Ο Ταρζάν, η Τσίτα και η κατάρρευση των εικαστικών καλλιτεχνών.

Έχεις χρήμα; Κάνεις έκθεση!

Η
δουλειά της Άννυς Σοφιανοπούλου είναι εξαιρετική. Ακρυλικά χρώματα σε καμβάδες,
γκλίτερ, σκόνες, χάντρες και το ταξίδι στη χώρα του Μόγλη ξεκινά. Μια
διαφορετική εικαστική προσέγγιση, πάνω σε θέματα εντελώς «φυσικά» βασάνισε τους
οφθαλμούς μας τις προηγούμενες ημέρες και θα συνεχίσει να το κάνει έως και την
Παρασκευή 13 Οκτωβρίου στη Depot Art Gallery
στο
Κολωνάκι…

Η
εν λόγω Γκαλερί συνεχίζοντας τον θεσμό των ατομικών εκθέσεων καλλιτεχνών που
ξεκίνησε λίγους μήνες πριν, δίνει τη δυνατότητα σε εικαστικούς που θέλουν να
εκθέσουν κι έχουν συγχρόνως τη διάθεση να πληρώσουν γι’ αυτόν το σκοπό να
κάνουν τ’ όνειρό τους πραγματικότητα. Το ποσό που ζητά η Γκαλερί για δέκα
ημέρες έκθεσης δεν είναι διόλου ευκαταφρόνητο, όμως απ΄ ότι φαίνεται μια μερίδα
εικαστικών καλλιτεχνών δηλώνει παρούσα οικονομικά, ακόμα και σε περιόδους
βαθιάς κρίσης όπως αυτή που διανύουμε. Οι προβληματισμοί γίνονται εντονότεροι όταν
δει κάποιος την ωμή πραγματικότητα που έχει να κάνει ουσιαστικά με το σύστημα
πωλήσεων και τον τρόπο προώθησης των εικαστικών, όπου κουτσοί στραβοί
προσέρχονται στον Άγιο Παντελεήμονα, προκειμένου να λάβουν ίαση στη ματαιοδοξία
και τη μιζέρια τους με τρόπο απροκάλυπτα προκλητικό και σκανδαλώδη.

Κλείνοντας
ωστόσο θα ήθελα να επισημάνω – όσον αφορά την έκθεση της Άννυς Σοφιανοπούλου –
πως απ΄ ότι είδαμε στο έντυπο της έκθεσης αλλά και στις ανακοινώσεις στα
κοινωνικά δίκτυα δεν πρόκειται για την πρώτη της ατομική έκθεση αλλά για τη
δεύτερη ( αφού έχει προηγηθεί ακόμα μια το 2014 ) και ο νοών νοήτω. Ο
τυχοδιωκτισμός κάποιων ( και δεν αναφέρομαι βεβαίως στην εικαστικό ) δεν έχει
όρια…

Διαχειριστής