Η εικαστικός Παρασκευή ( Βούλα ) Κούκκου.
Η Παρασκευή ( Βούλα ) Κούκκου εκτός από
εικαστικός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως συλλέκτης δακρύων. Αγαπά να τα
συλλέγει με διάφορους τρόπους, παίρνοντας αφορμές κάθε στιγμή, όπου αυτά μπορεί
να εμφανιστούν. Γνωρίζει καλά πως τις περισσότερες φορές η αιτία είναι ο πόνος,
όμως αυτό της δίνει περίσσιο θάρρος, αφού έτσι καταφέρνει να διασχίσει τις
δικές της πονεμένες διαδρομές. Τα δάκρυα της χαράς είναι λιγοστά, μα μετρούν
διπλά, και δίνουν σ’ αυτόν που τα’ χει την αίσθηση πως ο χρόνος σταμάτησε για
λίγο, και θέλει ν’ αρχίσει να μετρά και πάλι αργά.
εικαστικός θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και ως συλλέκτης δακρύων. Αγαπά να τα
συλλέγει με διάφορους τρόπους, παίρνοντας αφορμές κάθε στιγμή, όπου αυτά μπορεί
να εμφανιστούν. Γνωρίζει καλά πως τις περισσότερες φορές η αιτία είναι ο πόνος,
όμως αυτό της δίνει περίσσιο θάρρος, αφού έτσι καταφέρνει να διασχίσει τις
δικές της πονεμένες διαδρομές. Τα δάκρυα της χαράς είναι λιγοστά, μα μετρούν
διπλά, και δίνουν σ’ αυτόν που τα’ χει την αίσθηση πως ο χρόνος σταμάτησε για
λίγο, και θέλει ν’ αρχίσει να μετρά και πάλι αργά.
Οι διαδικασίες που χρησιμοποιεί παραπέμπουν σ’
εργαστηριακές μελέτες και σίγουρα κάθε εικαστική της δημιουργία είναι απόλυτα
διεπιστημονική. Συνδυάζει την Τέχνη με την επιστήμη, την τεκμηρίωση με το
πείραμα, και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Όλα δημιουργούνται έχοντας στόχο όχι
μόνο το όποιο εικαστικό αποτέλεσμα, αλλά κυρίως την απόδειξη πως αυτό που έχει
κρυμμένο η ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι απλά συμπτωματικό.
εργαστηριακές μελέτες και σίγουρα κάθε εικαστική της δημιουργία είναι απόλυτα
διεπιστημονική. Συνδυάζει την Τέχνη με την επιστήμη, την τεκμηρίωση με το
πείραμα, και δεν αφήνει τίποτα στην τύχη. Όλα δημιουργούνται έχοντας στόχο όχι
μόνο το όποιο εικαστικό αποτέλεσμα, αλλά κυρίως την απόδειξη πως αυτό που έχει
κρυμμένο η ανθρώπινη ύπαρξη δεν είναι απλά συμπτωματικό.
Στο κύριο μέρος των έργων της η Παρασκευή (
Βούλα ) Κούκκου πραγματεύεται τη δύναμη που έρχεται από μέσα, την ταυτότητα που
τη χαρακτηρίζει, τη μορφή που παίρνει, την αφορμή και το αίτιο που την ωθεί να
γίνει ορατή, προσιτή και οικεία προς όλους. Η φωτιά που δημιουργεί τη στάχτη
δεν τη φοβίζει, αφού στο πέρασμά της δεν καταστρέφει ολοσχερώς, μα δημιουργεί
κάτι άλλο, που αυτό θα ξαναγεννήσει ό,τι θελήσει ή ό,τι έχει τη δυνατότητα να
δημιουργηθεί…
Βούλα ) Κούκκου πραγματεύεται τη δύναμη που έρχεται από μέσα, την ταυτότητα που
τη χαρακτηρίζει, τη μορφή που παίρνει, την αφορμή και το αίτιο που την ωθεί να
γίνει ορατή, προσιτή και οικεία προς όλους. Η φωτιά που δημιουργεί τη στάχτη
