«ΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΗΛΙΟΥ»: Ατομική έκθεση ζωγραφικής του Τάκη Στεφάνου στον Φωταγωγό.

ΕΓΚΑΙΝΙΑ : ΔΕΥΤΕΡΑ 10/12/2018

ΔΙΑΡΚΕΙΑ:
10/12/2018- 12/01/2019

Ο Τάκης
Στεφάνου γεννήθηκε στην Αθήνα το 1945 και σπούδασε ζωγραφική και σκηνογραφία
στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών. Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ομαδικές και
ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Τα τελευταία χρόνια ζει ανάμεσα
στην Αθήνα, το Παρίσι και τα Ιωάννινα όπου διατηρεί το κύριο εργαστήριό του.
Μεταξύ των ετών 1997-2009 δίδαξε στο Εργαστήριο Ζωγραφικής του Τμήματος
Πλαστικών Τεχνών και Επιστημών της Τέχνης του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων, όπου
παρέδωσε θεωρητικά μαθήματα τέχνης, ζωγραφικής και σκηνογραφίας, για την οποία
είχε ήδη μαθητεύσει και στη Σχολή Θεάτρου του Ωδείου Αθηνών. Πήρε μέρος και
δίδαξε στις «Δημιουργικές Συναντήσεις» της Πινακοθήκης Ε. Aβέρωφ στο Mέτσοβο και στο Μεταπτυχιακό Τμήμα του Εθνικού Μετσόβιου
Πολυτεχνείου στο Μέτσοβο επίσης.

Ο Στεφάνου
συνηθίζει να δίνει τα έργα του σε σειρές, γεγονός που δίχως άλλο φανερώνει τη
διάθεσή του να αναζητήσει, να πειραματιστεί κάθε φορά με άλλον τρόπο, να
οργανώσει τη φωνή του σε σύνολα που τα μέρη τους θα μιλούν με ενιαίο τρόπο και θα
συμπληρώνουν όλα μαζί μια εκφραστική ενότητα. Είναι ακόμη χαρακτηριστικό ότι το
πέρασμα από μια θεματική ενότητα σε άλλη συχνά καθορίζει και τα υλικά που
προτιμά να χρησιμοποιεί, αφού αυτά αναπροσαρμόζονται κάθε φορά για να
ολοκληρώσουν τις προθέσεις και τους στόχους του.

Τα θέματά
του είναι εννοιολογικές σειρές με τίτλους, που παραπέμπουν στο περιεχόμενο της
βασικής προβληματικής του. Μέσα από τις μαθηματικές χαράξεις και την αόρατη
γεωμετρία, θέλει να οριοθετήσει την πνευματικότητα που είναι το ζητούμενο στο
έργο του. Ενδιαφέρεται για την πνευματικότητα του ανθρώπου στη διαρκή ροή από
το παρελθόν στο παρόν και το μέλλον.

Ο Στεφάνου
δίχως άλλο είναι ένας ποιητής της εικόνας που μας μεταφέρει με ενάργεια στο
χώρο της ιστορικής μνήμης με απόλυτα γόνιμο τρόπο. Βασισμένος στέρεα στη σπάνια
χρωματική του ευαισθησία, στη δυναμική σύνθεση, στη δύναμη του υλικού αλλά και
στη μεστότητα των νοημάτων, τη διεισδυτικότητα του βλέμματός του και τη γοητεία
της εικαστικής του γλώσσας ο Στεφάνου φθάνει σε ρωμαλέες διατυπώσεις. Και αυτές
άλλοτε με το μνημειακό τους χαρακτήρα και άλλοτε με την σχεδόν μικρογραφική
θέληση, άλλοτε με τη σκληρότητα και άλλοτε με το λυρισμό, άλλοτε με το πικρό
χιούμορ και άλλοτε με τη γυμνή αλήθεια τους, γοητεύουν και ταυτόχρονα αποτελούν
πηγή προβληματισμού. Το έργο του έχει ιδεολογική συνοχή και
εικαστική συνέπεια.

Θάνος Χρήστου