Το Lamassu της Νινευή «επανεμφανίζεται» στην Αθήνα. Ένα κείμενο της Έλενας Ντάκουλα για την έκθεση “Lamassu of Nineveh | Michael Rakowitz & Ancient Cultures”

Το έργο του Michael Rakowitz στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου Ακρόπολης συνδέει την πολιτιστική μνήμη με τη σύγχρονη δημιουργία, στο πλαίσιο της συνεργασίας του Υπουργείου Πολιτισμού, του Μουσείου Ακρόπολης και του ΝΕΟΝ.

Lamassu of Nineveh

Στον εξωτερικό χώρο του Μουσείου Ακρόπολης εγκαινιάστηκε σήμερα Δευτέρα 6 Οκτωβρίου το δεύτερο μέρος της τριλογίας “Michael Rakowitz & Ancient Cultures”, με το εμβληματικό έργο “Lamassu of Nineveh” του Ιρακινο-αμερικανού καλλιτέχνη Michael Rakowitz, στο πλαίσιο της συνεργασίας του Υπουργείου Πολιτισμού, του Μουσείου Ακρόπολης και της Εφορείας Αρχαιοτήτων Αθηνών με τον οργανισμό ΝΕΟΝ. Η γλυπτική εγκατάσταση εντάσσεται στη διεθνώς γνωστή σειρά του Rakowitz The Invisible Enemy Should Not Exist (2006–σήμερα), που αναπλάθει έργα τέχνης λεηλατημένα ή καταστραφέντα στο Ιράκ μετά το 2003.  Αποτελεί δε το δεύτερο μέρος της τριλογίας που ξεκίνησε με το “All Spice” και θα ολοκληρωθεί στο Παλαιό Μουσείο της Ακρόπολης, κλείνοντας έναν κύκλο δημιουργικού διαλόγου ανάμεσα στο παρελθόν και τη σύγχρονη καλλιτεχνική πράξη.

Το Lamassu, στην ασσυριακή μυθολογία, είναι μια φτερωτή θεότητα-φύλακας με ανθρώπινο κεφάλι, σώμα ταύρου ή λιονταριού και φτερά αετού, σύμβολο δύναμης, σοφίας και προστασίας. Τα μνημειακά αυτά αγάλματα φύλαγαν τις πύλες των βασιλικών ανακτόρων της Νινευή και του Χορσαμπάντ τον 7ο αιώνα π.Χ. Ένα από αυτά, το Lamassu της Πύλης Νεργκάλ, καταστράφηκε το 2015 από το ISIS, προκαλώντας διεθνή αγανάκτηση για την απώλεια ανεκτίμητης πολιτιστικής κληρονομιάς.

Ο Rakowitz αναδημιούργησε το κατεστραμμένο γλυπτό χρησιμοποιώντας πάνω από 10.000 άδειες κονσέρβες σιροπιού χουρμά, ένα υλικό-φόρο τιμής στη βιομηχανία χουρμάδων του Ιράκ, που υπήρξε κάποτε ακμάζουσα και καταστράφηκε από τις πολεμικές συγκρούσεις. Το έργο, μήκους 4,3 μέτρων, παρουσιάστηκε αρχικά το 2018 στο Fourth Plinth της Πλατείας Τραφάλγκαρ στο Λονδίνο.

Η θέση του Lamassu of Nineveh στον περιβάλλοντα χώρο του Μουσείου Ακρόπολης το φέρνει σε συνομιλία με την ανασκαφή και την αρχαία πόλη που απλώνεται στη βάση του Μουσείου, αλλά και με το σύγχρονο αρχιτεκτόνημά του, τον βράχο της Ακρόπολης με τα μνημεία του και το αστικό τοπίο που το περιβάλλει. Έτσι, το έργο αποκτά έναν πολυεπίπεδο ρόλο — φύλακας όχι μόνο ενός αρχαίου πολιτισμού, αλλά και των κοινών αξιών που ενώνουν το παρελθόν με το παρόν.

