Η ηλιθιότητα βασική αρχή του φασισμού.

Μια ημέρα πριν από τα επίσημα εγκαίνια του νέου γηπέδου στη Νέα Φιλαδέλφεια, το δραστήριο Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος φρόντισε να κάνει αισθητή την παρουσία του, μ’ ένα δελτίο τύπου ( αρ. 65/29.9.2022 ) με τίτλο: Μέχρι ποιου σημείου η Φαντασμαγορία μπορεί να γκρεμίζει τα αξιακά συστήματα μιας κοινωνίας; – ο Δικέφαλος του OPAP Arena.

Διαβάζοντας το σύντομο και περιεκτικό κείμενο προσπάθησα να εντοπίσω σε ποια πιθανά αξιακά συστήματα αναφέρεται ο συντάκτης του στον τίτλο, μα όσο κι αν προσπάθησα στην προσπάθεια παρέμεινα. Ίσως γιατί το θεσμικό όργανο των εικαστικών καλλιτεχνών εδώ και πάρα πολύ καιρό έχει απαξιώσει εαυτόν, δημοσιεύοντας συχνότατα δελτία τύπου και ανακοινώσεις που παραπέμπουν απροκάλυπτα σε τακτικές Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδος. Πάντα όχι, σε όλα όχι, πάντα έχουμε μια άλλη άποψη, όμως στο τέλος συντασσόμαστε πάντα με την εξουσία και το κράτος άσχετα αν αυτό έχει δίκιο ή άδικο. Το αν οι αποφάσεις που λαμβάνονται διχάζουν, διαχωρίζουν και στοχοποιούν μεγάλες κοινωνικές ομάδες δεν έχει καμία σημασία, αφού για το Ε.Ε.Τ.Ε. σημασία έχει να μπορεί να πορεύεται ως οργανισμός, έτσι ώστε κάθε λίγο και λιγάκι να γίνονται εκλογές και κάθε πικραμένη ή πικραμένος να δηλώνουν υποψήφιοι και να λαμβάνουν μια τιμητική θεσούλα για το πολυσχιδές έργο που ουδέποτε θα κάνουν.

Το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος με το δελτίο τύπου – το οποίο κοινοποιεί σε μια σειρά από φορείς και θεσμικούς παράγοντες – ζητά την απομάκρυνση του γλυπτού δικέφαλου αετού, που πλέον βρίσκεται σε μόνιμη θέση μπροστά από το νέο γήπεδο. Το γλυπτό σύμφωνα με τα όσα αναφέρει στην ανακοίνωσή του το Ε.Ε.Τ.Ε.  είναι ικανό να δημιουργήσει μια σειρά από σοβαρότατα «εθνικά προβλήματα» ακόμα και πόλεμο με τους προαιώνιους γείτονές μας!

Δε ξέρω αν η παρέμβαση του φορέα μπορεί να ληφθεί στα σοβαρά έστω κι από έναν λογικά σκεπτόμενο άνθρωπο, όχι απαραίτητα σχετιζόμενο με τα εικαστικά αλλά έναν οποιονδήποτε πολίτη που στοιχειωδώς ξέρει απλά τι του γίνεται. Προσωπικά θεωρώ την ομαδούλα του Ε.Ε.Τ.Ε.  που συντάσσει και δημοσιεύει τέτοιου είδους ηλίθια λιβελλογραφήματα έναν καφενέ φασιστών, όπου καθ’ όλη τη διάρκεια των περιοριστικών μέτρων που επέβαλλε η νεοναζιστική κυβέρνηση Νέας Δημοκρατίας και ΛΑ.Ο.Σ. δεν έβγαλαν τσιμουδιά για την καταπάτηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και ελευθερίων, μέσω της απαγόρευσης εισόδου εν δυνάμει υγιών πολιτών σε χώρους Τέχνης και Πολιτισμού, εφόσον αυτοί δεν ήταν εμβολιασμένοι. Επιπροσθέτως, με αυτή τους τη στάση διευκόλυναν την άμεση διασπορά και την ευκολότερη μετάδοση του ιού σε όλες και όλους όσοι επισκέπτονταν εκθεσιακούς χώρους, μέσα στους οποίους τα μέτρα ήταν απολύτως ανεπαρκή και υπήρχε σαφής «έκθεση σε κίνδυνο» του πλήθους από τους εκάστοτε διοργανωτές. Τέλος η ένδειξη «Είσοδος Ελεύθερη» συνόδευε κάθε έκθεση του Ε.Ε.Τ.Ε. εντός εκείνης της περιόδου, πράγμα το οποίο εκτός από ψευδές ήταν και παραπλανητικό, αφού στην πραγματικότητα η είσοδος ΔΕΝ ήταν ελεύθερη και προϋπόθετε ηλεκτρονικό έλεγχο από άσχετους και προβολή σε τρίτους προσωπικών δεδομένων υγείας. Κι εδώ επρόκειτο γι’ ακόμα ένα φτηνιάρικο και κακοστημένο επικοινωνιακό παιχνίδι, του οποίου οι κανόνες ήταν γνωστοί στους υπεύθυνους του Ε.Ε.Τ.Ε. αλλά παρόλα αυτά αδιαφόρησαν πλήρως για όλα.

