Ατομική έκθεση του Μανώλη Σαριδάκη στο Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου.

Εγκαίνια έκθεσης: 1 Δεκεμβρίου 2018

Διάρκεια έκθεσης: 1 – 25 Δεκεμβρίου 2018

Το Μουσείο Εικαστικών Τεχνών Ηρακλείου,
καθώς κι εγώ προσωπικά, καλωσορίζουµε την νέα έκθεση του Μανώλη Σαριδάκη µε τον τίτλο «Αντιστίξεις».

Είναι μεγάλη
χαρά για µας γιατί ο καλλιτέχνης θέλησε να µας παρουσιάσει το έργο του
δείχνοντας µε τον τρόπο αυτό και την εκτίμηση του προς το Μουσείο µας για την
12χρονη και πλέον ιστορία του.

Και κατά το
παρελθόν µας δόθηκε η ευκαιρία να παρουσιάσουμε στις μεγάλες µας εκθέσεις έργα
του, τονίζοντας την ευαισθησία, την ποιητικότητα και τον ρομαντισμό που ο ίδιος
καταθέτει σε αυτά και που ανάλογα ο θεατής εισπράττει κατά την ανάγνωση του
έργου του.

Με τα ίδια
χαρακτηριστικά αναδεικνύεται και η προσωπική πορεία του Μανώλη. Ζωγράφος
δεύτερης γενιάς, παρακολούθησε τη σταδιοδρομία του πατέρα του, για να ακολουθήσει
το δικό του ξεχωριστό δρόμο μέσα από ένα βαθύ εσωτερικό διάλογο, ως γνώστης
τόσο των χρωμάτων όσο και των συνειρμών. Με επαρκέστατη γνώση της τεχνικής που
διαθέτει, απέδωσε και παρουσιάζει µε ιδιαίτερο τρόπο τις «Αντιστίξεις» του σήμερα.

Κυνηγώντας
την απλότητα στη θεματολογία του, φτάνει στο ελάχιστο, προσδιορίζει την ευτυχία
ως κυριολεξία, και µας μεταφέρει τη φορά αυτή το θρόισμα, το κάθε είδους θρόισμα,
που επιθυμεί να εικονογραφήσει η έκθεση αυτή.

Και ναι, ας
είναι σίγουρος ότι ο θεατής του θα το ακούσει. Το ακούει κι όχι μόνον το
ευχαριστιέται αλλά και το ανταποδίδει αναγνωρίζοντας τη μεγάλη αξία των έργων
του που φιλοξενούμε στην έκθεση αυτή.

Θερμά συγχαρητήρια!

για το Μ.Ε.Τ.Η.

Κωστής Σχιζάκης

Αντιστίξεις

H ζωγραφική αυτή ενότητα, εκκρεμότητα χρόνων, είναι ο σύνδεσμος
ανάμεσα στα πρώιμα χρόνια και στα ύστερα, τα κατοπινά, της ζωγραφικής µου διαδρομής.

Επαναφέροντας
στο προσκήνιο προθέσεις, τρόπους, χειρισμούς, η ενότητα αναδιατυπώνει ζητήματα
που εξ αρχής δυναμικά ζητούσαν τη λύση τους. Ζητήματα που απέβλεπαν στα σπαράγματα
της στιγμής ή στη διατήρηση του ελέγχου της δημιουργίας, στη σαφήνεια της
πρόθεσης ή στο στοιχείο της σύμπτωσης και στο τυχαίο, στην καθαρότητα της φόρμας
ή στην ποιητικότητα της χρονικής στιγμής, στο σοβαρό που προάγεται σε
παιγνιώδες.

Με επεμβάσεις
επάλληλες, ρυθμικές, διαφορετικές μεταξύ τους, η ζωγραφική αυτή ενότητα
ενεργοποιεί το χρώμα µε τον ρυθμό, τη φόρμα µε την απουσία, τη τελευταία
επαλληλία µε τα υποστρώματα της, ώσπου να αποκαλυφθεί αιφνίδια το τέλος της
ιστορίας, σαν πλοκή µε πολλούς µμίτους αφήγησης, διήγηση µε πολλαπλές
αναγνώσεις.

Μανώλης Σαριδάκης

info@saridakismanolis.g