνω σε διάφορα
υλικά, έργα παλιότερα κι αγαπημένα του, που κάθε ένα από αυτά νομίζεις πως έχει
τη δική του ιστορία, τη δική του δικαιολογία, τη δική του ζωή.

Παρόλα αυτά κανένα έργο δεν είναι αυτόνομο, κανένα δε
γεννήθηκε από το πουθενά, όλα με κάποιον μαγικό τρόπο συνδέονται μεταξύ τους κι
έτσι οι γραμμές της ζωής του ενός μπλέκονται με τις γραμμές του άλλου… Έτσι και
με τους ανθρώπους, η ζωή μας πολλές φορές εξαρτάται από παράγοντες μακρινούς σε
εμάς που δε μπορούμε καν να τους φανταστούμε, παρά μόνο όταν έρθουμε
αντιμέτωποι με τη πραγματικότητα. Ο άνθρωπος έχει την τάση να ξεχνά και να
ονειροπολεί, όμως αυτό δεν είναι πάντα δημιουργικό, αφού κρύβει μια ψευδαίσθηση
που τις περισσότερες φορές μας κρατά δέσμιους…

Ο Μιχάλης Κευγάς είναι μέλος του Ε.Ε.Τ.Ε.. Φοίτησε
στο τμήμα Σχεδιαστών της Διπλαρείου Σχολής και αργότερα ( 1968 – 1971 )
σπούδασε διακόσμηση στο Αθηναϊκό Τεχνολογικό Ινστιτούτο ( Σχολή Δοξιάδη )
έχοντας δασκάλους τους Μυταρά, Γεωργιάδη, Ζουμπουλάκη. Έργα του έχουν
δημοσιευθεί στον ημερήσιο και περιοδικό Τύπο, σε σχολικά βιβλία και υπάρχουν σε
δημόσιες και ιδιωτικές συλλογές, αλλά και σε Δημόσιους χώρους.

Μπορείτε να τον βρείτε στο εργαστήριό του, Φωτομάρα
68 στον Νέο Κόσμο ή να επικοινωνήσετε μαζί του στα τηλέφωνα 210 9214392, 210
9219138.

Κείμενο/Φωτογραφίες/Βίντεο: Ζώης Σπ. Κουτρούλης