«Διάλογος Δεύτερος: Πύργος του Μαρκέλλου». Ομαδική έκθεση με συμμετοχή ξένων και Ελλήνων εικαστικών.

Εγκαίνια: Παρασκευή 26 Ιουλίου 2019, στις 20.00

Διάρκεια Έκθεσης: 26, 27, 28 Ιουλίου 2019

Συμμετέχοντες
Καλλιτέχνες: Lucia Baldini, Antonio Bardino, Κατερίνα Μπότσαρη, Sabrina Casadei, Francesco Cuna, Lorenzo Di Lucido, Massimiliano Fabbri, Δέσποινα Φλέσσα,
Χρήστος Γιαννόπουλος, Αποστόλης Ιτσκούδης, Άννα Καρατζά, Παναγιώτης Κεφάλας,
Δημήτρης Λάγιος, Γιάννης Μαλεγιαννάκης, Andrea Palamà, Michele Parisi, Leo Ragno, Alessandro Saturno, Milena Sgambato, Γιώργος Σουρμελής, Enrico Tealdi, Δημήτρης Βαλλάτος

Επιμέλεια
έκθεσης: Χρήστος Γιαννόπουλος

Το 2016 πραγματοποιήθηκε η έκθεση
«Διάλογος πρώτος: Παλιά Βλαχάτα» στο ομώνυμο εγκαταλειμμένο χωριό της
Κεφαλονιάς, με καλλιτέχνες από την Ιταλία και την Ελλάδα, που χρησιμοποιούν
κατά κύριο λόγο το εικαστικό μέσο της ζωγραφικής, σε μια απόπειρα «ιχνηλάτησης»
του συγκεκριμένου μέσου με σύγχρονους όρους. Σκοπός ήταν να υπονοείται από τον
τίτλο ότι επρόκειτο για ένα project εν εξελίξει, που θα αναπτυσσόταν ολοένα και
περισσότερο, κάθε φορά σε έναν άλλο τόπο και σε χώρους που θα συνομιλούσαν με
τα έργα της εκάστοτε έκθεσης. Παράλληλα, φαινόταν ανοιχτή η περίπτωση
δημιουργίας μιας συνεχώς διερευνώμενης ομάδας καλλιτεχνών.

Η φετινή έκθεση, «Διάλογος
Δεύτερος: Πύργος Μαρκέλλου», αποτελεί τη δεύτερη εκδοχή και τη συνέχεια εκείνης
που πραγματοποιήθηκε στα Παλιά Βλαχάτα, με έργα που αντικατοπτρίζουν ουσιαστικά
τους ίδιους προβληματισμούς πάνω στη σύγχρονη ζωγραφική, ιδωμένους μέσα από ένα
διαφορετικό πρίσμα.

Αυτή τη φορά ο τόπος συνάντησης
είναι ο πύργος του Μαρκέλλου στην Αίγινα, χώρος με κοινές ιστορικές αναφορές
για τις δύο χώρες, αφού οικοδομήθηκε τον 17ο αιώνα από Ενετούς με σκοπό να
λειτουργήσει ως παρατηρητήριο-πύργος, ενώ μέσα στα χρόνια χρησιμοποιήθηκε με
διαφορετικούς τρόπους από επαναστάτες, αγωνιστές, πολιτικά πρόσωπα κτλ. Το
κτήριο αυτό, εξαιτίας της ιδιαίτερης ιστορίας του, επιλέχθηκε ως τόπος
παρουσίασης της φετινής και δεύτερης κατά σειρά έκθεσης και αποτελεί τον
κεντρικό άξονα γύρω από τον οποίο αναπτύσσονται οι θεματικές των έργων και οι
συσχετισμοί μεταξύ τους.