δεν τη φοβίζει, αφού στο πέρασμά της δεν καταστρέφει ολοσχερώς, μα δημιουργεί
κάτι άλλο, που αυτό θα ξαναγεννήσει ό,τι θελήσει ή ό,τι έχει τη δυνατότητα να
δημιουργηθεί…
Αφαιρετική μα συγχρόνως έντονα συναισθηματική χαράζει χιλιοπερπατημένες διαδρομές με
αγωνία, μη χαθούν οι δρόμοι που ενώνουν τους ανθρώπους. Όλες τις οι
αναφορές ενώνουν σπαράγματα του χρόνου, από διαφορετικές εποχές, μύθοι και
πραγματικότητα γίνονται ένα, και δεν παραλείπει να δείξει το αποτέλεσμα όπως
αυτό γίνεται συγκλονιστικά αντιληπτό, σκληρό πολλές φορές, μα τόσο πολύ
ανθρωπογενές. Οτιδήποτε τη συνταράσσει
είναι δεμένο με όλα όσα έζησε, η ίδια ή αυτοί που της εμπιστεύτηκαν την ιστορία
τους. Μνημονεύει και φέρεται ως δείκτης των όσων θα συμβούν, μέσα από κατά φύσιν λειτουργίες, που
βγάζουν τον άνθρωπο από τη ραστώνη της μόνιμης κατάστασης που επιλέγει γι’
ασφάλεια, βάζοντάς τον να «διαβάσει» πέρα από την πρώτη γραμμή όλο το κείμενο,
ακροβατώντας πάνω σε λέξεις «επικίνδυνες», ρισκάροντας στο λάθος και τις
συνέπειες της όποιας επιλογής. Η Κούκκου δεν καταλήγει να είναι μεμψίμοιρη αλλά
απέραντα αισιόδοξη, και τα ίχνη που αφήνουν τα δάκρυα είναι η ταυτότητα που
χαρακτηρίζει κάθε διαφορετικότητα, κάθε μοναδικότητα, κάθε τι που
αυτοπροσδιορίζεται ως «άλλο»…
αγωνία, μη χαθούν οι δρόμοι που ενώνουν τους ανθρώπους. Όλες τις οι
αναφορές ενώνουν σπαράγματα του χρόνου, από διαφορετικές εποχές, μύθοι και
πραγματικότητα γίνονται ένα, και δεν παραλείπει να δείξει το αποτέλεσμα όπως
αυτό γίνεται συγκλονιστικά αντιληπτό, σκληρό πολλές φορές, μα τόσο πολύ
ανθρωπογενές. Οτιδήποτε τη συνταράσσει
είναι δεμένο με όλα όσα έζησε, η ίδια ή αυτοί που της εμπιστεύτηκαν την ιστορία
τους. Μνημονεύει και φέρεται ως δείκτης των όσων θα συμβούν, μέσα από κατά φύσιν λειτουργίες, που
βγάζουν τον άνθρωπο από τη ραστώνη της μόνιμης κατάστασης που επιλέγει γι’
ασφάλεια, βάζοντάς τον να «διαβάσει» πέρα από την πρώτη γραμμή όλο το κείμενο,
ακροβατώντας πάνω σε λέξεις «επικίνδυνες», ρισκάροντας στο λάθος και τις
συνέπειες της όποιας επιλογής. Η Κούκκου δεν καταλήγει να είναι μεμψίμοιρη αλλά
απέραντα αισιόδοξη, και τα ίχνη που αφήνουν τα δάκρυα είναι η ταυτότητα που
χαρακτηρίζει κάθε διαφορετικότητα, κάθε μοναδικότητα, κάθε τι που
αυτοπροσδιορίζεται ως «άλλο»…
Κείμενο/Επιμέλεια: Ζώης Σπ. Κουτρούλης για το www.itsonlyarts.com
 |
| Δάκρυα στο μικροσκόπιο |
Η
Κούκκου Παρασκευή ( Βούλα ) γεννήθηκε στην Μαρώνεια του Ν. Ροδόπης στη
Θράκη.
Κούκκου Παρασκευή ( Βούλα ) γεννήθηκε στην Μαρώνεια του Ν. Ροδόπης στη
Θράκη.
Σπουδές:
Η’ Εργαστήριο Ζωγραφικής Α.Σ.Κ.Τ.
2011 – 2016 ( πτυχίο με άριστα ) με
καθηγητές τον Αναστάσιο Χριστάκη, Ζάφο Ξαγοράρη και Γιάννη Κονταράτο.