Όλα τα παραπάνω συνιστούν ποινικώς διωκόμενη συμπεριφορά για τον φορέα και τους νόμιμους εκπροσώπους του, οι οποίοι θεωρούν εν τέλει πως το γλυπτό του δικέφαλου αετού έχει «απειλητική στάση» και μπορεί να λειτουργήσει προτρεπτικά σε θέματα βίας και χουλιγκανισμού, ενώ συγχρόνως διαμορφώνει «στρεβλά παιδαγωγικά πρότυπα». Θα είμασταν ωστόσο ευγνώμονες αν το ευαίσθητο σε θέματα παιδαγωγικών προτύπων Ε.Ε.Τ.Ε. έδειχνε την ίδια ζέση σε εκατοντάδες άλλες περιπτώσεις, όπου έργα Τέχνης δημιουργούνται με σκοπό να προκαλέσουν το κοινό αίσθημα, προσπαθώντας με κάθε τρόπο να επιβάλλουν καινά πρότυπα, σε μια κοινωνία όπου ο εκφυλισμός των πάντων είναι γεγονός πως συνεπικουρείται από το σύνολο σχεδόν του πνευματικού κόσμου, ο οποίος πνέει τα λοίσθια. Όσον αφορά το θέμα του δημόσιου χώρου στην προκειμένη περίπτωση οι υπεύθυνοι του Ε.Ε.Τ.Ε. θα έπρεπε οπωσδήποτε να γνωρίζουν πως δεν υφίσταται καν τέτοιου είδους περιορισμός στην περίπτωση του γηπέδου, αφού ουσιαστικά η έννοια του δημόσιου χώρου έχει προ πολλού καταλυθεί, και ο χώρος πέριξ ανήκει στην ανώνυμη εταιρία που εκμεταλλεύεται τις γηπεδικές εγκαταστάσεις στο σύνολό τους. Σε αυτό έχουν συγκατεθέσει ( σιωπηρά αλλά εμφανώς στην πράξη ) εδώ και πολύ καιρό όλοι οι φορείς στους οποίους απευθύνεται μέσω της επιστολής του το Ε.Ε.Τ.Ε. ζητώντας την απομάκρυνση του γλυπτού. Ο Δήμος, η Μητρόπολη, τα Υπουργεία, η πολεοδομίες και πάει λέγοντας.

Συνεπώς το μόνο που απομένει ίσως να δούμε είναι μια δυναμική ειρηνικού τύπου παρέμβαση – απ’ αυτές τις φοβερές που μας έχουν συνηθίσει οι αγωνίστριες και οι αγωνιστές του Ε.Ε.Τ.Ε. – μπροστά απ’ το τερατώδες γλυπτό της Νέας Φιλαδέλφειας, που ωθεί τους λαούς σε πόλεμο και τους χούλιγκανς σε βίαια επεισόδια. Εκεί μπορούν άνετα να συναντηθούν όλες οι καλλιτεχνικές τάσεις, να ανοίξουν μεταξύ τους διάλογο οι «αριστερίζουσες» πολιτικές φράξιες, να ενωθούν στα μισά με τ’ αγαπημένα παιδιά της ακροδεξιάς του Μητσοτάκη και στο τέλος να υψώσουν όλοι μαζί ψηλά προς το ουρανό τις γροθιές αλλά και τα μανίκια, αφού το κράτος αυτό που επιζητά από το Ε.Ε.Τ.Ε. έχει καταφέρει να το υλοποιεί καθημερινά με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Μια άλλη ( ριζοσπαστικότερη προφανώς ) λύση θα ήταν ν’ απευθυνθούν κατευθείαν στον Περισσό, κάτι το οποίο δε θα το συνιστούσα, γνωρίζοντας πολύ καλά τις αγαστές σχέσεις του «σπιτιού» με την τοπική μητρόπολη, η οποία βεβαίως ήταν και αυτή που βοήθησε στο να «εξαφανιστούν» ως εκ θαύματος μεγάλου σωρεία προβλημάτων που αφορούσαν την ολοκλήρωση του γηπέδου, εξού και οι αγκαλιές και τα φιλιά με τον πρόεδρο.

Τέλος ας ρίξουν μια ματιά στα σχόλια του κόσμου – και όχι μόνο των Αεκτζήδων – σε όλα τα ψηφιακά μέσα για την Επιστολή – Δελτίο Τύπου – Ανακοίνωση – Πρόσκληση, και ίσως τα φοβερά μυαλά που σκέφτηκαν να κάνουν αυτήν την ηλιθιότητα, να πάρουν μια μικρή γεύση για το πώς αισθάνεται το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας, διαβάζοντας ένα κείμενο βγαλμένο από την εποχή του ψυχρού πολέμου, που το μόνο που δύναται να κάνει και πάλι είναι να διαχωρίσει και να διχάσει τον κόσμο, τακτική γνώριμη για το κράτος και τις δομές εξουσίας που το αποτελούν._

Ζώης Σπ. Κουτρούλης