Κατά τη διάλεξή της στο Αμφιθέατρο του Μουσείου, η δρ. Alda Benjamen, επίκουρη καθηγήτρια Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Dayton, υπογράμμισε ότι το Lamassu «συμβολίζει τη δόξα, αλλά και τον εκτοπισμό, την καταστροφή και την αναδημιουργία». Όπως ανέφερε, το έργο του Rakowitz ενσαρκώνει «τους δεσμούς ανάμεσα στα αντικείμενα και στους ανθρώπους — τις μνήμες, τους αγώνες και την επιβίωση μέσα από την τέχνη». Για τη δρ. Benjamen, «η ενθύμηση του Lamassu είναι και ενθύμηση ενός λαού που αρνείται να σβήσει».

Η σύμπραξη του Υπουργείου Πολιτισμού, του Μουσείου Ακρόπολης και του ΝΕΟΝ αποτελεί μια ουσιαστική πολιτιστική συνομιλία μεταξύ αρχαίων και σύγχρονων έργων, αναδεικνύοντας ζητήματα πολιτιστικής κληρονομιάς, απώλειας και ανθεκτικότητας.

Ο ΝΕΟΝ, πολιτιστικός οργανισμός που ίδρυσε ο Δημήτρης Δασκαλόπουλος, επιδιώκει να φέρει τη σύγχρονη τέχνη στον δημόσιο χώρο και να ενισχύσει τον διάλογο ανάμεσα στον πολίτη και την πόλη του.

https://www.theacropolismuseum.gr/

Lamassu of Nineveh | Michael Rakowitz & Ancient Cultures (μέρος 2ο)
Επιμέλεια | Καθηγητής Νικόλαος Χρ. Σταμπολίδης, Γενικός Διευθυντής Μουσείου Ακρόπολης και Ελίνα Κουντούρη, Διευθύντρια ΝΕΟΝ
NEON + Μουσείο Ακρόπολης
Διάρκεια έκθεσης | 6 Οκτωβρίου 2025 – 31 Οκτωβρίου 2026
Είσοδος Ελεύθερη
 

Παράλληλα, ανοιχτή παραμένει μέχρι τις 31 Οκτωβρίου 2025 η έκθεση Allspice | Michael Rakowitz & Ancient Cultures (μέρος 1ο) που παρουσιάζει το Μουσείο Ακρόπολης και ο ΝΕΟΝ στην Αίθουσα Περιοδικών Εκθέσεων του Μουσείου.

Η Έλενα Ντάκουλα σπούδασε Διαφήμιση και Δημόσιες Σχέσεις και εργάστηκε στο τμήμα Δημοσίων Σχέσεων της “AVINOIL S.A.” του Ομίλου Βαρδινογιάννη και της ημερήσιας εφημερίδας «Μεσημβρινή» του ιδίου Ομίλου καθώς και στο τμήμα Διεθνών Συναλλαγών της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδας, στο υποκατάστημα της Βοστώνης.

Σταμάτησε να εργάζεται όταν γεννήθηκε το πρώτο της παιδί και επέστρεψαν στην Ελλάδα. Όταν ο χρόνος της το επέτρεψε έμαθε ισπανικά, κληρώθηκε στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και ολοκλήρωσε επιτυχώς το πρόγραμμα «Ισπανική Γλώσσα και Πολιτισμός».

Πιστεύοντας στη δια βίου μάθηση παρακολούθησε κύκλους σεμιναρίων για φιλοσοφία, τέχνη και πολιτισμό, τα οποία εκπονήθηκαν από την «Ακαδημία Πλάτωνα» και τον «Κωστή Παλαμά», υπό την αιγίδα του Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών.

Λάτρης της Αθήνας, δείχνει μεγάλο ενδιαφέρον σε ό,τι αφορά τα πολιτιστικά δρώμενα της πόλης με ενεργό συμμετοχή και εθελοντική εργασία σε αντίστοιχες ομάδες, συλλόγους και σωματεία.

Εκτός από τα ταξίδια και τη Σίφνο αγαπάει πολύ τα ζώα έχοντας ιδιαίτερη αδυναμία στις 7 οικόσιτες γάτες της.

Αρθρογραφεί στην https://www.athensvoice.gr και στο διαδίκτυο. Είναι παντρεμένη και έχει δύο κόρες.