Η’ Εργαστήριο Ζωγραφικής Α.Σ.Κ.Τ.
2011 – 2016 ( πτυχίο με άριστα ) με
καθηγητές τον Αναστάσιο Χριστάκη, Ζάφο Ξαγοράρη και Γιάννη Κονταράτο.
Παρακολούθησε το Β’ Εργαστήριο Χαρακτικής της
Α.Σ.Κ.Τ. ( 2012 – 2015 ) με καθηγήτρια την Βίκυ Τσαλαματά. Ζει και εργάζεται
στην Αθήνα.
Α.Σ.Κ.Τ. ( 2012 – 2015 ) με καθηγήτρια την Βίκυ Τσαλαματά. Ζει και εργάζεται
στην Αθήνα.
ΟΜΑΔΙΚΕΣ
ΕΚΘΕΣΕΙΣ
ΕΚΘΕΣΕΙΣ
«Β΄ Εργαστήριο Χαρακτικής, 16 Χρόνια
Χαρακτικής Έρευνας» Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων Μελίνα, 2016.
Χαρακτικής Έρευνας» Πολιτιστικό Κέντρο Δήμου Αθηναίων Μελίνα, 2016.
«Ιωάννης Καποδίστριας, Πορεία στο χρόνο»
Ελληνικό Κοινοβούλιο, 2016.
Ελληνικό Κοινοβούλιο, 2016.
«Αποστάσεις ή Ενώσεις μεταξύ σημείων Αθήνα – Μαραθώνας», 1st Marathon Art
Festival, 2016.
Festival, 2016.
«Break
The Chain festival», Τεχνόπολις
Δήμου
Αθηναίων, 2016.
The Chain festival», Τεχνόπολις
Δήμου
Αθηναίων, 2016.
« Πόλεις (Α)ΟΡΑΤΕΣ – ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΕΣ – ΑΝΟΧΥΡΩΤΕΣ,
ΧΑΝΙart 2015», Πνευματικό Κέντρο Χανίων, Κρήτη 2015.
ΧΑΝΙart 2015», Πνευματικό Κέντρο Χανίων, Κρήτη 2015.
«Η ποιητική της Χίου απ’ τη ματιά των
εικαστικών» Οθωμανικά Λουτρά Χίου και Α.Σ.Κ.Τ., 2014.
εικαστικών» Οθωμανικά Λουτρά Χίου και Α.Σ.Κ.Τ., 2014.
7η Μπιενάλε φοιτητών Ανωτάτων Σχολών Καλών
Τεχνών Ελλάδος, Ίδρυμα Θεοχαράκη, 2014.
Τεχνών Ελλάδος, Ίδρυμα Θεοχαράκη, 2014.
Εικαστικό Πανόραμα στην Ελλάδα 3, πρόγραμμα
«Δημιουργώ άρα υπάρχω», Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, 2008.
«Δημιουργώ άρα υπάρχω», Κέντρο Σύγχρονης Τέχνης Θεσσαλονίκης, 2008.
Γαλλικό Ινστιτούτο Αθηνών, «ομάδα τέχνης
ΣΗΜΕΙΟ» Ζωγραφική, 2008
ΣΗΜΕΙΟ» Ζωγραφική, 2008
 |
| “Διαδρομές” |
 |
| Πτυχιακή εργασία Α.Σ.Κ.Τ. Αθήνας, 2016 |
Φωτογραφίες έργων: Κούκκου Παρασκευή ( Βούλα )
ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΕΠΙΣΗΣ:
Το ΚΕΝΤΡΟ ΧΑΡΑΚΤΙΚΗΣ ΑΘΗΝΩΝ - PANDOLFINI & ΣΙΑΤΕΡΛΗ Α.Μ.Κ.Ε. παρουσιάζει τη διατομική έκθεση της ΕΡ...
Ατομική έκθεση ζωγραφικής της Ιωάννας Κωνσταντίνου στο νέο χώρο της genesis gallery
Νίκος Σταθόπουλος «Στο Πέραμα δεν ακούγεται σφυριά» ( Performance )
«I found myself within a forest-Ευρέθην εις το δάσος». Εικαστική εγκατάσταση στο Υπαίθριο Μουσείο Υδ...
Γιώργος Θεοδώρου “ It’s not my fault”. Ατομική έκθεση στη γκαλερί «7».
Expressionism everywhere!
