H γκαλερί LOLA NIKOLAOU υποδέχτηκε τη νέα σεζόν με την ομαδική έκθεση των εικαστικών Ιάσονα Κοντογιάννη, Δημήτρη Λάμπρου, Φώτιου Μπάλα, Δαυίδ Μπενφοράδο.

Η
νέα εικαστική σεζόν για τη γνωστή γκαλερί της Θεσσαλονίκης LOLA NIKOLAOU ART GALLERY ( Τσιμισκή 52 ) ξεκίνησε με επιτυχία. Η
κ. Λόλα Νικολάου επέλεξε και φιλοξενεί στους χώρους της γκαλερί έως και το Σάββατο 7 Οκτωβρίου την
ομαδική έκθεση των σύγχρονων εικαστικών: Ιάσονα
Κοντογιάννη, Δημήτρη Λάμπρου, Φώτιου Μπάλα και Δαυίδ Μπενφοράδο.

Τα
εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιήθηκαν με επιτυχία την Τρίτη 12 Σεπτεμβρίου και τα τίμησαν με την παρουσία τους πλήθος
φιλότεχνων που ξεναγήθηκαν στην έκθεση από την οικοδέσποινα και τους
συμμετέχοντες εικαστικούς. Ανάμεσά τους ο κ. Ντονόπουλος, ιδιοκτήτης της
γκαλερί Donopoulos International Fine Arts, ο καθηγητής του τμήματος εικαστικών
κι εφαρμοσμένων τεχνών της Φλώρινας κ. Χάρης Κοντοσφύρης, ο ζωγράφος κ. Νίκος
Κρυωνίδης, οι φιλότεχνες κ. Άννα Ζέρβα και Έρση Φωτοπούλου, η ιστορικός τέχνης
κ. Marina Kiseleva κ.ά.

Λίγα
λόγια για τους συμμετέχοντες εικαστικούς και τα έργα – συμμετοχές τους στην
έκθεση:

Η
δημιουργία του Ιάσονα Κοντογιάννη
έγκειται στις αντιθέσεις που σκηνοθετεί μετατρέποντας το οικείο σε παράξενο.

Στο
έργο του Δημήτρη Λάμπρου διακρίνουμε
( σε μια εποχή αποϋλοποίησης της τέχνης ), να τονίζεται η επιστροφή του
αντικειμένου ως ένα “εν – ενέργεια απολίθωμα” , που από τη μια
μπαίνει στη “βιτρίνα της ιστορίας”, αλλά με μια διεισδυτικότερη ματιά
είναι “εν δυνάμει” έτοιμο να ζωντανέψει απαλλαγμένο από τις ενοχές
του φετιχισμού και να εμποτίσει εκ νέου την τέχνη με τις αξίες των κινημάτων
των “ιστορικών πρωτοποριών που συνδέονται με δημοκρατικές έννοιες και κοινωνικό περιεχόμενο.

Στο
πλαίσια της παρουσίασης της νέας του δουλειάς, ο Φώτιος Μπάλας θίγει ζητήματα όπως την χρήση – κατάχρηση των social
media και την «χαμογελαστή κατάθλιψη» που υποβόσκει σε αυτά. Την μαζικοποίηση,
την καθημερινή καταπίεση, τον κακοήθη ναρκισσισμό, την ακόρεστη ανάγκη για
συνεχή επιβεβαίωση, την αίσθηση του ανικανοποίητου, το άγχος, την χαμηλή
αυτοεκτίμηση, τις εμμονές, την υπερκατανάλωση…

Η
επιφάνεια των έργων του Δαυίδ Μπενφοράδο
είναι ενεργή και δυναμική. Δημιουργώντας τα δικά του μέσα και χρώματα από
χρωστικές σκόνες και λάδια επιτυγχάνει διαφάνειες μέσω των πολλαπλών στρωμάτων.