Στην ομαδική Έκθεση “Η Τέχνη του σχεδιάζειν” της Γκαλερί ALMA.

Συμμετέχουν: Μαρία
Γιαννακάκη / Αλέκος Κυραρίνης / Τάσος Μαντζαβίνος / Καλλιρρόη Μαρούδα /Βασίλης Παπανικολάου /

Μανταλίνα Ψωμά

Εγκαίνια Έκθεσης:
Πέμπτη 23 Ιουνίου 2016, ώρα 20:00

Διάρκεια Έκθεσης: 23 Ιουνίου – 31 Ιουλίου 2016

Εξαιρετικές
εικαστικές δημιουργίες είχαμε την τύχη να δούμε στη Γκαλερί ALMΑ στην Αθήνα, την Πέμπτη 23 Ιουνίου
στα εγκαίνια της έκθεσης «Η τέχνη του σχεδιάζειν» με σχέδια σε χαρτί έξι Ελλήνων καλλιτεχνών.

Η
έκθεση μας άφησε τις καλύτερες εντυπώσεις, αφού το επίπεδο όλων των
συμμετεχόντων εικαστικών είναι ιδιαίτερο υψηλό, ενώ ο χώρος της Γκαλερί ALMA αν και περιορισμένος κατάφερε να φιλοξενήσει αρκετά σε
αριθμό έργα και κατανεμημένα πολύ ορθά, έτσι ώστε το αποτέλεσμα για τον
επισκέπτη να είναι το καλύτερο δυνατό.

Ιδιαίτερα
εντυπωσιακά έργα, φτιαγμένα μ΄ ένα απλό στυλό διαρκείας, μολύβι ή κάρβουνο, χρώματα
νερού ή αυγοτέμπερες αλλά και μικτές τεχνικές, μας άφησαν μια πολύ όμορφη αίσθηση,
και σίγουρα, είναι μια από τις εκθέσεις που οι Αθηναίοι αλλά και όλοι όσοι
αγαπούν τις εικαστικές Τέχνες επιβάλλεται να δουν από κοντά.

Μαρία
Γιαννακάκη, Αλέκος Κυραρίνης, Τάσος
Μαντζαβίνος, Καλλιρρόη Μαρούδα,
Βασίλης Παπανικολάου και Μανταλίνα Ψωμά είναι οι έξι συμμετέχοντες καλλιτέχνες. Η ιστορικός τέχνης Λουϊζα
Καραπιδάκη γράφει χαρακτηριστικά γι΄ αυτούς:

Maria Giannakaki Acropolis 42x42cm Charcoal on rice paper 2015

«Η Μαρία Γιαννακάκη επικεντρώνεται στο αστικό τοπίο της Αθήνας και
αποδίδει εύστοχα τις μορφικές ιδιαιτερότητες της πόλης. Η σχεδιαστική αποτύπωση
της πανοραμικής όψης του άστεως αποκτά ιδιαίτερο εικαστικό ενδιαφέρον με τις λεπτομερειακές
υποδηλωτικές της αναφορές και την περιγραφικότητά της σε συνδυασμό με την
επιλεγμένη εικονογραφική αφαιρετικότητα. Η εκφραστική δύναμη του ανάγλυφου της
πόλης περιβάλλεται στο έργο της Γιαννακάκη από μια ιδιάζουσα ατμόσφαιρα, μεταξύ
ονειρικού και ειδυλλιακού.

Alekos Kirarinis Light-Life 42x30cm mixed techniques 2016

Ο Αλέκος Κυραρίνης χρησιμοποιεί την τέχνη του frottage και του
collage μαζί με το σχέδιο προσδίδοντας επιπεδοανάγλυφη υφή στα έργα του και εκφραστικότητα σε επιλεγμένα
σημεία. Στο εικαστικό του ρεπερτόριο, παρά την επιτηδευμένη μορφική λιτότητα
και την αμυδρή τονικότητα των έργων, είναι εμφανής ο πλούτος των πολιτιστικών
δανείων από τη λόγια εκκλησιαστική και ελληνική λαϊκή τέχνη. Παράλληλα, στις
εικονογραφικές του αναφορές διαφαίνεται και ένας πλούσιος εννοιολογικός
προβληματισμός με κεντρικό άξονα τις αντιπαραθέσεις των δυνάμεων του καλού και
του κακού.

Tasos Mantzavinos Theater 15x15cm watercolours & ink 2006

Ο Τάσος Μαντζαβίνος με τις συμβολικές και ενίοτε αλληγορικές συνθέσεις
του εικονογραφεί αποσπασματικά συσσωρευμένες διαχρονικές μνήμες. Στα σχέδια του
αποτυπώνονται μυθολογικά επεισόδια, εμπεριέχονται ιστορικά υπομνήματα,
περιγράφονται νεώτερες άυλες παραδόσεις, χωρίς σαφή όρια, ενώ δεν παραλείπονται
και οι αναφορές σε προσωπικά βιώματα. Η σχεδιαστική χειρονομία στο έργο του
μετατρέπεται σε γραφική παράσταση, αποκτά υλικότητα και ένταση, μεταδίδοντας έτσι τη συναισθηματική
φόρτιση του καλλιτέχνη.

Vasilis Papanikolaou Elena 31x21cm egg tempera on cardboard 2016

Ο Βασίλης Παπανικολάου απαθανατίζει με μολύβι σε χαρτί τοπία της
υπαίθρου με μια χαρακτηριστική οπτική,
που εύλογα παραπέμπει σε γιαπωνέζικη στάμπα. Η χωρίς περιοριστικούς κανόνες
αντίληψη και εικονογραφική απόδοση του τοπίου αποτελεί και την ειδοποιό διαφορά
στο σχεδιαστικό αποτέλεσμα του, που δημιουργεί ένα παιχνίδι προοπτικής μεταξύ
του πρώτου πλάνου και του βάθους, μεταξύ υλικού και εξαϋλωμένου.

Kalliroi Marouda The Park 100x140cm pen 2016

Η Καλλιρρόη Μαρούδα αποδίδει σχεδιαστικά τη θέα ενός πάρκου με
μοναδικό έμψυχο στοιχείο την παρουσία ενός σκύλου. Τα έργα της αναφέρονται σε
ένα πραγματικό τοπίο, αλλά η απόδοση του, παρά τα αναπαραστατικά ρεαλιστικά
δεδομένα, χαρακτηρίζεται κυρίως από την έντονα μινιμαλιστική αισθητική του
κενού. Τα αφηγηματικά τοπία της, παρά την αυστηρότητα του ύφους που τα
διακατέχει, εκπέμπουν μια ποιητική εκφραστικότητα.

1.Mantalina Psoma Untitled 29x40cm Pen on Paper 2016

Η Μανταλίνα Ψωμά, ακολουθώντας το αναγνωρίσιμο ζωγραφικό της ύφος,
μεταφέρει στα σχέδια της με τα εσωτερικά ψευδαισθητικά τοπία την ατμόσφαιρα της σιωπής μιας χρονικής στιγμής.
Στις συνθέσεις της η έλλειψη χρώματος και η δυναμική του σχεδίου της ενισχύουν
τη μοναξιά των τοπίων της, με ή χωρίς την κυρίαρχη ανθρώπινη παρουσία,
καθηλώνοντας τον θεατή μπροστά στη ζωγραφική αφήγηση ενός κόσμου υπαρκτού, αλλά
ταυτόχρονα φαντασιακού».